Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пурӑнатӑп (тĕпĕ: пурӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ вара тӗнче пуҫланнӑранпах пурӑнатӑп: эпӗ — ӗмӗр-ӗмӗрӗпе тертленсе пурӑнакан этемлӗх, эпӗ ултӑ пин ҫулта, — ҫирӗппӗн каларӗ Марат.

Ну, а я жил с самого сотворения мира; имя мне — страдания человечества; мне уже шесть тысяч лет! — строго сказал Марат.

II. Республика хӑрушлӑхра // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Анчах эпӗ шпион мар, хам начар пурӑнатӑп пулсан та ун пекки пулма тӑрӑшмастӑп.

Но я, хотя мне и не весело живется, стараюсь не быть злым шпионом.

IV. Ыйткалакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Эпӗ вара, хам ҫӗр пӳртре, ҫӑлтӑрсем айӗнче, пурӑнатӑп ҫапла.

Я же гляжу на звезды и молчу.

IV. Ыйткалакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Сӑмахран, мана илер: Тен, эпӗ те законсӑр пурӑнатӑп пуль?

Впрочем, и я, пожалуй, стою вне закона.

IV. Ыйткалакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Эпӗ ҫӗр пӳртре пурӑнатӑп.

Хижина моя не выше погреба.

IV. Ыйткалакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Эпӗ аннепе пурӑнатӑп, — терӗ Петя, ҫӳлӗ пӳллӗ, мӑнтӑр кӗлеткеллӗ, кӑвак куҫлӑ, ӑшӑ кӑмӑллӑ хӗрарӑма алӑран тытса.

— Я с матерью, — сказал Петя, держа за руку высокую полную женщину с серыми глазами и ясной улыбкой.

39 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ҫӑва тухнӑскер, пурӑнатӑп пуль ӗнтӗ.

Сейчас-то, летом, не помру, наверно.

Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

«Йывӑр, анчах савӑнӑҫлӑ пурӑнатӑп, — ҫырать Воропаев, — хамӑн паянхи пурнӑҫа мӗнпе те пулин урӑххипе улӑштарма шутламастӑп халлӗхе.

«Живу трудно, но весело, — писал Воропаев, — и менять свою сегодняшнюю жизнь на что-нибудь другое пока не намерен.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

«Мӗнле пурӑнатӑн?» — тесе ыйтатӑн та — «Питӗ лайӑх пурӑнатӑп» — тет, пӑхатӑн та — апат ҫимен кунсем те пулаҫҫӗ хӑйӗн…

А то спросишь — как живешь? — замечательно, говорит, живу, а на деле выходит, что не каждый день обедает…

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

«Пурнӑҫра эпӗ хамӑн полковника телейлӗ тӑвасси ҫинчен кӑна шухӑшласа пурӑнатӑп, тет, анчах май килмест пулмалла, тет.

«Всю жизнь, говорит, только о том и мечтала, чтобы моему полковнику счастье сотворить, но только, говорит, едва ль.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Пӗр эпӗ кӑна мар ҫӗнӗрен пуҫласа пурӑнатӑп пулмалла!

«Видно, не одна я заново живу!..»

XXI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Пытанса пурӑнатӑп кӑна.

Только прячусь.

XXI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Эпӗ пӗчченех пурӑнатӑп, хутран-ситрен аппа кӑна пыркалать.

Я живу один, лишь изредка приезжает сестра.

I // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Хӗрарӑмӗ эпӗ — вӗренменскер, суту-илӳпе пурӑнатӑп, хам ухмахӑмпа нимӗн те пӗлместӗп…

Женщина я необразованная, занимаюсь торговлей, по глупости моей, ничего не знаю…

I // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

«Эпӗ иксӗмӗр каллех пӗрле пулас саманта кӗтсе, кунсене шутласа пурӑнатӑп. Эпир малаллах пыратпӑр, Луиза, ҫак хӑрушла, тискер, хурахла ҫӗр тӑрӑх малаллах пыратпӑр, пирӗн поход часах хӑватлӑ ҫӗнтерӳпе вӗҫленет акӑ».

«Я считаю дни, когда, наконец, буду опять с тобой. Мы идем вперед, Луиза, все время идем вперед по этой страшной, дикой, варварской земле, и наш поход скоро окончится полной победой».

III // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

— Тӑтӑшах пӗччен ларса пурӑнатӑп

— Совсем одна сижу…

I // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Эс пӗрмай ҫӳретӗн, а эп кунта ҫак ирсӗр хӗрарӑмпа пурӑнатӑп.

Ты себе ходишь, а я здесь с этой противной бабой…

I // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

— Мӗнле пурӑнатӑп?

— А как живу?

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Кунта эпӗ аннепе тата шӑллӑмпа пӗрле пурӑнатӑп.

— Я здесь с мамой и братишкой.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Пурӑнатӑп!

— Обойдусь!

5. Тырӑпа тимӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех