Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хуйхӑ сăмах пирĕн базăра пур.
хуйхӑ (тĕпĕ: хуйхӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халь ҫавӑн чухне мӗн туйнисене аса илетӗп те, хама хам манӑҫнӑ самант ҫеҫ чӑн-чӑн хуйхӑ пулнӑ пулӗ, тесе шутлатӑп.

Вспоминая теперь свои впечатления, я нахожу, что только одна эта минута самозабвения была настоящим горем.

XXVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хуйхӑ

Горе

XXVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Мӗншӗн-ха манӑн сана кӗтмен ҫӗртен ҫакнашкал йывӑр хуйхӑ кӳмелле?

Зачем наносить тебе такой тяжелый, неожиданный удар?

XXV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эсӗ пире курма килни ҫинчен вӑл илтсенех, ун чӗрине хуйхӑ кӗрсе ларчӗ, мӗншӗн тесен эпӗр чухӑн ҫынсем, чаплӑ хӑнасене хӑналама пирӗн нимӗн те ҫук.

Как услышал он, что ты едешь навестить нас, так вошла к нему в сердце скорбь, потому что бедны мы и ничего нет у нас в запасе для угощенья знатных гостей.

Ӑслӑ Жиреншепе хитре Карашаш // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 12–20 с.

Юмах янӑ чухне кам пӑтрашса каять е хӑйӗнчен пӗр сӑмах та пулин хушса калать, ҫавна хуйхӑ пулӗ; ҫав ҫынна тарӑн шӑтӑка пӑрахатӑп, кайран хула стенисен тулашӗнче пуҫне кастаратӑп, тенӗ.

Но горе тому, кто запнётся в рассказе или вставит в него хоть одно правдивое слово! Хан бросит его в тёмный зиндан и уморит там голодной смертью.

Хӗрӗх юмах // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 5–11 с.

Мана темшӗн сасартӑк хуйхӑ пусрӗ.

А мне вдруг стало грустно.

Кӗтмен экзамен // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Чӑннипе каласан, ку пӗрре те кулӑшла мар, калама ҫук хуйхӑ пулнӑ пулӗччӗ.

На самом деле это было бы не смешно, а очень грустно.

Эпӗ учитель пулса тӑтӑм // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Вагон ҫине ларнӑ-ларман анне, пӗр-пӗр хуйхӑ пуснӑ ҫын пек, сасартӑк ассӑн сывласа ячӗ.

Она как вошла в вагон, так сразу тяжело вздохнула, словно у нее горе какое-нибудь случилось:

«Чи кирли ҫинчен ан манса кай!» // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Пысӑк хуйхӑ пулать пире паян!

Большое горе нам будет сегодня!

Шурӑ Балахонсен ушкӑнӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Хуйхӑ!

— Горе!

Шурӑ Балахонсен ушкӑнӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Пӗр ҫыншӑн ытлашшипех пулӗ ҫав ун чухлӗ хуйхӑ.

Пожалуй, слишком много горя для одного человека.

Шурӑ Балахонсен ушкӑнӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

О, питӗ нумай хуйхӑ курчӗ ватӑ негр Джим!

О, слишком много горя видел старый негр Джим!

Шурӑ Балахонсен ушкӑнӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Нумай хуйхӑ курнӑ Шеррид хӑйӗн пурнӑҫӗнче.

Много горя было за спиной у Шеррида.

Ачасен паттӑрла ӗҫӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Аппӑшӗпе пиччӗшне ют ҫӗршыва илсе кайнӑ пирки, Вияль чӗрине мӗнле хуйхӑ кӗрсе ларни ҫинчен шухӑшласа пӑхнӑ-и эс хӑҫан та пулин?

Подумал ли ты, какое горе на сердце у Вияль, у которой увезли на чужую землю сестру и брата?

Ваннӑ чӗлӗм // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Вӑл итлесе ларсан-ларсан майӗпен лӑпланчӗ, ывӑннипе тата хуйхӑ пуснипе халран кайса, тӗлӗрсе кайрӗ.

Он постепенно успокоился, утомленный, разбитый горем, погрузился в зыбкую дремоту.

Кэргына пытарни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Хуйхӑ пусса илнипе ӗнтӗ, Чочой чылайччен пӗр вырӑнта ларчӗ.

Подавленный горем, долго сидел Чочой на одном месте.

Кэргына пытарни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Хуйхӑ пусса илнӗ ҫынсем, ним чӗнмесӗр, пуҫӗсене усса тӑраҫҫӗ.

Люди стояли безмолвно, понурив головы.

Пӑрлӑ чикӗ леш енче // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Мӗншӗн-ха пирӗн ҫемьере ҫавнашкал хуйхӑ?!

— Почему такое горе в семье нашей?!

Пӑрлӑ чикӗ леш енче // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Эсӗ вӗсен килне хуйхӑ йӑва ҫавӑрмасӑр тухса каяс ҫук кунтан.

Ты действительно не уедешь отсюда, пока в очаге их не поселится горе.

Шамана хирӗҫ кайни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Анчах ҫакна ҫеҫ калама пултаратӑп; вӗсен килне хуйхӑ йӑва ҫавӑрмасӑр тухса каймастӑп эпӗ кунтан.

— Сказать лишь могу, что я не уеду отсюда, пока в очаге этом не поселится горе.

Шамана хирӗҫ кайни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех