Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Ку — тискер! — вӑйпах йӑл кулчӗ вӑл куҫӗсене пудрӑланӑ май.

— Это жестоко! — насильно улыбнулась она, припудривая глаза.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

— Киле кайни аванрах-тӑр, — хуҫасем ҫине йӑл куллине ҫӗмренле ывӑтрӗ Тильс.

— Я лучше пойду домой, — сказал Тильс, стремительно улыбаясь хозяевам.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 405–414 с.

Чул тахҫанах шӑпланнӑ ӗнтӗ, вӗсем вара, пӗр сӑмахсӑр, пӗр сасӑсӑр йӑл кулса-ҫиҫсе, ҫав-ҫавах пӗр-пӗрин ҫине пӑхса тӑраҫҫӗ; унтан арҫын аллине тӑсрӗ, вара хӗрарӑм та — вӑраххӑн-хуллен — хӑйӗнне тӑсса пачӗ, ҫапла вӗсене алӑсем пӗрлештерчӗҫ.

Камень давно стих, а они все еще смотрели, улыбаясь без слов, без звука; тогда он протянул руку, и она — медленно — протянула свою, и руки соединили их.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Ура сасси хулленрех те хулленрех илтӗнет, юлашкинчен ҫын утма чарӑнчӗ — Анни патнех пырса тӑчӗ; йӑл куллине сирмесӗр Аннипе юнашарах тӑрать; хайхискер яланах кунта пулнӑ, кунта тӑнӑ тейӗн, — Анни шартах та сикмерӗ, каялла та чакмарӗ.

Шаги его становились все тише, наконец, он остановился; продолжая улыбаться, Анни взглянула на него, не вздрогнув, не отступив, как будто он всегда был и стоял тут.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

— Гнор шӑппӑн, анчах уҫӑмлӑн йӑл кулчӗ.

— Гнор тихо, но выразительно улыбнулся.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ку — пӗчӗкҫӗ хура хитре пуҫ; кӑмӑлӗ хускалнӑ Гнор йӑл кулчӗ те Карменӑн пит ҫӑмартисене ал тупанӗсемпе чӑмӑртаса тытрӗ, юратуллӑн тӗсесе вӗҫертрӗ.

Это была маленькая, смуглая, прекрасная голова; растроганно улыбаясь, Гнор зажал ладонями ее щеки, любовно присмотрелся и отпустил.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ҫак ҫурт унӑн чунӗн пӗлтерӗшлӗ пайӗ пулса тӑчӗ; мӗн пур япала ҫинче Кармен пӑхнӑ хыҫҫӑнхи мӗлке юлнӑ, вӑрттӑн майпа вӗсене туртӑмӑн ачаш вӑйне парса хӑварнӑ; япаласен сасӑсӑр пуплевӗ хӑвӑрт та канӑҫсӑррӑн иртсе кайнӑ кунсем пирки, пӗр-пӗрин ҫине пӑхнин ыраттаракан хумханӑвӗпе шӑплӑх ҫинчен, ҫилӗпе савӑнӑҫлӑ кисренӳллӗ пӑлхантаракан пӗлтерӗшлех мар калаҫусем пирки пӗлтерет; йӑл кулӑллӑ сӑн-пите сасӑсӑр йыхӑрнине, иккӗленӳсемпе ӗмӗтсене аса илтерет.

Дом этот стал важной частью его души; на всех предметах, казалось, покоился взгляд Кармен, сообщая им таинственным образом нежную силу притяжения; беззвучная речь вещей твердила о днях, прошедших быстро и беспокойно, о болезненной тревоге взглядов, молчании, незначительных разговорах, волнующих, как гнев, как радостное потрясение; немых призывах улыбающемуся лицу, сомнениях и мечтах.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Пӗр вӑхӑт унӑн чунне кӳреннӗ мӑнаҫлӑхӗ пусарса тӑчӗ, ҫакӑн хыҫҫӑн кӑмӑлне пӑсакан сулӑма сирсе пӑрахса хавасланас килмен ҫӗртех ӑшшӑн йӑл кулчӗ.

Некоторое время душа его лежала под прессом уязвленной гордости; вслед за этим, стряхнув неприятную тяжесть, Гнор очень непоследовательно и нежно улыбнулся.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Аян куҫӗсене ҫӗклет те тинӗсӗн нӳрлӗ, йӑлтӑркка сывлӑшне йӑл кулса ытамлать; пушӑлӑх ӑна аялалла тинкернӗ, чӗмсӗр куҫсем пек туйӑнать.

Аян подымал глаза и улыбался сырому, сверкающему морскому воздуху; пустота казалась ему только что опущенным, немым взглядом.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

— Ку япаласене эпӗ япӑх ӑнланатӑп, — йӑл кулчӗ Аян.

— Я плохо понимаю эти вещи, — улыбнулся Аян.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Сӑпани унӑн аллине тытрӗ, вӑйсӑрланнипе кӑшт кӑна сисӗнмелле чӑмӑртаса, йӑл кулам пек турӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫакӑ Калюков кӑмӑлне уҫӑлтарчӗ, вӑл, хӑй ӑссӗн тем шухӑшласа, йӑл кулса илчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫак йӑл кулӑпах ҫывӑрса кайрӗ вара, вӑл унӑн питӗнчен мӗн ирчченех каймарӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫавӑнтах йӑл кулса илчӗ: ара, пустуй айӑплать-иҫ хӑйне, ӗмӗтленнӗ упӑшка е еркӗн арҫын кӑна тейӗпӗр ҫумра пулас-тӑк, пач урӑхла пурӑнмалла вӑл, тупата, апатне те чи тутлине пӗҫермелле, тумтирне те чи чаплине тӑхӑнмалла…

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Эх, эсӗ те ҫав, — йӑл кулчӗ Сӑпани.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

«Пӑскӑртса» сӑмаха илтсен, Крапивин тӳсеймерӗ, йӑл! кулса ячӗ: ара, Петр Никифорович кӑмӑлӗпе пач та ҫыхӑнтарма ҫук-ҫке ӑна.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Валет, ӑна ӑнланса, пуҫне сулчӗ, хальччен чӗмсӗр ҫын пек ларнӑскер, савӑнса йӑл кулчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хӑна ҫуртне кӗнӗ чухне унта ӗҫлекен ҫамрӑк чиперкке ӑна йӑл! кулса кӗтсе илчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Сидор ӑна пӗчӗк ачана пӑхнӑ пек куҫласа илчӗ, йӑл кулчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Пӑрахаймарӑм ҫав, — йӑл кулла халӗ те сӳнтереймесӗр калаҫрӗ Крапивин.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.