Шырав
Шырав ĕçĕ:
Апла пулсан, юман — айван…
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Чунӑмҫӑм, айван ача.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Тантӑшӗсем унран кулнӑ, ӑна вӗсем айван тесе шутланӑ; хӑй ҫине ҫакӑн пек пӑхнинчен кӳренсе, Фома тантӑшӗсенчен пӑрӑнса ҫӳренӗ.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Фи, мӗнле эс айван, усал — ирсӗр! — йӗрӗнӳллӗн каланӑ та хӗр, Фома патӗнчен пӑрӑнса кайнӑ.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Пулӑ, айван!
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ху — акӑш-макӑш хӗрарӑм, ҫапах пурнӑҫ тутине нимӗн чул та туймастӑн, — айван!Баба ты такая ядреная, а вкуса у тебя нет ни к чему, дуреха!
I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ун пек чух вара вӑл — хӑйне, темӗнле, ӗҫӗн хуҫи пек мар, унӑн айван тарҫи пек туя пуҫланӑ.Он как бы чувствовал, что он не хозяин своего дела, а низкий раб его.
I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ну, мӗншӗн ҫыхланатӑн, айван!
4. Летчиксен «тусӗ» // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.
Борис айван ҫыннӑн рольне питех те ӑста кӑтартнӑ.
Радиоприемник мыскари // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.
Допросра Борис Головань хӑйне пачах айван ҫын вырӑнне хунӑ та, тытӑннӑ тӗрлӗ пулнӑ-пулман ӗҫ ҫинчен сӳпӗлтетме:На допросе Борис Главан представился наивным простачком и понёс всякую небылицу:
Радиоприемник мыскари // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.
— Ах айван, апла тусан — ҫырла нумайрах пулать.
Икӗ пахчаҫӑ // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.
— Ку сана айван пулма кансӗрлемест, манӑн мӗскӗн Красс, — тӑрӑхласа кулса ответленӗ гречанка.
XX сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.
— Эсӗ, айван, вӑл мӗн пирки ун пек ответ панине пӗлместӗн-и?
XVIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.
Эсӗ мана ҫиленетӗн, мӗншӗн тесен эсӗ тискер ҫын та айван выльӑх.Ты злишься на меня потому, что ты грубый дикарь и глупое животное.
XVIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.
Ырӑ кӑмӑллӑ, айван та сасартӑках ӗненсе хуракан, вӑхӑт-вӑхӑтпа калама ҫук кутӑн ачаччӗ.Это был добродушный малый, наивный и доверчивый, с припадками совершенно необъяснимого упрямства.
II // Николай Григорьев. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 36–48 с.
Эсӗ, Волчок, выҫах вилен, айван Автан, эсӗ те, лаши те, ӗни те ҫавах; эп хам хырӑма хам тӑрантатӑп.
III // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.
Ҫавна калатӑп-ҫке-ха: айван Автан ҫапах яшкана юрӑхлӑ, шӑнкӑрчсем мӗне юрӑхлӑ?Я хочу сказать, что глупый Петух хоть на суп годен, а скворцы — никуда.
II // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.
— Айван кайӑк, тем вырӑнтан вырӑна куҫса ҫӳрет.— Глупая птица, которая неизвестно зачем перелетает с одного места на другое.
II // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.
— Ах, айван, — кулса каларӗ вӑл.
I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.
— Эх, айван, карма ҫӑвар! — кулнӑ ватӑ Ҫерҫи, пӗчӗк кӗлеткине чӗтретсе.— Ах, глупый горлан! — смеялся старый Воробей, вздрагивая своим крошечным тельцем.
I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.