Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шухӑшлӑ сăмах пирĕн базăра пур.
шухӑшлӑ (тĕпĕ: шухӑшлӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сервантес хӑйпе пӗрле «имшер, типсе кайнӑ, тӗлӗнтермӗшле тата нихӑҫан та никамӑн пуҫне те пырса кӗмен тӗрлӗрен шухӑшлӑ» герой ҫинчен калакан повеҫе илсе тавӑрӑннӑ.

Сервантес вёз с собой повесть о герое, «худом, иссохшем, причудливом и полном разнообразных мыслей, никогда и никому ещё не приходивших в голову».

Вӑтӑр пӗрремӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Ҫинҫешке те ҫӳллӗ, тарӑн шухӑшлӑ та пысӑк куҫлӑ, пултаруллӑ, ӑслӑ Саша!

Тонкий, высокий, с большими задумчивыми глазами, талантливый Саша!

Мартӑн пӗрремӗшӗ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Хӑй ҫавӑнтах асӑрхать: ачисем питӗ шухӑшлӑ, кулмаҫҫӗ те.

Но заметил: дети задумчивы.

Хӗллехи каҫсем // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Егор Михайлович яланхи пекех тарӑн шухӑшлӑ пулса нумайччен нимӗн шарламасӑр тутисене вылятрӗ, юлашкинчен вара ӗҫе сӳтсе явнӑ хыҫҫӑн икӗ хут татӑкки ҫине тем ҫырса пачӗ те, хулара мӗн тумаллине ӑнлантарчӗ.

Егор Михайлович, как и всегда в таких случаях, глубокомысленно и молча чмокал долго губами и, обсудив дело, написал две записки и рассказал, что и как надобно делать в городе.

XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Вӗсем сайра хутран кӑна ирӗк шухӑшлӑ Копыловпа Резун йышшисене хирӗҫ, хӑйсен хӑватне туйса, лӑпкӑн та ҫирӗппӗн тавӑрнӑ.

Изредка и их задирали вольнодумцы, как Копыл и Резун, и они отвечали, но спокойно и твердо, с сознанием своей неприкосновенности.

V // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Пӗрне пӗри палламанскерсем, пӗрне пӗри тӗпчесе пӗлнӗ, кураҫҫӗ — пӗр шухӑшлӑ ҫынсем.

Походили, походили конспираторы друг вокруг друга, издали друг друга прощупали, поближе обнюхали, видят — одного поля ягода.

Пан Тюхинпа пан Телеев // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 230–248 с.

Вӗсен хаяр та тарӑн шухӑшлӑ пичӗ-куҫӗсене электричество лампочки тӗксӗммӗн ҫутатса тӑрать.

Их суровые, сосредоточенные лица тускло освещались электрической лампочкой.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Илюшка манӑн савӑнӑҫлӑ та тарӑн шухӑшлӑ чун-чӗрене хускатмарӗ.

Мое торжественное и мечтательное состояние Илюша долго не нарушал.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Анне ун патӗнчен кайнӑ чух алӑка тачӑ хупса хӑварман пулнӑ та, эпӗ, хам ӗҫпе аппаланаканскер, хама тарӑн шухӑшлӑ куҫсем сӑнаса тӑнине сисмен те…

Уходя от него, мама не притворила дверь, а я, занятый своим делом, не заметил, что за мной следят внимательные, задумчивые глаза…

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Унӑн сӑн-пичӗ пӑшӑрхануллӑ, шухӑшлӑ.

Лицо ее было озабочено и серьезно.

XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Черныш хӑйне ҫӑмӑллӑн туять, пӗр шухӑшлӑ ҫынсем хушшинче яланах ҫавӑн пек пулать.

Черныш почувствовал себя легко, как бывает всегда в обществе самых близких друзей и единомышленников.

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Шишкин, Игорь Александрович шӳт тунипе туманнине пӗлес тесе, ун ҫине куҫ айӗпе пӑхса илчӗ, анчах директорӑн пит-куҫӗ шухӑшлӑ.

Шишкин исподлобья взглянул на Игоря Александровича, чтоб узнать, не шутит ли он, но лицо у директора было серьезное.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Анчах кирлӗ пек выляса кӑтартма пултараймарӑр; сцена ҫинче тарӑн шухӑшлӑ калаҫу пырать, лаша вара ҫав вӑхӑтра урисемпе кашӑртаттарать, пӗрре урипе айккинелле ярса пусать, тепре каллех пӗрлештерет.

— А сыграть как следует не смогли: на сцене серьезный разговор происходит, а конь стоит, ногами шаркает, то отставит ноги, то приставит.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Унӑн сӑн-пичӗ ҫавнашкал килӗшӳллӗ пулнине, ҫепӗҫҫӗн пӑхакан шухӑшлӑ куҫӗсене малтан мӗнле асӑрхайман-ха вӑл?

Как она раньше не замечала, что у него такое симпатичное лицо, такие мягкие, задумчивые глаза?

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Коростелев кепкине хывнӑ та аллине усса тӑрать, сӑн-пичӗ унӑн йӑваш та шухӑшлӑ.

Коростелев стоял, держа кепку в опущенной руке, лицо у него было кроткое и задумчивое.

Мӑн асламӑшне пытарни // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Халӗ ку сӑмахсем вӗсемшӗн хӑйсен полкӗнчи боец мар, темӗнле уйрӑммӑнах палӑрса тӑнӑ ҫын авалах ҫырса хӑварнӑ, пысӑк шухӑшлӑ тата легендӑна тивӗҫлӗ сӑмахсем пулнӑн янӑрарӗҫ.

И она уже звучала для них как нечто легендарно-давнее, таинственное, написанное кем-то особенным, а не этими простыми людьми, их однополчанами.

XXIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Ротӑна ҫапӑҫӑва эпӗ хам ертсе каятӑп, — тет вӑл, — ӑна лайӑх воспитани парассипе пуринчен ытларах эпӗ интересленетӗп, вӑл хӑйне те, мана та ҫӑлса хӑварма пултартӑр, рота пӗр шухӑшлӑ пултӑр.

— Я поведу роту в бой, — говорил он, — и я больше всех заинтересован в том, чтобы ока была воспитана, как следует, собрана, чтоб не подвела ни себя, ни меня.

VII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

«Ҫынсем ӗмӗтсӗрленсе мухтава тухассишӗн ҫуннӑ чухне, пӗр шухӑшлӑ пулса тачӑ пӗтӗҫнӗ ушкӑн тата пӗрлӗхлӗ идея пулман чухне, ылтӑнланӑ йӗлтӗрсемпе те нимӗн те тӑваймӑн ҫав.

«На золочёных лыжах ничего нельзя сделать, когда людьми руководит одно тщеславие, когда нет тесно сплочённого коллектива, высокой идейности.

Ылтӑн йӗлтӗрсем // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Джемма ӑна унта пӑрахут ҫинче ӗҫлекен пӗр агентпа, либераллӑ шухӑшлӑ акӑлчан ҫыннипе паллаштарнӑ, ӑна Джемма хӑй те, унӑн упӑшки те Англирех пӗлнӗ.

Джемма познакомила его с жившим там молодым англичанином, пароходным агентом и либералом по воззрениям, с которым она и ее муж были знакомы еще в Англии.

X // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Хӑть уй варрине тух та — хурах кӑшкӑр: акӑ вӑл эпӗ, ухмаххи, тӑрри шӑ-тӑкки, тесе, — шухӑшлӑ пуҫланӑ ҫаврине шӳтпе мар, шухӑшпах сӑрса хучӗ Августина.

Иногда хочется выйти в поле и закричать на весь белый свет: «Какая же я ду-ура-а!» — смахнула слезы с ресниц Дина, прикусила губу.

4 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех