Шырав

Шырав ĕçĕ:

хушӑран сăмах пирĕн базăра пур.

хушӑран (тĕпĕ: хушӑран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Директор сӗтелӗ ҫинче ларакан сехет те, хушӑран чӗриклетсе илсе, хӑвӑрттӑн та ӗмӗтсӗрленсех сывланӑн туйӑнать.
Казалось, что и часы на столе директора, слегка поскрипывая, учащенно и жадно дышат.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Тинӗс хӗррипе хушӑран савӑнӑҫлӑ кулакан ҫамрӑксемпе хӗрачасем иртсе каяҫҫӗ.
По набережной изредка проходили смеющиеся юноши и девушки.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Инженер ҫул тӑршшӗпех чӗнмесӗр пычӗ, вӑл хушӑран кӑна анса ларакан хӗвел ҫутинче хӗрлӗрех те сарӑ тата кӗрен тӗслӗ курӑнакан виноградниксем ҫине пӑхкаласа илчӗ.
Всю дорогу инженер молчал, лишь изредка окидывая взглядом освещенные заходящим солнцем оранжево-лиловые виноградники.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Аптраса ҫитнӗ Рустамов кабинет тӑрӑх уткаласа ҫӳрет, хушӑран Гасанов ҫине пӑхкаласа илет.
Рустамов рассеянно ходил по кабинету, иногда поглядывая на Гасанова.

Хӑйне йӑлӑхтаракан шухӑша хӑваласа янӑ пекех, хушӑран вӑл чирлӗ ҫын пек ҫамкине пӗркелентерсе илет…
Иногда он болезненно морщился, будто отгоняя от себя какую-то навязчивую мысль…

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Хушӑран кӑпӑкланса шавлакан хум кӗпер урлах ыткӑнса каҫать те, Гасанова вара шавласа кӗрлекен тинӗсре хӑй чӗркуҫҫи таранах шывра утса пынӑ пек туйӑнса каять.
Иногда клокочущая и шипящая волна перекатывалась через мостик, и Гасанову казалось, что он идет по колена в воде среди бушующего моря.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Хӑйӗн ӗҫӗпе киленсе ҫитсе ҫак тӗлӗнмелле хӗрарӑм хушӑран кӑна ӑна радиоаппарат патне чӗнтеркелесе илет.
Редко-редко, увлеченная своим делом, эта странная женщина вызовет его к радиоаппарату.

Сунарҫӑпа хӗрарӑм машина ҫине тайӑнса тӑрса ҫаплах калаҫаҫҫӗ, хушӑран хӑйсем тинӗс ҫинелле пӑхкаласа илеҫҫӗ.
Охотник и его спутница, облокотившись о борт машины, продолжали свой разговор, посматривая в сторону моря.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Сунарҫӑ чарӑнчӗ, куҫӗсем патне бинокль тытса, чылайччен тинӗс ҫинелле пӑхса тӑчӗ, хушӑран хӑйпе пӗрле пыракан хӗрарӑмпа калаҫкаласа илчӗ.
Охотник остановился, поднял к глазам бинокль и долго смотрел на море, перебрасываясь отрывистыми замечаниями со своей спутницей.

Ун хыҫҫӑн лапсӑркка йытӑ лӗпӗстетсе пырать, хушӑран вӑл кахаллӑн вӗркелесе илет.
Лохматый пес ковылял за ней и вяло тявкал.

Вӑл халӗ те хӑйпе юнашар тӑракан хӗрача лӑпкӑ та хуллентерех сасӑпа калаҫакан, вӑл калаҫнине халиччен хӑйӗн ҫывӑх тусӗсем те хушӑран кӑна илткеленӗ Мариам тӑнине ӗненесшӗн мар.
Он не верил, что это именно та Мариам, тихий, несколько глуховатый голос которой очень редко слышали даже ее близкие друзья.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Хушӑран кӑна танкерсем кӑшкӑртни тата инҫетрен суднӑсем ҫине груз тиекен лебедкӑсем шавлани илтӗнет.
Лишь изредка слышатся гудки танкеров да отдаленный грохот лебедки на погрузке судов.

Малтан калани // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Хушӑран ачасенчен хӑшӗ-пӗри сухана чӗркет те тӑвар ҫине пусса ҫӑвара хыпать.
Иногда кто-либо из ребят сворачивал лук в комок и макал в соль.

Вӑтӑр пиллӗкмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Хушӑран хулпуҫҫийӗсем чӗтрене-чӗтрене илеҫҫӗ.
То и дело вздрагивали плечи.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Пысӑккисем вара икшерӗн-виҫшерӗн — ытларах пӗчченшерӗн ҫӳреҫҫӗ, хушӑран пирӗн кимӗ мӗлки айне кӗре-кӗре ҫухалаҫҫӗ.
Большие держались или в одиночку, или по три-четыре штуки, они быстро уходили в тень, которую оставляла наша лодка.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Хушӑран Гарик ҫине йӳпсӗнсе пӑхса илет.
Изредка бросала на Гарика любопытные взгляды.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Хушӑран эпир кӗтмел уҫланкисем тӗл пултӑмӑр.
Иногда нам попадались полянки брусничника.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Хушӑран тӳпе кӑшт курӑнсан, вӑл питӗ тарӑннӑн туйӑнать, ҫӑл тӗпӗнчен пӑхнӑ пек.
А когда проглядывало небо, то оно казалось глубоким и темно-синим, наверное, такое небо видно из колодца.

Хушӑран хушӑ ҫатӑлтатни илтӗнет.
Нет-нет и громко всплеснет.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Либерман — хӑнӑхса ҫитеймен ӗҫшӗн тӑрӑшнӑ пек, канӑҫсӑррӑн, хӑрлаттарса, хушӑран темле кӑшкӑркаласа ҫывӑрать.
Либерман — с непривычным для него в бодрствующем состоянии выражением забот и тревоги на лице, с всхрапом и странными восклицаниями.

Иккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика