Шырав
Шырав ĕçĕ:
Вӗсем ирхи тӗтре витӗр вӑрманти сукмак тӑрӑх васкамасӑр утрӗҫ, амӑшӗ Софья хыҫҫӑн калаҫса пычӗ:Они, не торопясь, шли в предутреннем сумраке по лесной тропе, и мать, шагая сзади Софьи, говорила:
VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Юлашкинчен вӑл: — Ой, калаҫса йӑлӑхтартӑм, — сирӗн канмалла! Пурне те каласа пӗтереймӗн… — терӗ.Наконец она сказала: — Ой, заговорила я вас, пора вам отдыхать! Всего не перескажешь…
III // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Вӑл, хӑвӑрт-хӑвӑрт кофе сыпса, хӑйӗн сӑмахӗсене ҫирӗппӗн ӗненсе калаҫса ларчӗ:
II // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Хӑй ҫав вӑхӑтрах вӑраххӑн калаҫса ларчӗ:
II // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
— Калаҫса татӑлтӑмӑр эппин — эсир ман пата, хулана пыратӑр.
I // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
— Пӗлетӗр-и, эпӗ Павелпа та Андрейпа ҫапла калаҫса татӑлнӑ: хӑйсене каллех арестлес пулсан, манӑн тепӗр куннех сире хулана куҫарса каймалла! — терӗ вӑл ачашшӑн, пӗтӗм чӗререн.
I // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Амӑшӗ пӗшкӗнсе ачана алла илет те ӑна чус хӑма тиенӗ лав ҫине лартать, лавӗпе юнашар Николай, вӑраххӑн кӑна ахӑлтатса: — Йывӑр ӗҫ пачӗҫ мана… — тесе калаҫса пырать пек.
I // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Мӗн нумай калаҫса тӑмалли пур унта!
X // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Виҫӗ нимӗҫ салтакӗ, шӑппӑнтарах калаҫса, орудисем патӗнче ларнӑ.
IX // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Амӑшне хӑйне те утма йывӑр пулчӗ, анчах та вӑл калаҫса, ывӑлне утма пулӑшса пыма тӑрӑшрӗ.Матери самой было трудно идти, но она старалась разговаривать и помогать идти сыну.
VIII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Тӑван йӑмӑкупа та калаҫса татӑлаймастӑн-и вара?
VIII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Ну, паллах ӗнтӗ, вӗсем ӑна хӑйне телефон патне чӗнме те хушман, унӑн ҫурӑмӗ хыҫӗнче унӑн подчинённыйӗпе калаҫса илнӗ ҫеҫ.
VII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Халӗ акӑ Ольгӑпа калаҫса пӑхма хушать.
VII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
— Мӗн нумай калаҫса тӑмалли пур унпа, пӗтӗмпех паллӑ!
VI // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Паллах, эп калаҫса пӑхма пултаратӑп.
VI // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Ну, епле, калаҫса пӑхатӑн-и унпа?
VI // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
— Аппупа калаҫса пӑхмӑн-и эсӗ, э?
VI // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Алӑк патӗнчи салтаксем хӑйсем хушшинче тем ҫинчен калаҫса илчӗҫ, унтан пӗри, тухса кайса, часах тавӑрӑнчӗ.Солдаты у дверей о чем-то поговорили между собой, потом один ушел и через минуту вернулся.
V // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Вӗсем вилӗм ҫинчен ҫав тери лӑпкӑн, пӗр-пӗр вак япала ҫинчен каланӑ пек, калаҫса ларнӑ пирки Ольгӑн чӗри хӑраса, пӑчӑртанса пычӗ.И сердце ее наполнялось ужасом оттого, что они говорят так спокойно, словно это мелочь какая.
IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Хамӑрӑннисем килсен, ялти пурнӑҫ каллех чӗрӗлӗ, урамсенче хӗрсем юрлама пуҫлӗҫ, красноармеецеемпе калаҫса кулӗҫ.Придут свои, оживет деревня, запоют на улицах девчата, будут зубоскалить с красноармейцами.
IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.