Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӑмран (тĕпĕ: ҫӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тепӗр чух, ним ҫипсӗрех, ку ҫӑмран ҫӑматӑ йӑвалаҫҫӗ.

А иногда прямо без всяких ниток из этой шерсти скатывают валенки.

Эпӗ Мускав ҫинчен каласа пани // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вара ҫав ҫӑмран ҫип пӗтӗреҫҫӗ.

А потом шерсть берут и скручивают из неё нитки.

Эпӗ Мускав ҫинчен каласа пани // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Тӗнчере мӗнле ӑшӑ тутӑр пур, ҫавӑн пекки ҫыхаҫҫӗ ӗнтӗ ҫав ҫӑмран.

Самые тёплые платки, какие есть на свете.

Тура // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вара ҫав ҫӑмран темӗн те пӗр ҫыхаҫҫӗ те ҫапаҫҫӗ: шлепкесем тӑваҫҫӗ, ҫип те арлаҫҫӗ, ҫав ҫипрен тутӑрсем те ҫыхаҫҫӗ, шӑтӑкла ҫыхмалли йӗппе ҫыхаҫҫӗ ӑна.

А потом из этой шерсти что угодно делают: шляпы делают, и нитки делают, и платки делают из этих ниток — крючком вяжут.

Тура // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Пиртен ҫӗлетнӗ юр пек шурӑ туникине пурпурпа тыттарнӑ, пилӗкне пурпур ҫӑмран тунӑ пиҫиххи ҫыхнӑ, ҫиелтен питех те ҫӳхе хӗррисене сарлака кӑвак хӑюпа тыттарнӑ шурӑ пустав тога тӑхӑннӑ.

Поверх туники из тонкой белоснежной льняной материи, отороченной пурпуром и стянутой на талии шнурком из пурпурной шерсти, он надел тогу белого сукна, по краям которой тянулась широкая синяя полоса.

IX сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Чӗннӗ ҫынсем пурте вӗтӗ ҫӑмран ҫӗлетнӗ юр пек шурӑ апатланмалли тумтирсемпе, пуҫӗсем ҫине плющран та лавртан, розӑсенчен тунӑ пуҫ кӑшӑлӗсем тӑхӑннӑ.

Все приглашенные были в обеденных одеждах из тончайшей белоснежной шерсти и в венках из плюща, лавра и роз.

V сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Вӗсем ҫӑмран ҫав тери сӗлӗм тумтир ҫыхаҫҫӗ, хӑйсен шухӑшӗсене япаласене ӳкерсе кӑтартас мелпе ҫыраҫҫӗ, — ҫак пӗлӗве вӗсем юнпа илсе килнӗ, ку — ҫухалнӑ цивилизацин авалтан куҫакан ас тӑвӑмӗ.

Они ткали превосходные одежды из шерсти, и умели записывать мысли посредством изображения предметов, — это знание они вынесли в крови, как древнее воспоминание исчезнувшей цивилизации.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Сасартӑк таҫтан — те облаҫран, те центртанах, следстви пырса ҫитнӗ: ҫӑмран тӗртнӗ пустав ҫӗтӗкӗсем хунӑ тюксем варринчен михӗ ҫӗтӗкӗсем, сӳс муклашкисем тухнӑ, тӗрлӗ тӗслӗ металл хушшинче такам темле хура металл чиксе ярса панӑ иккен.

Вдруг откуда-то, не то из области, не то из центра, следствие: в тюках шерстяного тряпья, в середине, заложены отходы мешков, пакли, кострики, а вместо цветного металла где-то кому-то всучили какой-то черный.

1 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.

Ҫӑмран ҫыхса тунӑ питӗ фуфайкӑллӑ матроссем грот-мачтӑн аялти рейин каначӗсене туртнӑ май, тӑстарса: «Хо-хо-о!» тесе кӑшкӑраҫҫӗ; хӑйсем вара пӗрре пӗшкӗнеҫҫӗ, тепре тӳрленсе тӑраҫҫӗ; сассисем вӗсен мичман шӑхличчи сассипе тата хура тӗтӗм ункисем кӑларса пыракан труба хашлатнипе пӗрлешсе каяҫҫӗ.

Матросы в плотных шерстяных фуфайках тянули канат нижней реи грот-мачты и, протяжно выкрикивая: «Го-гo-o!», мерно нагибались и подымались, а голоса их смешивались с завыванием мичманских свистков, и прерывистым дыханием трубы, извергающей клубы или кольца черного дыма.

I // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Вӑл мамӑкпа ҫӗлетнӗ хура пиншак, куҫлӑ-куҫлӑ кӗпе, шултра ҫӑмран тӗртсе тунӑ кӑвак шӑлавар тӑхӑннӑ.

