Шырав

Шырав ĕçĕ:

алӑк сăмах пирĕн базăра пур.

алӑк (тĕпĕ: алӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Кил хуҫи Тухтара пысӑк пӳлӗме кӗрес алӑк патӗнчех кӗтсе илчӗ.
Хозяин дома встретил гостя у входа в большую комнату.

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Балкои айӗнче пысӑк та ҫӳллӗ алӑк.
Под балконом большая парадная дверь.

Сӳхе кӑвак кӗпе тӑхӑннӑ пит чипер хӗр алӑк умне тухрӗ тӑчӗ.
И со двора вышла симпатичная девушка в тонком синем платьице.

XII. Ятлӑ йыхравҫӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унччен те пулмарӗ, кӗҫӗн алӑк уҫӑлчӗ.
В это время отворилась калитка.

Тӗсӗ кайнӑ тӑлӑпне алли ҫине илнӗччӗ, ӑна алӑк патӗнчи пӑтаран ҫакса ячӗ, тӑлаварпа сӑрнӑ алсине, хывса, юртан тасатам пек турӗ, маларах иртрӗ.
Через руку у него был перекинут выцветший от времени и непогоды тулуп, его он повесил на гвоздь возле двери, затем снял рукавицы и похлопал друг о дружку — отряхнул снег — и деловито прошел вперед.

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫав вӑхӑтра алӑк яри уҫӑлчӗ, пӳрте вӗрентекенпе Палля килсе кӗчӗҫ.
В это время распахнулась дверь, и в комнату вошли учитель с дедом Паллей.

Тимрук сиссе ӗлкӗриччен вӑл ӑна, алӑк уҫса, пӗр кивӗ хӳме урлӑ мӑшӑрӗпех вӑркӑнтарчӗ.
Он раскрутил лапти и, распахнув дверь, закинул их через забор, Тимрук и сообразить не успел.

X. Янташ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар хӑй те хывӑнчӗ, текех чӑрманса тӑмасӑр, алӑк патӗнчи кӗтесре, улахрах ҫӗрте, вырӑн йышӑнчӗ.
Тухтар тоже разделся и, не мешкая, направился к свободному столику в углу, возле двери.

Алӑк уҫсанах, шалтан техӗмлӗ апат-ҫимӗҫ шӑрши ҫапрӗ.
Они вошли, и в нос ударил вкусный запах снеди.

Хуҫа хӑй самахне каласа пӗтериччен алӑк патнелле ҫул тытрӗ.
Так он, не дожидаясь, когда хозяин закончит речь, направился к выходу.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӗнӗ ҫынсем алӑк патӗнче урисене юртан шӑлса васкамасӑр тасатрӗҫ, кил-ҫурт йышне сывлӑх сунчӗҫ.
Вошедшие поздоровались с обитателями дома, отряхнули от снега ноги.

Алӑк ирӗккӗн тайӑлчӗ.
Дверь широко распахнулась.

Кунта, вӗсем килессе кӗтсе тӑнӑ пек, кӗреҫепе юр хырса, ҫул уҫнӑ, сарлака сукмак алӑк патне ҫитиех такӑр.
Здесь, словно нарочно к их приходу, была расчищена широкая тропинка до самой двери.

Хӗрарӑм алӑк уҫрӗ.
Женщина открыла дверь.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Каллех алӑк хупӑнчӗ.
Дверь однако уже закрылась.

Пӗр хӗрарӑм алӑк патне тухрӗ.
Дверь открыла пожилая женщина.

Часах темле сӑнчӑр чӑнкӑртатни илтӗнчӗ, алӑк чӗриклетсе уҫӑлчӗ.
Зазвенела цепочка, дверь со скрипом отворилась.

Алӑк тӑрринчи хӑма ҫинче ҫӑкӑр евӗрлӗ ӳкерчӗк пур.
И увидел над входом нарисованную на вывеске румяную булку.

Алӑк патӗнче вырӑну ӑнсан, тӗпелелле иртесшӗн ан сӗкӗн.
Отвели тебе место у порога — ты не рвись вперед.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хальхинче алӑк уҫмашкӑн пӗр вӑтам пӳ-силӗ хытанкарах ҫын, хӗрӗхелле ҫитнӗскер, тухрӗ.
На сей раз дверь Шерккею открыл среднего роста худощавый мужчина лет сорока.

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика