Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ташлама сăмах пирĕн базăра пур.
ташлама (тĕпĕ: ташлама) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вара юрӑсем юрлама, ташлама тытӑнчӗҫ.

Стали петь песни и плясать.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара эпӗ сак ҫине улӑхрӑм та савӑннипе ташлама тытӑнтӑм.

Я с печи скочил на лавку и стал плясать от радости.

Пӗр ача хӑйне хулана илсе кайманни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Анчах та Виталий ӑна хӑйӗнчен шит те хӑпӑтмасть, ҫемме кура ташлама хистет, каллех ташӑ картине сӗтӗрет.

Но от Виталия, отвязаться без скандала никак невозможно: заставляет танцевать, тащит в круг.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Хӗрӗсем тата, ташлакансене ункӑласа тӑракан хӗрсем, пушшех те ташлама хӗтӗртнӗн, такмаклама тытӑпчӗҫ:

Девушки, смеясь, окружили их, посыпались частушки…

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Хвеччис та, Дина ҫумне сӑвӑс пекех лат ҫыпҫӑнса ларса ӑна хӑй епле качча тухнисем-мӗнсем ҫинчен илемлӗ халап каласа кӑтартаканскер, хӗрӗн ташлама кӑмӑлӗ ҫуккине кура (Турчӑка Кули шавланӑ хушӑра чее хӗрарӑм Динӑна шала, чаршав хыҫне, илсе кӗме ӑс ҫитерчӗ), урӑм-сурӑм яш-кӗрӗме каялла, сикки сикнӗ ҫӗре, хӳтерсех кӑларса ячӗ:

Хвечис увлекла девушку в другую комнату, усадила на пышно взбитую кровать, включила телевизор, кто-то попытался пролезть в дверь, но Хвечис решительно выдворила пьяных парней:

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Ачасем кунта музыкӑна вӗренӗҫ, каҫсерен ташлама, выляса савӑнма пулать.

— Дети будут заниматься музыкой, по вечерам можно потанцевать, попеть.

Ҫӗнӗ ҫурт // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Иккӗшӗ те савӑнӑҫлӑн кулса ячӗҫ, аллисенчен ҫавӑтӑнса, ташлама кайрӗҫ.

Не выдержав, оба рассмеялись. И, взявшись за руки, пошли танцевать.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Татьяна ташласа пӗтерсен, нумайччен алӑ ҫупрӗҫ, ӑна татах ташлама чӗнчӗҫ, анчах вӑл, кулкаласа, ывӑлне ҫӗклерӗ те хӗрелсе кайнӑ пит-куҫне ун хыҫне пытарчӗ.

Татьяне хлопали долго, вызывали ее еще, но она, смеясь, схватила на руки сына и спрятала за ним разгоревшееся лицо.

3 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Сасартӑк Татьяна хӑй вырӑнӗнчен тапранчӗ, аллисене ҫупса илчӗ те ташлама пуҫларӗ.

Татьяна вдруг сорвалась с места, ударила в ладоши и пошла в пляс.

3 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Татьяна! — ташлама чӗнеҫҫӗ савӑнӑҫлӑ колхозниксем.

Татьяна! — вызывали развеселившиеся колхозники.

3 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хӗрачасем вырӑс ташшине ташлама пулчӗҫ; сӑвӑ вулас текенсем нумай тупӑнчӗҫ; Одинцов Шолоховӑн «Уҫнӑ ҫерем» кӗнекинчен пӗр сыпӑк — Щукарь мучи ҫинчен — каласа паратӑп, терӗ.

Девочки обещали сплясать русскую; набралось много желающих прочесть стихи; Одинцов вызвался рассказать про деда Щукаря — отрывок из книги «Поднятая целина».

3 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Анчах та тусӗсем шӑхӑркаласа вальс выляма темӗн пек тӑрӑшнӑ пулин те, ташлама Щорс та, Фаня та пӗлмен.

Но напрасно друзья старательно высвистывали на губном оркестре вальс — ни Щорс, ни Фаня не умели танцевать.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Макӑрма тин ҫеҫ чарӑннӑ хӗрарӑмсем куҫӗсене шӑлса типӗтнӗ те пӗрин хыҫҫӑн тепри ташлама пуҫланӑ.

Заплаканные женщины, вытирая слезы, одна за другой пускались в пляс.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Арҫынсем ташлама тӗксӗм костюмпа, ҫулла — ҫуллахи тумпа ҫӳреҫҫӗ.

Мужчины ходят на танцы в темных костюмах, а летом — в летней одежде.

Кӗпе-тумтир // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫул ҫине театра е ташлама кайнӑ чухнехи пек тумланни илемсӗр курӑнать.

Безвкусно выглядит тот, кто одевается в дорогу, будто он пришел в театр или на вечер танцев.

Кӗпе-тумтир // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Вырӑн пулсан, апата пӗр пӳлӗмре ҫиеҫҫӗ, ташлама тепӗр пӳлӗме тухаҫҫӗ.

Если площадь позволяет, холодный стол накрывают в комнате по соседству с той, где танцуют.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Вырӑн пулсан, ташлама юрать.

Если позволяет площадь, можно и потанцевать.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Явкай апачӗ вӑхӑтӗнче ташлама та юрать.

Во время послеобеденного чая или кофе можно танцевать.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Мӑн туйра ташлама тухас пек пускалать вӑл урисемпе.

Он переступал с ноги на ногу, словно был на великой свадьбе.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫанталӑк уяр тӑнине пула ҫумӑрпа ҫӑвӑнайман пӳрчӗ тусанпа сырӑннӑран ҫӑмламас курӑнать, пӗр-пӗр хӗрӗнкӗ те вӗҫкӗн хӗрарӑм хӑйне хулӑм туйра ташлама черет ҫитессе кӗтсе тӑнӑ пек, хӑрах аяккинелле тайӑлнӑ, ҫӗрӗшнӗ улӑмпа витнӗ тӑрри калмӑксен лапсӑркка ҫӗлӗкӗ пек те, вӑл тепӗр еннелле пӑрӑннӑ.

Дождей этим летом было мало, и потому изба Бикмурзы, пропыленная и поросшая мхом, казалась неумытой всклокоченной бабой, что подгуляла на деревенской свадьбе и ждет, подбоченившись, своей очереди, чтобы вырваться в круг пляшущих, но больше она походит на лохматую калмыцкую шапку — соломенная крыша придавила избу к земле так, что стены едва видны из-под нее.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех