Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сержант сăмах пирĕн базăра пур.
сержант (тĕпĕ: сержант) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗн кирлӗ, сержант?

— Что вам, сержант Радуб?

VII. Ҫапӑҫу пуҫланас умӗн // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Говэн каялла ҫаврӑнчӗ те хӑй хыҫӗнче Радуб сержант тӑнине курчӗ, вӑл ҫарти пекех тӳрӗленнӗ, аллине картуз сӑмси патне тытнӑ.

Говэн обернулся и заметил сержанта Радуба, который стоял, вытянувшись по всей форме, опустив, как и положено по уставу, глаза.

VII. Ҫапӑҫу пуҫланас умӗн // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Сержант, батальона ертсе пыма сире хушатӑп.

Сержант, командование поручаю вам.

III. Пӗчӗк ҫарсемпе пысӑк ҫапӑҫусем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Вӗсен пушмакӗсем ҫук, — хирӗҫ тавӑрса каларӗ сержант.

— Нет у нас сапог, — ответил сержант.

III. Пӗчӗк ҫарсемпе пысӑк ҫапӑҫусем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Пурте хатӗр, — пӗлтерчӗ сержант.

— Готово, — доложил сержант.

III. Пӗчӗк ҫарсемпе пысӑк ҫапӑҫусем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Говэн Радуба лав ҫине кӑтартрӗ те: — Сержант, утна чухне чанкӑртатасран, хӑвӑн салтакусене пӑшалсене улӑмпа чӗркеме хуш, — терӗ.

Говэн указал на нее Радубу: — Сержант, пусть ваши люди наделают соломенных жгутов, велите обмотать ружья, чтобы ни одно не звякнуло на ходу.

III. Пӗчӗк ҫарсемпе пысӑк ҫапӑҫусем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ҫак сержант шӑпах леш, Содрей вӑрманӗнче тупнӑ виҫӗ тӑлӑх ачана батальон ячӗпе усрава илекен кӑнттамрах та ырӑ кӑмӑллӑ Радуб пулчӗ.

Сержант, выступивший вперед, был славный и храбрый вояка Радуб, тот самый Радуб, который от имени батальона усыновил троих ребятишек, найденных в Содрейском лесу.

III. Пӗчӗк ҫарсемпе пысӑк ҫапӑҫусем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Батальон пӗтӗмпех кунта, — хирӗҫ тавӑрса каларӗ сержант.

— Батальон в полном составе, — ответил сержант.

III. Пӗчӗк ҫарсемпе пысӑк ҫапӑҫусем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Марш! — команда пачӗ сержант.

«Марш!» — скомандовал сержант.

VI. Тараса икӗ енне те тайӑлать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Грот-мачта патӗнче тӑракан пӑшаллӑ салтаксенчен сержант вуникӗ ҫын уйӑрса илчӗ те, ултшар ҫынна пайласа, икӗ рет туса тӑратрӗ.

Сержант отсчитал из ряда построенных солдат двенадцать человек, которых он выстроил в два ряда, по шесть в каждом.

VI. Тараса икӗ енне те тайӑлать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Айтӑр пирӗнпе, гражданка! — терӗ сержант.

Сержант повернулся к матери: — Пойдемте, гражданка.

Пӗрремӗш кӗнеке // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Йышӑнтӑмӑр, — терӗ сержант.

— Решено, — заключил сержант.

Пӗрремӗш кӗнеке // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Сержант тӳп-тӳрӗ тӑчӗ, питҫӑмартийӗсем тӑрӑх юхса аннӑ ахах пӗрчи пек тӑрӑ куҫҫуль тискеррӗн курӑнакан мӑйӑх вӗҫне ҫитсе чарӑнчӗ.

Сержант быстро выпрямился, крупная слеза проползла по его щеке и, словно жемчужина, повисла на кончике уса.

Пӗрремӗш кӗнеке // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Сержант хӗрарӑм умне пырса, кӑкӑр ӗмекен ача патне пӗшкӗнчӗ.

Сержант подошел поближе к женщине и поглядел на девочку, прижавшуюся к материнской груди.

Пӗрремӗш кӗнеке // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Чухлатӑп, — терӗ малалла сержант, — ҫак йывӑҫ ҫывӑхӗнчен ҫӗркаҫ иртсе кайнӑ ҫынсем мӗнле тӗлӗнчӗҫ пулӗ!

— Да, — промолвил сержант, — когда малыши рев поднимали, вот прохожие, должно быть, дивились.

Пӗрремӗш кӗнеке // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Апла пулсан, тӑрса ҫывӑрнӑ ӗнтӗ, — терӗ сержант.

— Да, — повторил сержант, — стоя спали…

Пӗрремӗш кӗнеке // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Сержант пӑшал кӳпчекне ҫӗре тӑрӑнтарчӗ:

Сержант звучно ударил прикладом о землю и сердито прокричал:

Пӗрремӗш кӗнеке // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Сержант каллех тӗпчеме тытӑнчӗ:

Сержант снова приступил к делу:

Пӗрремӗш кӗнеке // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Эрех-и? — ыйтрӗ сержант.

Водкой, что ли? — осведомился сержант.

Пӗрремӗш кӗнеке // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Выҫӑ-и, выҫӑ мар-и, епле пулсан та вӑл амӑшӗ, — терӗ сержант.

— Потому что мать, — сказал сержант.

Пӗрремӗш кӗнеке // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех