Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

капланса (тĕпĕ: каплан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Йӗрес мар-йӗрес мар тенӗ ҫӗртен унӑн пырне темӗн сӑрхӑна пуҫларӗ, темӗн капланса килчӗ-килчӗ те ниепле иртсе каяймасӑр тӑкӑлса тӑчӗ, ҫӑтса ҫӑтайми пулчӗ.

Стараясь изо всех сил не расплакаться, он глотал раз за разом горький комок, что застрял у него в горле, и не мог проглотить.

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫул ҫинче вӑл щухӑш пӗр хускатнӑ ырӑ ҫемӗ пек вӗҫӗ-хӗррисӗр сыпӑна-сыпӑна туртӑнать: ялкӑшса пӑхан хӗвел ҫутҫанталӑка ытарайми илем кӗртет-и — ҫавӑ та аса кӗмесӗр юлмасть, ешӗл вӑрман хӗрринчи улӑхра шӑранса пӗтеймен шурӑ тӗтре куҫа курӑнса каять-и, хресченен кулленхи терчӗ ахлатса сывлӑш ҫавӑрттарать-и, кӗтмен инкек чуна хӗсет-и е паянхи пек тулли савӑнӑҫ пуҫа ҫавӑрать — пӗтӗмпех пӗрле капланса пӑтранать, тӗлли-паллисӗр явӑнать.

В дороге они, мысли-то, нанизываются одна на другую, точно бусины, увидел, к примеру, сияющее солнышко да довольную оттого природу — и это отметится в твоей голове; иль белый туман на лесной опушке, не успевший рассеяться по лугам; иль повседневные заботы крестьянина; иль нежданная беда или беспредельное счастье, какое испытал Шерккей сегодня, — все-все кучится в голове, переполняет ее мыслями.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чӗре тӗввинче ӗмӗр капланса шыҫӑннӑ ҫилӗ те хирӗҫес ҫук хӑватне туйса парӑнать.

Скопившаяся за годы сердечная боль сдается без сопротивления.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Элентей чӗлӗм чӗртсе ячӗ, ҫӑра тӗтӗм пуҫ тӗлӗнчен сирӗле пӗлмесӗр капланса, пӗлӗт татӑкӗ пек ҫакӑнса тӑрать.

Но вот Элендей решительно раскурил трубку и выпустил раз за разом клубы дыма.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унӑн ҫилли капланса, тӑвӑлса килчӗ, пырне пӑвса, сывлас сывлӑшӗ пӳлӗне пуҫларӗ.

Гнев и боль распирали его, рвались наружу, хватали за горло.

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Акатуйне пӗр Утламӑшсем кӑна мар, кӳршӗри ытти чӑваш ялӗсенчен те пуҫтарӑнаҫҫӗ — Шӑхальсем, Куршанкӑсем, Хурӑнварсем, Пулмантӑшсем; кӑнтӑрла тӗлнелле ярминккене тухнӑ пек капланса килме тытӑнчӗҫ.

На агатуй сошлись не только утламышцы, но и жители окрестных чувашских селений — Шигалей, Коржанги, Хурнвар, Пулмандыша.

VIII. Кӗрекеҫра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пирӗн тӗле капланса ҫитрӗҫ.

Все уже к нашему дому подошли!

VII. «Ҫинҫе шывӗ сивӗ мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Капланса ҫитнӗ сӑмахӗпе те пулин юрама тӑрӑшрӗ вӑл:

И он решил восполнить это словами:

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унӑн пырне темле чӑмӑркка капланса пычӗ, куҫӗсем хӗрелсе кайрӗҫ.

В горле стоял комок, глаза его покраснели.

2. Миша Алексеев // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Пирӗн хыҫран ҫенӗхе ӑшӑ сывлӑш капланса тухрӗ.

Вслед за нами из дверей на крыльцо вырвалось белое облако пара.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

— Пӑхӑр-ха хӗвел ҫине, пӗлӗтсем епле капланса килеҫҫӗ!

— Посмотрите на солнце, как наседают тучи!

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Кӗсменсем каллех пӗр харӑссӑн ҫапма пуҫларӗҫ, кимӗ те капланса килекен хумсене каллех савӑнӑҫлӑн та ҫӑмӑллӑн касса пыма тытӑнчӗ.

Опять мерно застучали весла, и лодка снова весело и легко начала резать набегавшие волны.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Темӑн пырне темскер капланса килчӗ, анчах вӑл ашшӗ ҫине хӑяккӑн пӑхса илчӗ те, хӑйне хӑй хытарчӗ.

Что-то сжало горло Тёмы, но он покосился на отца и удержался.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Акӑ вӑл ҫав витӗр курӑнакан тӑп-тӑрӑ симӗс хума курать, хум епле ҫыран хӗрринелле капланса ҫывхарнине курать; епле кӑпӑкланса вӗреме пуҫланине, унтан сасартӑк пысӑкланса кайса, ҫӳллӗ хӳме пек ун умне ҫӗкленсе тӑнине курать; хум килсе шӑпӑртатса ун ҫине сирпӗнессе, хум сирпӗнчӗкӗсем тӑкӑнса ӑна уҫӑлтарса ярасса ытарайми кӗтсе, вӑл хӗпӗртесе те савӑнса выртать.

Он видит эту прозрачную зеленую волну, как она подходит к берегу, видит, как пеной закипает ее верхушка, как она вдруг точно вырастает, подымается перед ним высокой стеной.

Кивӗ пусӑ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Инкек ҫине синкек тенӗ пек, аслатиллӗ ҫумӑр капланса килет тата.

К довершению несчастия собирается гроза.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ҫуллахи ҫанталӑк шӑрӑхрах пула пуҫласан, ӳсен-тӑрансем, хӑйсенче капланса тӑракан пурнӑҫ вӑйӗ ытлашши пулнипе аптранӑ пек пулаҫҫӗ, халсӑрланса-ҫемҫелсе кайнипе ҫулҫӑсем аялалла усӑнаҫҫӗ, вара, шӑрӑха пусарса сулхӑн та нӳрлӗх паракан ҫумӑр ҫумасан, ӳсентӑрансем типсе хӑрсах кайма пултараҫҫӗ.

Когда лето разгорается все жарче, зелень как будто изнемогает от избытка жизненной силы, листья в истоме опускаются книзу и, если солнечный звон не умеряется сырою прохладой дождя, зелень может совсем поблекнуть.

VII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Аслатиллӗ ҫумӑр пӗлӗчӗсем капланса килнине эсӗ те туятӑн вӗт…

Ты ведь чувствуешь, когда приближается грозовая туча…

VII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Халь ӗнтӗ ҫав «урӑххи», аслатиллӗ ҫумӑр пӗлӗчӗ тӳпене сарӑлнӑ пек, ун ҫийӗн капланса явӑнать.

И теперь это «другое» расстилалось над ним, как стелется грозовая туча по горизонту.

V // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ҫакӑ йӑлтах чӗрене капланса килнӗ тарӑн туйӑмпа пӗр пулса янӑрать, чунра вӑл ҫутҫанталӑкӑн вӑрттӑн калаҫӑвӗпе пӗрле ҫуралать, унӑн чӑн-чӑн ятне тупса калама та ҫав тери хӗн…

Все это сплеталось и звенело на фоне того особенного глубокого и расширяющего сердце ощущения, которое вызывается в душе таинственным говором природы и которому так трудно подыскать настоящее определение…

XI // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ҫунтарса ярасла чуна ыраттаракан кӳренӳ туйӑмӗ пырне капланса тулчӗ; вара вӑл курӑк ҫине тӑсӑлса ӳкрӗ те йӗрсе ячӗ.

Чувство жгучей боли и обиды подступило к его горлу; он упал на траву и заплакал.

V // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех