Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Мана, аннеҫӗм, ӗҫлеме лайӑх халь!.. — мухтаннӑ Прошка, уяв кунӗсенче килне пырсан.
VII // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.
Анне мана: эсӗ халӗ ӗнтӗ Харьковра, часах эпир акӑ килте пулатпӑр терӗ, киле пырсан апат ҫийӗпӗр, терӗ.Мама мне сказала, что я теперь в Харькове и мы сейчас поедем домой и будем обедать.
Халӗ пирӗн кил Харьковра // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.
Мӗнле колхоз иккенне, асаннӳпе пӗрле лаша ҫине ларса пырсан курӑн вара, терӗ.Что весь этот сад в колхозе. И я увижу, какой это колхоз, когда приеду с бабушкой на лошадях.
Колхозра мӗнле сад пур // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.
— Паян класа пырсан пӗрре пӑхсах Галка манран дежурство туртса илесшӗн пулнине пӗлчӗ.— Вот сегодня пришла, только взглянула и сразу узнала, что Галка у меня хочет отобрать дежурство.
Маруся пӗрремӗш хут дежурнӑй пулни // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.
Паян эпӗ сирӗн пата хамӑн ҫарпа пыратӑп, калӑр унта Васька сапожнике, эпӗ пырсан, вӑл ман урасем патне ҫитиех пуҫ тайтӑр, унсӑрӑн тарӑхса кайма пултаратӑп…»
1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Эпӗ каллех палӑк патне хӗсӗнсе пырсан, трибуна ҫине Алеша Пупок амӑшӗ улӑхрӗ.Когда мы с Васькой снова протиснулись к памятнику, там на трибуне стояла мать Алеши Пупка.
4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Пӗр хушӑ чӗнмесӗр пырсан, Алеша ҫапла каларӗ:
3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Мӗнле кӗнеке пулнӑ вӑл — унтан тӗлӗнсех каймалла; атте хуть те ӑҫта пырсан та — ҫав кӗнеке унта пулнӑ имӗш.И что это был за билет — куда отец не придет, этот билет был там.
1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Анчах эпӗ ҫырма патнерех пырсан унта ҫынсем хуллентереххӗн калаҫнине илтрӗм те ҫав тери тӗлӗнсе, хӑраса кайрӑм.Каково же было мое удивление и мой страх, когда, приблизившись, я услышал приглушенные голоса!
3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Эпир ун ҫывӑхнерех пырсан, вӑл лампӑна пуҫӗ тӗлне ҫӗклерӗ те пирӗн ҫинелле тинкерчӗ.Когда мы подошли, он поднял над головой каганец, присматриваясь к нам.
2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Тепӗр ирхине, эпӗ Васька патне пырсан, Анисим Иванович кровать ҫинче ывӑлне ыталаса, хытӑ сухаллӑ пичӗпе унӑн пуҫӗ ҫумне пӑчӑртанса ларнине куртӑм.
5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
— Пӗччен кайсан кӗртес ҫук, экскурсипе пырсан кӗртеҫҫех.
Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.
Ҫавӑнпа та, Катилина Гратидиан виллине Сулла патне сӗтӗрсе пырсан, диктатор ҫав вӗлернине курмӑш пулнӑ, вилнин пысӑк пуянлӑхне ҫеҫ куҫӗсене чарсах непсӗлӗн пӑхнӑ.
II сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.
— Пирӗнпе пырсан, санӑн пилӗк ылтӑнӑнтан пӗр купа укҫа пулса тӑнӑ пулӗччӗ, — тет тилӗ.— А то бы твои пять золотых превратились в кучу денег… — сказала лиса.
Киле май кайнӑ чухне ҫул ҫинче Буратино икӗ кӗлӗмҫӗне — Базилио ятлӑ кушак аҫине тата Алиса ятлӑ тилӗне тӗл пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.
Ӗҫе пырсан, вӗсем ӳркеннине кура, вӑл соколок, кӗреҫе ярса тытатчӗ те: «Пикенсерех ӗҫлӗр, ачасем, пикенсерех ӗҫлер!» — тесе кӑмӑллӑн кӑшкӑркаласа, хӑй тӗлӗнмелле ӗҫлеме тытӑнатчӗ.
XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Кунавинӑри ҫивчӗ мещанкӑсем лавкасене урай ҫума пырсан, Ефимушка лавка тӑррисенчен анатчӗ те, ӑҫта та пулин кӗтесе кӗрсе тӑрса, кӑвак та чӗрӗ куҫӗсене хӗссе, мӑн ҫӑварне хӑлха таранах карӑнтарса ярса, мӑрӑлтатса тӑратчӗ:
XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Кукаҫи каллех Кунавинӑра пурӑнатчӗ, эпӗ ун патне ҫӳреместӗм, вӑл та хулана пырсан, ман пата пырса каймастчӗ.Дед снова жил в Кунавине, я не ходил к нему, да и он, бывая в городе, не посещал меня.
XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Анчах эпӗ вӗсем патнерех пырсан: «Сана мӗн кирлӗ?» тесе мӑкӑртататчӗ казакӗ.
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Капендюхин ӑна ӗненмерӗ, анчах ҫапӑҫнӑ ҫӗре пырсан, Ситанов сасартӑк мӑкшӑна каларӗ:Капендюхин не поверил ему, но когда пришли на бой, Ситанов вдруг сказал мордвину:
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Анчах Прохор Палыч халь нумай хӑюллӑрах пулнӑ та, кунта пырсан малтанхи кунӗнчех, Недошлепкин вӗрентсе янӑ тӑрӑх, лабораторие тӗрӗсленӗ.Но Прохор Палыч был уже куда смелее и в первый же день по совету Недошлепкина проверил лабораторию.
1 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.