Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хваттере (тĕпĕ: хваттер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пурте пиллӗк! — тесе сасартӑк юрласа ячӗ вӑл, пӗтӗм хваттере янӑратса, унтан сулахай кӗли ҫинче ҫав тери хӑвӑрт ҫаврӑнчӗ, Чижик вара хавасланнипе: «Ав еп-ле! Леночка та ашкӑнма пӗлет!» тесе кӑшкӑрса ячӗ.

Всё пятерки! — запела она вдруг на всю квартиру, стала на левый каблук и повернулась так, что Чижик взвизгнула от восторга: «Вот как! Леночка тоже умеет озорничать!»

Леночка мӗншӗн ҫивӗтне пӗтӗрнӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Яла ҫутӑ кӗртекенсем (пралук каракансем) килнӗ иккен те, Турчӑкасем патне хваттере чарӑннӑ пулать.

В тот год, как ему родиться, стояли на квартире у Кочергиных, как у других в деревне, монтеры, приехавшие проводить электричество.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Картишӗнче шалта ларакан ҫак пӗчӗк хваттере урамри шав илтӗнмест.

Шум с улицы не доносился сюда, в маленькую квартиру во дворе.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Мария Александровна ҫак сарӑ пӗчӗк ҫурта, Мускав ҫывӑхӗнчи илемлӗ вырӑнта, Пахра юханшывӗн хӗрринче вырнаҫнӑскерне, хваттере кӗчӗ.

Мария Александровна сняла этот желтый домик в живописном месте Подмосковья, на берегу реки Пахры.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Хӑй ҫумӗнче юлнӑ укҫи ӑна хӑйне пурӑнма, ывӑлне, Сирирен ача пӑхма илсе пынӑ француз хӗрарӑмне усрама тата Каирта вӗсем виҫҫӗшӗ пурӑнакан пӗчӗкҫеҫ хваттере тытса пурӑнма май панӑ.

Того немногого, что у него оставалось, хватало на содержание его самого, сына и француженки из Сирии, которая присматривала за ребенком, и он мог снимать в Каире маленькую квартирку, где они втроем жили.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Кӗтмен ҫӗртенех ӗҫҫар кил-ҫурчӗн ушкӑнӗ мана вырнаҫтарать хваттере.

И вот мне квартиру дает жилищный, мой, рабочий, кооператив.

Литейщик Козырев Иван хӑйне ҫӗнӗ хваттере вырнаҫтарни ҫинчен каласа пани // Стихван Шавли. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 88–92 с.

Чӗмпӗрте ӗнтӗ Ульяновсен ҫемйи тӑваттӑмӗш хут ҫӗнӗ хваттере, хальхинче хӑйсен ҫуртне куҫрӗ.

Пятый раз переезжала семья Ульяновых в Симбирске на новую квартиру, но на этот раз переезжала в свой дом.

Ҫӗнӗ ҫурт // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Хваттере кӗнисем ҫук-и?

Есть ли ночлежники?

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Вӑл ӑҫта та пулин чарӑнса каҫ ирттересшӗнччӗ, пӗр каҫлӑха та пулин хваттере кӗртекен пулмӗ-ши тенӗччӗ.

Он же всего-навсего просился переночевать, а люди вон как с ним обошлись!

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ырӑ ҫынсем мана ҫакӑнта ҫӗр каҫмашкан хваттере ярӗҫ тесе пӗлтерчӗҫ.

— Добрые люди сказали, здесь на ночлег пускают…

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ют хваттере нихӑҫан та пирус, сигарет е чӗлӗм мӑкӑрлантарса пырса кӗмеҫҫӗ.

Никогда не входят в чужую квартиру с горящей сигаретой, папиросой или трубкой.

Туртман ҫынсем е ачасем пур пӳлӗмре туртма юрамасть // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Эпир хамӑр хваттере хӑпартӑмӑр та, савӑннипе хӗрелсе кайнӑ Зоя ӗҫ мӗнле пулса иртнине йӗркипе каласа пачӗ:

Мы снова поднялись к себе, и Зоя, раскрасневшаяся, счастливая, стала рассказывать все, как было:

«Хӑех паллӑ…» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вӗсене, яланах пур ҫӗнӗ япаласене те юратаканскерсене, ҫӗнӗ хваттере куҫни пушшех хавхалантарчӗ.

Они любили всё новое, и переезд доставил им большое удовольствие.

Урӑх хваттер // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ачасем ҫӗнӗ хваттере куҫнипе питӗ савӑнчӗҫ.

Ребята очень радовались новоселью.

Урӑх хваттер // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Хваттере мана кӳртмерӗҫ, те.

В квартиру, скажи, тебя не пустили.

12. Шпионпа тӗлпулни // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Ку хваттере ӗнер кӑна авланнӑ ҫынсем пырса кӗнӗ пекех пулнӑ.

Словно только вчера в эту квартиру приехали молодожены.

10. 3асада // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Икӗ красноармеец хваттере пырса кӗмелли алӑк патне тата иккӗшӗ кухньӑран хыҫалалла тухмалли алӑк патне тӑчӗҫ.

Двое красноармейцев стали около входной двери в прихожей, двое других — около черного хода на кухне.

9. Тетӗшӗ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Кам та пулин ҫав хваттере йышӑнсан ҫав киревсӗр карчӑк кантӑк умне пырса тӑрать.

— Как кто наймет, она, подлая, полезет к окну.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Вӑл хваттере никам та йышӑнас ҫук, — ӗнентерес пек каласа хурать Тёма.

— Он и не будет никогда занят, — авторитетно заявляет Тёма.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ӑна «ҫакӑнса вилнисен» шутне кӗртнӗ, лаҫҫи вара пушӑллах тӑрса юлнӑ, унта ҫӗнӗрен хваттере кӗрес текенни урӑх никам та пулман.

Ее отнесли к «висельникам», а лачуга так и оставалась пустой, не привлекая к себе новых квартирантов.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех