Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

таткипе (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Григорьев ҫамкине тӑлӑ таткипе шӑлса илчӗ те хӑй чикки патӗнчен аяккарах куҫса ларчӗ.

Григорьев вытер лоб обрезком сукна и пересел от огня подальше.

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Савтепи ҫивӗтне сӳтсе ячӗ те ҫӳҫне икке пайласа тӗпӗнчен хӑю таткипе ҫыхса лартрӗ.

Савдеби расплела косу и, разделив волосы надвое, подвязала их под самый корень тесемками.

Хӗр кӑмӑлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӑл хушӑра Ивук Ухтивана ҫӑкӑр таткипе сухан-и, мӗн-и панӑ та, ҫамрӑксем савӑнсах апата илтереҫҫӗ.

В это время Ивук сунул товарищу кусок хлеба, луковицу, и друзья аппетитно принялись жевать.

Шупашкар пасарӗнче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Яка Илле питне пӗркелентерсе юриех урӑх еннелле пӑхнӑ пек тӑвать, хутаҫран шӑрттан таткипе ҫӑкӑр кӑларса чаплаттарса ҫиет.

А Илле, скривив лицо, недвусмысленно отворачивается и смотрит в другую сторону; достав из мешка кусок шыртана и хлеб, начинает смачно чавкать.

Шупашкар пасарӗнче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

— Эс тӑрӑшатӑн та-ха, Ятламас, ку мунчашӑн, анчах хӑвӑн кӗме тивӗ-ши сан унта? — пурттине хӑйраса пӗтерсе кипке таткипе шӑлса тасатрӗ Ахтупай.

Куҫарса пулӑш

5. Васильев-Новгородра // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ахтупай ҫӗр пӳрт алӑкне пушӑт таткипе ҫыхса хӑварнӑччӗ — вӑл ҫаплипех тӑрать.

Куҫарса пулӑш

23. Вӑрманти ҫӗр пӳртре // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Амӑшӗ Ахтупая ҫӗлен выртнӑ хурантан шыв ӑсса ӗҫтерчӗ (ун пек тусан ҫын ҫӑткӑн кайӑк чӗлхине пӗлет имӗш), ҫӑкӑр сӑмси касса илсе ӑна тӑвар сапрӗ, типӗтнӗ какай таткипе пӗрле ывӑлӗ умне пырса хучӗ.

Куҫарса пулӑш

16. Вӑрманти тӗлпулу // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Карапа пӗтӗмпех сехӗрленӳ шӑрши ҫапса лартнӑ, пусма таткипе хупланӑ чӳречеллӗ кубрикра пӗчченех выртатӑп, Гро шкипертан вӑрланӑ ҫурта ҫутинче кӗнекесен хуплашкисене тӗсетӗп; вӗсен страницисене питех те ӗҫлӗ пӗр вулавҫӑ тӑпӑлтарса кӑларнӑ, хуплашкине вара эпӗ тупрӑм.

Все судно пропахло ужасом, и, лежа один в кубрике с окном, заткнутым тряпкой, при свете скраденной у шкипера Гро свечи, я занимался рассматриванием переплета книги, страницы которой были выдраны неким практичным чтецом, а переплет я нашел.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Чӗрене тивекен илемсӗр сасӑпа инҫетрен темӗнле алӑк чӗриклетрӗ, унтан васкамасӑр каштӑртатса утни илтӗнчӗ: типӗ тутӑр таткипе такам урай хӑмине сӑтӑрнӑ евӗрлӗ илтӗнчӗ.

Нудным, хватающим за сердце скрипом заныла какая-то далекая дверь, и послышалось неторопливое шарканье: как будто кто-то тер сухой тряпкой об пол.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Вӑл хулпуҫҫине хускатрӗ те, эпӗ Ваҫкӑн сулахай аллине тутӑр таткипе ҫыхса янине асӑрхарӑм.

Он шевельнул плечом, и тут я заметил, что левая рука Васьки перевязана широкой серою тряпкой.

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Унӑн ҫивӗч куҫӗсем Блюм кӳлепине уҫӑмлӑн уйӑраҫҫӗ; малтан Тинг пуҫа суйласа илчӗ, анчах ҫак этем питӗнчен тӑхлан таткипе перӗнес шухӑш та уншӑн тӳсмелле мар йӗрӗнӳллӗ.

Острые глаза его хорошо различали фигуру Блюма; вначале Тинг выбрал голову, но мысль прикоснуться к лицу этого человека даже пулей была ему невыразимо противна.

VI. Тинг Блюма хӑваласа ҫитет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Ботредж унӑн урисен тӗлӗнче выртать, пуҫне йӗпе пусма таткипе хупланӑ.

Ботредж валялся у его ног с мокрой тряпкой на голове.

ХIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Эпӗ ӑна патак таткипе хӑратрӑм…

Я шугнул его палочкой…

III сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Пӗри ҫамрӑк, хӗрлӗ питлӗ каччӑ, хура лашапа; иккӗмӗшӗ куҫне хура пусма таткипе ҫыхса лартнӑ, сарӑ питлӗ, аллисем вӑрӑм, ҫӑтӑх.

Один, помоложе, сидевший на черной лошади, был краснощекий парень; второй, с глазом, обвязанным куском черной материи, отличался желтым цветом лица и хищной длиной рук.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 345–359 с.

Пӳрт тӑррине вӑл шӑл хушшине хӗстернӗ ҫӑкӑр таткипе йӑраланса хӑпарчӗ.

Он вскарабкался на крышу с куском хлеба в зубах.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

— Вӑл, йӗксӗк, ӑҫтиҫук, манӑн ҫӑкӑр таткипе йӑпанать.

— Пусть она, подлая, тешится моими кусочками.

II. Хуралҫӑ йӑнӑшӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Ырӑ мар, тӗлӗнмеллерех ҫак шӑплӑх темиҫе саманта тӑсӑлчӗ; сасартӑк, ӑнсӑртран, хӗрлӗрех хӗлхемчӗк хӑйӑр ҫинче Гнор пӑшал кӗпҫипе е патак таткипе ҫырнӑ сӑмахсене курчӗ:

Еще продолжалось неловкое и странное молчание, как вдруг, случайно, на искристом красноватом песке Гнор прочел фразу, выведенную дулом ружья или куском палки:

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Вӑл Блемер курткин тӳмине вӗҫертрӗ, сӑрхӑнакан юна кӗпе таткипе чарма хӑтланчӗ.

Он свернул импровизированный бинт, расстегнул куртку Блемера и попытался удержать кровь.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Тӗлӗнмелле оратор куҫлӑхне хывать те, ӑна хут таткипе пӗрле каллех поддевки кӗсъине хутласа чикет, унтан аран сӗтел ҫинчен анса, халӑх хушшинчен танлӑн сиркелешсе иртет.

Странный оратор снял очки, вместе с бумажкой положил их в карман поддевки, с трудом слез со стола и важно протискался сквозь толпу.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Юлашкинчен, пурпӗрех хам ӗмӗте пурнӑҫларӑм: ҫӑкӑр таткипе илӗртсе Машкӑна хам патах ҫывхартрӑм, унӑн ҫилхинчен ҫатӑртаттарса ярса тытрӑм та тӑрмашланса утланса лартӑм.

Наконец я добился своего: подманил Машку куском хлеба, вцепился ей в гриву, подтянулся, вскарабкался на шею.

2. Сехӗрленес теместӗп // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех