Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Этем сăмах пирĕн базăра пур.
Этем (тĕпĕ: этем) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑрушӑ этем.

Опасный тип.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Эпӗ сана пӗлетӗп, хӗрӳ этем эсӗ — санӑн аслаҫу ҫаплаччӗ…

Знаю я тебя, натура горячая — покойный твой дедушка был таким…

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Чее этем!

— Ловкач!

XIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӗрех ларса курасчӗ сирӗн вӑл кучерпа — эсир ун пултарулӑхне курӑттӑр, вара: талант! кун пек ӑста этем сахал! — тейӗттӗр.

Стоит вам хоть один раз прокатиться с ним, как вы сразу оцените его достоинства и скажете: талант! редкий мастер!

XII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тӗлӗнмелле этем пирӗн аттемӗр.

Чудной наш батюшка.

Турӑ чури // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Гришаткӑна пичӗпе хӑй еннелле ҫавӑрать ҫак этем.

Повернул человек Гришатку к себе лицом.

Сакмар хапхи // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Ҫынсене вӑл мӗнле ҫывӑрттарса янине, этем ӳт-тирне хурҫӑ йӗппе чикнине курса тӗлӗннӗ хайхи.

Насмотрелся, как тот людей усыпляет, как в человеческое тело иглы стальные вкалывает.

Чаплӑ куҫпӑван // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Вӑл пултаруллӑ, ҫирӗп, вӑйлӑ характерлӑ, пурнӑҫ ҫине тӳрӗ кӑмӑлпа пӑхакан, хӗрӳ туйӑмлӑ этем пулнӑ.

Он был талантливым, стойким, с сильным характером, с открытой душой смотрящим на жизнь, страстным человеком.

М.А. Шолохов // Леонид Агаков. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 428–431 с.

Халӗ пӗлетпӗр ӗнтӗ — унӑн ывӑлӗ чӑнах та кайран инженер пулса тӑнӑ, анчах урӑхларах инженер, «этем чунӗсен инженерӗ» — тӗнчипе паллӑ писатель.

Теперь мы знаем, что его сын действительно впоследствии стал инженером, но другим инженером, «инженером человеческих душ» — всемирно известным писателем.

М.А. Шолохов // Леонид Агаков. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 428–431 с.

Ӑнтан тухсах ӗҫет, тӑмсай этем.

Пьет, глупой человек, без рассудку.

24 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Канӑҫсӑр этем» — ҫапла сӑн-сӑпатласа пачӗ ӑна йышӑннӑ чух госпиталь пуҫлӑхӗ, Григорий вырӑсла мар пит-куҫне ҫиелтен кӑна пӑхса илсе.

«Беспокойный» — так охарактеризовал его при приеме заведующий госпиталем, бегло осматривая нерусское лицо Григория.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Тӳрӗ кӑмӑллӑ этем куҫӗпе пӑхас пулсан, — сысналла хӑтланни, путсӗрленни пулать ку.

«С точки зрения честного человека — это подло, безнравственно.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Чӑрӑш ҫумне сӗвеннӗ этем ҫӗр ҫине шӑвӑнса анчӗ.

Человек у сосны сполз на землю.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пӗр хут хӑй ҫине хӑй алӑ хучӗ халӗ, ав, сусӑр этем

Раз смерти себя предавала и теперь калека…

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Бунчук калаҫасса та темле урӑхларах, сӑмаха вӗҫне ҫити каламасӑр, ҫирӗп тута хӗрринчен хӗсӗнсе тухакан кулӑпа кулкаласа, калаҫать, — ку этем пӗр хӑй ҫеҫ пӗлсе тӑракан чӑнлӑхран кукӑр-макӑр тавра сукмакпа иртсе каять тейӗн.

Бунчук и говорил как-то недосказанно, с улыбкой, зажатой в твердом углу губ, будто шел, обходя одному ему известную правду по кривой, извилистой стежке.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл ҫывхарма тытӑнсанах кӑкарса хунӑ утсем хӑлхисене лӑпчӑтаҫҫӗ, пӗр ҫӗрелле кӗпӗрленсе тӑраҫҫӗ, — вӗсем патне этем мар, пӗр-пӗр тискер кайӑк пырать тейӗн.

Когда подходил он к коновязи, — кони пряли ушами, сбивались в одну кучу, будто зверь шел к ним, а не человек.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ирсӗр япала вӑл, этем

Поганый он, человек…

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эпӗ, ухмахран та ухмах этем хӑраххи, хулпуҫҫисене сиккелентерсе илтӗм те, присяга пама та хатӗр, тесе персе ятӑм тата ытти ҫавӑн пек сӑмахсем те каларӑм.

Я глупейшим образом пожал плечами и сморозил, что готов принять присягу, или что-то в этом роде.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Этем хӑйӗн шанчӑкӗпе пурӑнать ӗнтӗ.

Человек своей надеждой живет.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Вара ҫавӑ ҫав, кӑлӑхах татрӑм эпӗ этем пурнӑҫне, халӗ акӑ уншӑн, ҫӗленшӗн, пӗтӗм чун-чӗрепе асапланатӑп.

— Вот и ну, срубил зря человека и хвораю через него, гада, душой.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех