Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫак самантра темшӗн ман ума вун ултӑ ҫул каяллахи Ҫтаппан мучин сӑнӗ тухса тӑчӗ, ҫурӑк чан пек сасси хӑлхара янӑраса кайрӗ: «Эсех айӑплӑ» тени.

Куҫарса пулӑш

Кӑшланӑ ҫӗр // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 3–15 с.

Эсех айӑплӑ! — чӗтрерӗ ун сасси.

Куҫарса пулӑш

Кӑшланӑ ҫӗр // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 3–15 с.

Айӑплӑ пулсан, тарни те юрӗччӗ.

Куҫарса пулӑш

Кантуртисем килни // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

— Ҫын лутра пулнӑшӑн айӑплӑ мар-ҫке вӑл, ма кулмалла унран?

— Человек не виноват, что он маленький. Чего ж над ним смеяться?

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тӗрӗс-и, тӗрӗс мар-и те, арӑмӗ умӗнче айӑплӑ пек пулса юлчӗ Михапар.

Получилось именно так, что виноватым оказался Михабар.

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ун пек шутласан эпӗр пурте айӑплӑ Савтепи умӗнче, — Микки каланипе килӗшрӗ Янтул.

— Коль так, мы все виноваты перед Савдеби, — печально согласился Яндул.

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Хӗр вилӗмӗшӗн эпӗ те, ухмах, айӑплӑ.

— Я ведь тоже повинен в смерти Савдеби… — Микки горько плакал, не пряча слез.

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ут сан аллунтан ҫухалнӑ, эс айӑплӑ, явапне1 те санӑн тытмалла тейӗҫ.

из твоих рук увели лошадь, значит, ты и должен отвечать.

Янтул кам вӑл? // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫиллентерсен — ху айӑплӑ.

Прогневишь меня — не обижайся.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Уншӑн эпӗр иксӗмӗр те пӗр пек айӑплӑ, эпӗ ҫеҫ мар.

Но в этом ты тоже виноват.

Савтепипе Ухтиван // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ӑна пурте пӗлеҫҫӗ, — терӗ хӗр ҫӗтӗлсе, хӑйне патак лекнишӗн Хветле айӑплӑ пулнӑ пек.

— Знала, — отозвалась девушка так, словно в том, что ее поколотили, была повинна Фекла.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Сывалмасан эп айӑплӑ мар.

— Поправится — хорошо, не поправится — я не виноват.

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сана итлесен ачашӑн эпӗ ҫеҫ айӑплӑ тейӗн.

Тебя послушать, так я одна виновата, что сынок наш таким уродился!

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Хай айӑплӑ, — текелесе Ивук аллисене хире-хирӗҫ пиншак ҫанни ӑшне чикет.

— Сам виноват, — говорит Ивук, ежась еще больше, и, скрестив руки, засовывает их в пиджак.

«Пӗр ялсем» // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Яшки тутлӑ пулнӑшӑн эсӗ ху айӑплӑ, матка.

А то, что суп вкусный, так ты сама, матушка, виновата.

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӑвах айӑплӑ эсӗ.

Сама виновата.

Хӗр кӑмӑлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Шахрун «эп айӑплӑ мар» тесе каласшӑн, чӗлхи ҫаврӑнмасть.

Шахруну хочется сказать «не виноват я», но язык не поворачивается.

Шахрун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кунта пӗр ҫын ҫех айӑплӑ».

Тут один человек во всем виноват, он всех окрутил.

Кам айӑплӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Эпӗ нимшӗн те айӑплӑ мар».

— Нету за мной никакой вины.

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Инкек тухсан вӑл айӑплӑ пулать, эпӗ мар.

— Ну, а будет — сам виноват, не я.

Ҫӗр вӑрлани // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.