Одет он был в черную ватную стеганку, клетчатую рубашку, в серые грубошерстные, с начесом шаровары.

16 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Вӑл шултра ҫӑмран тӗртнӗ симӗс панёва, хӗрлӗ атласран ҫӗлетнӗ кофта тӑхӑннӑ.

На ней бордовая, из грубой шерсти панёва, вишневого атласа кофта.

1 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Хулари мещенӗсем йӑрӑскерсем, анчах — мӑнтӑрккаскерсем; вӗсем уезда кӗрекен ялсенчи ярмаркасенче хӗрлӗ таварпа тата ытти таварпа суту-илӳ туса пурӑнаҫҫӗ, кӗпӗрне валли сӳс, арланӑ ҫип, ҫӑмарта, выльӑх-чӗрлӗх тата утӑ сутӑн илсе ҫӳреҫҫӗ; вӗсен арӑмӗсемпе хӗрӗсем тӗрлӗ тӗслӗ ҫӑмран ахаль туфлисем, ӑшӑ туфлисем, шарфсем, фуфайкӑсем тата ҫул ҫине тухмалли хутаҫ-михӗсем ҫыхаҫҫӗ — ҫак йышши алӑ ӗҫне тума вӗсене тахҫантанпах мӑнастир шкулӗ вӗрентсе хӑнӑхтарнӑ, пурте пекех вӗсем ҫавӑнта хутла вӗреннӗ.

Мещане в городе юркие, но — сытенькие; занимаются они торговлей красным и другим товаром на сельских ярмарках уезда, скупают пеньку, пряжу, яйца, скот и сено для губернии; жёны и дочери их вяжут из разноцветных шерстей туфли, коты (вид обуви), шарфы, фуфайки и дорожные мешки, это рукоделие издавна привила им монастырская школа, где почти все они учились грамоте.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Вӗсене шултра ҫӑмран тӗртсе тунӑ утиялсемпе витнӗ.

Покрытые одеялами из солдатского, грубой шерсти, сукна.

Ҫапла пурӑнаҫҫӗ вӗсем // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Паша инке хӑй валли ҫӑмран кофта ҫыхать.

Тетя Паша вяжет себе кофту из шерсти.

Канӑҫсӑрлӑх // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Ангорски сенкер ҫӑмран тунӑ калама ҫук чаплӑ кофта; хулара никамӑн та пулман ун пекки.

Великолепную кофточку из голубой ангорской шерсти; ни у кого в городе не было такой.

8 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Сиенлӗ шӗвексене тыткаланӑ ҫӗрте ӗҫлекенсене ҫӑмран катрашкаллӑ тӗртнӗ материалтан ҫӗленӗ ҫи-пуҫ юрӑхлӑ.

Рабочим, которые соприкасаются с вредными выделениями, целесообразнее носить шерстяные и полушерстяные, шероховатые материалы.

Кӗпе-тумтир // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хӗлле тӑхӑнмалли кӗпесене пӗр тӗслӗ е чечеклӗ йӑлтӑртатман ҫӑмран е ҫӑм ҫурмалла хушса тӗртнӗ, искусственнӑй майпа тунӑ е ҫӗр мамӑкӗнчен тӗртнӗ материалсенчен ҫӗлемелле.

Для зимних платьев используются матовые одноцветные и цветные шерстяные, полушерстяные, плотные искусственные и хлопчатобумажные материалы.

Кӗпе-тумтир // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Вӑл шкултан таврӑннӑ чухне ҫӑмран ҫыхнӑ хӗрлӗ калпакне курса инҫетренех ачасем палласа илетчӗҫ те, ӑна хирӗҫ кӑшкӑрса чупатчӗҫ.

Когда она возвращалась из школы, они издали узнавали ее по быстрой походке, по красной шерстяной шапочке и бежали навстречу с криками.

Аслипе кӗҫӗнни // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Унӑн аллисем ҫав тери ҫӑмлӑ пулнӑ, катаран пӑхсан, вӑл хӗрлӗ ҫӑмран ҫыхнӑ перчетке тӑхӑннӑ пекех туйӑннӑ.

У которого были такие волосатые руки, что издали казалось, будто он в шерстяных рыжих перчатках.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Наташа кухньӑра тумланнӑ чух амӑшӗ ӑна: — Сирӗн чӑлха халь ҫӳреме ҫӳхе вара! Эсир ирӗк парӑр мана, эпӗ сирӗн валли ҫӑмран ҫыхам, — терӗ.

Когда Наташа одевалась в кухне, мать сказала ей: — Чулочки-то у вас тонки для такого времени! Уж вы позвольте, я вам шерстяные свяжу?

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех