Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӗлхине (тĕпĕ: чӗлхе) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫӑварне карнӑ, чӗлхине тӑснӑ.

И он рот раскрыл, и у него язык висел.

Шурӑ мишкӑсем ҫинчен // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вӑл ҫав тери тӑрӑшса ҫырать, ытлашши тӑрӑшнипе чӗлхине кӑларнӑ.

Пишет так старательно, что даже язык высунула.

Маруся пӗрремӗш хут дежурнӑй пулни // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Серёжа чӗлхине кӑларнипех чӗнмесӗр тӑрать.

Серёжа стоит молча, высунув язык.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Серёжа, ответлес вырӑнне, чӗлхине кӑларса кӑтартать.

Вместо ответа Серёжа высовывает язык.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Малта, хӗрлӗ чӗлхине кӑларса ярса, пирӗн Полкан чупса пырать.

Впереди, свесив розовый язык, бежал Полкан.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Юлашкинчен вӑл мана чӗлхине кӑларса кӑтартрӗ те ҫапла юрласа хӑварчӗ:

Он показал мне нос:

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эпӗ ҫывӑрса та каяймӑп… — тесе хирӗҫлет Костя, итлемен чӗлхине аран хускаткаласа, хӑй ҫавӑнтах тӗлӗрсе каять.

Я даже и не засну… — еле двигая непослушным языком, протестует Костя и тут же мгновенно засыпает.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Нюра чие сӗткенӗпе хуралса ларнӑ чӗлхине тӑсса кӑларать.

Высовывает Нюра язык, предательски почерневший от вишневого сока.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Шӑрӑх урам ҫав тери вӑрӑм пек туйӑннӑран, юлашкинчен, Костьӑн та, аптраса ӳкнӗ йытӑ пек, ҫатан айне йӑванса чӗлхине кӑларса выртасси килекен пулать.

Знойная улица кажется такой длинной, что Косте тоже под конец хочется повалиться под плетень, высунуть язык и истомлено хакать, как разомлевшие собаки.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Грек чӗлхине вӑл Аттикӑра пек чаплӑ пӗлеймен пулин те, Александрири пек аван калаҫма пӗлнӗ.

На греческом языке он говорил, если не с аттической, то во всяком случае с александрийской изысканностью.

V сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Виль Джонни патне чӑрсӑрлансах сиксе пырса чӗлхине кӑтарта пуҫланӑ.

Вилли, приплясывая, сунулся ближе и показал язык.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Типсе ҫыпҫӑнса ларнӑ чӗлхине хӑйпӑтнӑн кӑшкӑрса ячӗ:

Будто отдирая присохший язык, закричал:

Тускуб // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Гусев, марсиансен чӗлхине пӗлменнипе питех кулянмасӑр, хӑйӗн ҫӗнӗ пӗлӗшӗсене Раҫҫей пирки, вӑрҫӑ, революци пирки, хӑйӗн паттӑрла ӗҫӗсем ҫинчен каласа кӑтартма пуҫларӗ, ҫав тери суйса мухтанать:

Гусев, не особенно затрудняясь незнанием марсианского языка, стал рассказывать новым приятелям про Россию, про войну, революцию, про свои подвиги, — хвастался чрезвычайно:

Шӑллӑ-шӑллӑ тусен леш енче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Буратино ӑна хӑйӗн вӑрӑм чӗлхине кӑларса кӑтартрӗ те, Мальвинӑпа Пьерона шырама тесе, акӑшсен кӳлли патне чупрӗ.

Буратино показал ему длинный язык и побежал к Лебединому озеру — искать Мальвину и Пьеро.

Вӑрман хӗрринче питех те хӑрушӑ ҫапӑҫу пулчӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Артемон хӑйӗн хӗрлӗ чӗлхине тутӑр татӑкӗ пек усса ерипен те ерипен чупма пуҫланине курать.

Он видел, что Артемон уже высунул язык красной тряпкой и скачет всё медленнее.

Вӑрман хӗрринче питех те хӑрушӑ ҫапӑҫу пулчӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Хуть те вӗлтӗрен хуранне ярса вӗрет чӗлхине — хӑйӗнче ҫуккине шат та патпултараймасть вӑл.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Чылай кӗтсе тӑтӑн-и пире? — чӗнмесӗр пыма аван мартан чӗлхине салтрӗ сӑмаха кивҫене кӗрекен Матви.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Калаҫассине вӑл шӳт туса калаҫатчӗ, анчах унӑн темскер пур пек те чӗлхине кансӗрлесе тӑнӑ пек туйӑнатчӗ.

Говорил он шутливо, но казалось, что во рту у него что-то лежит и мешает языку, хотя зубы его были целы.

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Унпа юнашар атте аса килетчӗ, кукамай ӑна тӗлӗкре епле курнӑ пек аса килетчӗ: аллине шӗшкӗ туя тытнӑскер, ун хыҫҫӑн ула йытӑ чупать пек, чӗлхине силлентерсе пырать пек…

Рядом с ним вспоминался отец, как бабушка видела его во сне: с палочкой ореховой в руке, а следом за ним пестрая собака бежит, трясет языком…

XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Майор дамӑн чӗрнисене каснинче, ман шутпа, лайӑх марри ним те ҫукчӗ, анчах вӑл чӗлхине кӑларса янӑ тенине эпӗ ӗненместӗм, ҫакӑ мана кӳренмелле суя япала пек туйӑнса карӗ те, эпӗ Викторушкӑна каларӑм:

Я не видел ничего зазорного в том, что майор стрижёт ногти даме, но я не верил, что он высунул язык, это мне показалось обидною ложью, и я сказал Викторушке:

X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех