Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Кӗрес (тĕпĕ: кӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӗрес тенӗччӗ те пӳртелле — эс, ав, янраттарса пыран…

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Тӑхта! — кӗрес йӳтӗмлӗ хӗре хыттӑнах каласа чарчӗ Никандр.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Утса-чупса ҫӳрекен пулӗ… — хӗрӗн хапхаран кӗрес кӑмӑлне туйӑмласа «чӗлхесӗр чӗлӗхне» каллех «калаттарма» варшӑнчӗ йӗкӗт.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Мӗншӗн тесен манӑн пӗр ҫавӑнта кӑна кӗрес килет, урӑх ниҫта та мар.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Кӗрес пуль, вӑхӑчӗ те вӑраха кайрӗ, — тесе, алӑкӑн уҫмалли тимӗрне шӑнкӑлт тутарса илет вӑл.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Динӑсен хапхи умне те пырса тӑчӗҫ — йӗкӗтӗн ни хӑйсен калинкки тӗлне пӑрӑнса кӗрес, ни Никоновӑна хапхи патне ҫитерсе хӑварнӑ-хӑварман каялла ҫаврӑнса утас кӑмӑлӗ палӑрмарӗ-ха.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫапла, кӗрес пӗр енӗн ячӗ — пурнӑҫ, тухас тепӗр енӗн ячӗ — вилӗм.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫавӑн пек ӑш вӑркаса кӑмӑлсӑр пулса ҫӳренипе, ҫавна тата ҫуркунне чӗнӗ вӗсем пушшех те хушӑнтарса пынипе, эпӗ каллех пароход ҫине кӗрес те, Астрахане анса Персине тарас тесе шут тытрӑм.

В этом настроении тревожной неудовлетворенности, еще более возбуждаемой зовами весны, я решил снова поступить на пароход и, спустившись в Астрахань, убежать в Персию.

XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Уйра юр ирӗлетчӗ, ҫӳлте хӗллехи пӗлӗтсем ирӗлсе, йӗпе юр ҫумӑр пулса, ҫӗр ҫинелле ӳкетчӗҫ; хӗвел хӑйӗн ҫутӑ кунхи ҫулӗпе вӑрахӑнтарах та вӑрахӑнтарах ҫӳретчӗ, сывлӑш ӑшӑрах пулса пыратчӗ, ӗнтӗ ҫурхи савӑнӑҫ килсе ҫитнӗ пекех, вӑл юри вылямалла таҫта хула хыҫӗнче уйсенче пытанса ларнӑ та часах хулана килсе кӗрес пекех туйӑнатчӗ.

Таяли снега в поле, таяли зимние облака в небе, падая на землю мокрым снегом и дождем; всё медленнее проходило солнце свой дневной путь, теплее становился воздух, казалось, что пришло уже весеннее веселье, шутливо прячется где-то за городом в полях и скоро хлынет на город.

XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Анчах унтан, каялла кӗрес тесе, алӑк еннелле ҫаврӑнчӗ те… курчӗ!

Но вот он повернулся к двери кабинета, чтобы войти обратно, и… увидел!

2 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.

Пӳлӗме пырса кӗрес пулсан, вӑл ҫавӑнтах юрлама пӑрахать те: — Мӗн кирлӗ? — тесе ҫиленсе кӑшкӑрать.

Если войти в комнату, она тотчас перестаёт петь и сердито кричит: — Чего тебе?

VIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Питех те кӗрес килчӗ унӑн, анчах вӑл Йованпа Макҫӑм хӑйне палӑртнӑ вырӑнта кӗтнине пӗлсе тӑнӑ май, кӑмӑлӗ пӑсӑлчӗ пулин те, колонна хыҫҫӑн утрӗ.

Он испытывал огромное искушение, но знал, что в условленном месте его ждут Йован и Максим, и, недовольный, продолжал плестись за колонной.

38 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Унӑн задание хӑйӗн тӑван ялӗнчен инҫех мар ялта пурнӑҫламалла, ҫавӑнпа вӑл: киле задание пурнӑҫличчен е кайран кӗрес тесе шухӑшланӑ.

Деревня, куда они направлялись, была по соседству с его родным селом, и он колебался — не знал, когда зайти домой: до или после операции.

26 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫеҫенхир урамӗнчи кирек хӑш пӳрте кӗрес пулсан та, малтан сад тӑрӑх виноградник е палисадник тӑрӑх утса пымалла.

Прежде чем попасть в любой дом Степной улицы, надо обязательно пройти через сад, виноградник или палисадник.

13 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Тепӗр икӗ сехетрен ҫак машинӑна Ключари ялне кӗрес умӗн курнӑ, ун ҫине бук хӑмисем тиенӗ пулнӑ (вӗсене иккӗмӗш лесозавод кладовщикӗ накладнойсӑр парса янӑ).

Два часа спустя эта же машина, уже груженная буковыми досками (их выдал без накладной кладовщик второго лесозавода), была замечена при въезде в село Ключари.

13 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Ҫапса аркатнӑ ротӑпа ӑҫта кайса кӗрес?

Куда я пойду с потрепанной ротой?

18 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Павӑлӑн тӑна кӗрес пулать.

Образумиться должен Павле.

13 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хӑм пысӑкланнипе тата «comme il faut» пулнипе хытӑ савӑннӑран, эпӗ хӗл каҫичченех тӗтре ӑшӗнчи пек ҫӳрерӗм, ҫавӑнпа: экзамена епле парӑп? текен ыйту пуҫа пырса кӗрес пулсан та, хама юлташӑмсемпе танлаштарса, ҫапла шухӑшларӑм: «Вӗсен те экзамен тытмалла-ҫке, вӗсенчен ытларахӑшӗ пачах «comme il faut» мар, эппин эпӗ ыттисенчен лайӑх енпе уйрӑлса тӑратӑп, ҫавӑнпа экзамен тытма та пултарӑп».

Но я был всю зиму эту в таком тумане, происходившем от наслаждения тем, что я большой и что я comme il faut, что когда мне и приходило в голову: как же держать экзамен? — я сравнивал себя с своими товарищами и думал: «Они же будут держать, а большая часть их еще не comme il faut, стало быть, у меня еще лишнее перед ними преимущество, и я должен выдержать».

ХLIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эхер ман пуҫа ун чухне ҫынсем мӗн калаҫнине хӑнасем ҫук чухне хам мӗн калаҫнипе танлаштарас шухӑш пырса кӗрес пулсан, эпӗ, ахӑртнех, ним чухлӗ те тӗлӗнместӗмччӗ.

Ежели б мне тогда пришло в голову сравнить с тем, что говорили другие, то, что я говорил сам, когда бывал один, я бы, верно, нисколько не удивлялся.

ХL сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эхер пуҫа унашкал ӗмӗтсемпе шухӑшсем пырса кӗрес пулсан та, хам паянхи кунпа кӑмӑллӑ пулнине туйса, малашнехи тӗкӗнекен шухӑшсене ним уяса тӑмасӑрах хӑвала-хӑвала яратӑп.

Ежели же мне приходили такие мечты и мысли, то я, чувствуя себя довольным настоящим, бессознательно старался отгонять мысль о будущем.

ХL сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех