Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑрман сăмах пирĕн базăра пур.
вӑрман (тĕпĕ: вӑрман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юлашкинчен арӑслан вӑйлӑ хусканупа чӗрӗ, йӑшӑлтатакан каамӑна ҫавӑрса хыпрӗ те, йытӑ мулкача ҫӗкленӗ пек ҫӗклесе, тӗмсене хытӑ хӳрипе ҫапса, вӑрман чӑтлӑхӗнче ҫухалчӗ.

Наконец лев мощным движением схватил в пасть еще живую, трепещущую кааму, поднял ее, как собака поднимает зайца, и, хлеща по кустам жестким хвостом, исчез в густой чаще леса.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унтан, вӑрман пӗтсен, куҫ умне вӗҫсӗр-хӗрсӗр, икӗ ҫыран хӗррине горизонт патне ҫитиех ӳсекен тӗмсем тухса тӑчӗҫ.

Затем леса кончились, и вдоль обоих берегов потянулись нескончаемые, уходящие к самому горизонту заросли кустарника.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Юханшыв хӗррине нумай миля тӑршшӗ чаплӑ вӑрман тӑсӑлчӗ.

На протяжении многих миль река протекала среди великолепных лесов.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хӑш-пӗр ҫӗрте вӑрман шыв хӗрринченех ӳсет.

Иногда опушка леса подступала к самой реке.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хӑй мӗн тунине пӗлмесӗрех, пур ҫӗрте те хаклӑ мантикорӑна курнӑ евӗр, вӑл, сывлӑшра аллисемпе утӑ ҫулакан машина ҫунаттисем пек палтӑртаттарса, вӑрман еннелле чупса кайрӗ.

И он побежал по лесу, уже не сознавая, что делает, повсюду воображая драгоценную мантикору, размахивая в воздухе руками, как огромная сенокосилка.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах, телейсӗр ученӑй инкекне, Алвиш факторийӗн ку пайӗ Казонде ҫӗрне темиҫе миля тӑршшӗ хупласа тӑракан вӑрман хӗрринче.

Но к несчастью для незадачливого ученого, эта часть фактории Алвиша, расположенной на северной окраине города, примыкала к большому лесу, покрывавшему территорию Казонде на протяжении многих миль.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ту тӑрӑх вӑрман, йӗри-тавра хир, инҫетре Кавказӑн пысӑк тӑвӗсем курӑнса лараҫҫӗ.

По горе — леса, кругом — поля, а вдалеке всегда видны большие Кавказские горы.

Пятигорскра Булькӑна мӗн пулни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кайнӑҫем вӑрман ҫӑралса пырать.

Но чем дальше я шел, тем лес становился чаще и чаще.

Булькӑпа хир сысни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ку каюҫӑн эпӗ вӑрман тӑрӑх нумайччен чупса ҫӳрерӗм, анчах хир сысни ҫулне пӳлме ниепле те мана май килмерӗ.

В эту охоту я долго бегал по лесу, но ни разу мне не удалось перебежать дорогу кабану.

Булькӑпа хир сысни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑрман хӗрринче тӗмсем евӗр ҫӳллӗ курӑк ӳсет.

Опушка леса окаймлена высокой, как кусты, травой.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах вӑрман кунта океан хӗрринчинчен сайра: те хурт-кӑпшанкӑ кӑшлать, те ҫамрӑк хунава слон кӗтӗвӗ таптаса тӑрать.

Однако деревья здесь, то ли потому, что их губят местные насекомые, то ли потому, что стада слонов вытаптывают молодые побеги, растут менее густо, чем в прибрежной полосе.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кванзӑран хӗвелтухӑҫ еннелле ҫирӗм миля ытла пӗр тӑтӑшшӑн вӑрман тӑсӑлать.

На двадцать с лишним миль к востоку от Кванзы тянется сплошной лес.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Мулкачӑ ҫӗрле, хир тӑрӑх, вӑрман тӑрӑх пӗр хӑрамасӑр ҫӳресе, тӳп-тӳрӗ йӗрсем хывать.

Заяц ходит ночью по полям и лесам без страха и прокладывает прямые следы.

Мулкачӑсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑрман мулкачисем йывӑҫ хуппипе тӑранса пурӑнаҫҫӗ.

Зайцы по ночам кормятся.

Мулкачӑсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫапах та чӑтлӑх океан хӗрринчи вӑрман чӑтлӑхӗ пекех мар: йывӑҫсем кунта сайрарах.

Но все же заросли не были похожи на лесную чащу, примыкавшую к океанскому побережью: деревья здесь росли реже.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӗчӗк юханшывӑн ҫыранӗнчен хӑпас мар тесе, вӗсем вӑрман чӑтлӑхне шалалла кӗчӗҫ.

Чтобы не отдаляться от берегов ручейка, им пришлось углубиться в лесную чащу.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑрман тӑрӑх мӗнле пулсан та хӑвӑртрах, шӑпрах пырас текен ҫынсем, паллах, вӗсене тытма шутламаннине тавҫӑрса илме йывӑрах мар.

Но нетрудно догадаться, что люди, стремившиеся как можно скорее и незаметнее проскользнуть по лесу, не пытались подстрелить их.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑрман тӑрринче темӗн чухлӗ кайӑк пӑр! та пӑр! вӗҫет.

Множество птиц порхало под зелеными сводами леса.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кунта лимон йывӑҫӗ, вӑрман граначӗ тата ытти вуншар тӗслӗ йывӑҫ — ҫаксем пурте Вӑтаҫӗр Африкӑри ҫак тӳремсӑртлӑ хӑй тӗлӗнмелле пулӑхлӑхӗ ҫинчен калаҫса.

Росли тут и лимонные деревья, и дикие гранаты, и деревья десятков других пород — все свидетельствовало о поразительном плодородии этого плоскогорья Центральной Африки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑрман уҫланкисенчи симӗс курӑкпа хӗрлӗ туратсем хушшинчен йӑлтӑркка чечексем — сарӑ, кӑвак импӗр, ҫутӑ лобели, йӑмӑх хӗрлӗ орхидея — курӑнаҫҫӗ.

На лужайках, среди зеленой травы и розовых веточек, пестрели яркие цветы — желтый и синий имбирь, светлые лобелии, багряные орхидеи.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех