Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗлменскер (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Староста, ӑна-кӑна пӗлменскер, ачасем умӗнче мӑнаҫлӑн иртсе кайнӑ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Укҫине аппа ку таранччен пысӑк укҫа тытса курман, вулама-ҫырма пӗлменскер, суту-илӳ ӗҫне хутшӑнман.

Куҫарса пулӑш

6 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Вилме пӗлменскер!.. — Павлуша сӗт ӗҫтернӗ чух мӑкӑртатрӗ ротнӑй фельдшер.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Анчах Уҫӑп Тимахвейч, вулама-ҫырма пӗлменскер, пысӑк суту-илӳ тума шухӑш тытман.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ҫак хӗрарӑмӑн мӑн кӑмӑллӑн кулакан сивӗлӗхӗ, яланхи уҫӑ сӑнӗ Ван-Конета вӗчӗрхентерет те тыткӑнлать, ӑна арӑмӗ, упӑшкине парӑннисӗр, чылай ултавсӑрлӑхсӑр пуҫне нимӗн те пӗлменскер, ывӑнтарса ҫитерчӗ.

Небрежная, улыбающаяся холодность этой женщины с всегда ясным лицом раздражала и пленяла Ван-Конета, уставшего от любви жены, не знающей ничего, кроме преданности, чести и искренности.

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Малтан нимӗн тума та пӗлменскер — Корнелия Давенант чӑлха ҫыхма, шлепке ӑсталама, рак хуранӗнчен рамка е курупка ҫыпӑҫтарма вӗренчӗ, тепӗр чух чечекпе сутӑ турӗ.

Не умевшая раньше ничего делать, Корнелия Давенант выучилась вязать чулки, мастерить шляпы, клеить рамки и коробки из раковин, иногда торговала цветами.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Унӑн хӗр ачи, вун пӗрти Джесси, ирӗкре арҫын ача евӗр ӳсекенскер, нимӗнле чарӑва та пӗлменскер, ашшӗпе пӗрле.

Его дочь, одиннадцатилетняя Джесси, росшая свободно, как мальчик, и ни в чем не знающая запретов, была с ним.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 259–266 с.

Сарлакаран та сарлака анлӑш мӗнне пӗлменскер ун патнелле ыткӑнса ӳкекен каплама — ҫывӑхри уй-хирпе вӑрман стенине — курнипе сиксех чӗтрет, анчах юлашкинчен тавралӑх хӑйӗн вырӑнне ларчӗ-ларчех.

Не умея овладеть громадной перспективой, он содрогался среди взметнувшихся весьма близких к нему стен из полей и лесов, но наконец пространство стало на свое место.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 85–91 с.

Телегин та унпа юнашар хӗсӗнкелесе ларчӗ, ирхине ҫименскер, тата хӑйне халӗ еплерех тыткаламаллине пӗлменскер, панӑ эрехе ӗҫсе ячӗ те апата авӑрта пуҫларӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Инҫех те мар улатакка, ҫу каҫа та ывӑнма пӗлменскер, йывӑҫ вуллине выҫӑ чухнехи хастарлӑхпах тӳнккет.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Мина, тутарла пӗлменскер, тӑрсан-тӑрсан кӑна вӗсем хыҫҫӑн аярайлаткалать.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Эшкерӗн тӗп вырӑнӗ хӑш тӗлтине пӗлменскер, вӑл Ванькка валли ҫыхӑну майӗсем чылай районсенче туса хума тӑрӑшрӗ…

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Урӑх ӗҫпе тӑранса пурӑнма пӗлменскер тата пӗлесшӗн те пулманскер, Курносов-асли вӑрра хӑй ҫӳре пуҫларӗ курӑнать те, ҫавнашкал «сунарта» пӗррехинче пуҫне ҫирӗ пулас.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ишме пӗлменскер, шывран хӑранӑ пек нимрен те хӑрамастчӗ вӑл.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Лешӗ укҫа тума пӗлменскер иккен, юлашки вӑхӑтра ӗҫме пуҫланӑ, арӑмӗпе ачисене те хӗнет.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Кунта кашни йӑлтӑркка инструмент, тусан пӗрчи мӗнне пӗлменскер, тап-таса.

Куҫарса пулӑш

Тинӗс госпиталӗнче // Валентин Бурнаевский. Чӑваш литературин антологийӗ: пӗрремӗш том. Проза. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2003. — 551 с. — 275–281 с.

Ырма-канма пӗлменскер, ӗҫре ӑстаскер, вӑл кунӗн-ҫӗрӗн ӗҫлетчӗ.

Неутомимая, умелая, она работала день и ночь.

Марфа Ильинична // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Мӗнле чӗлхӳ ҫавӑрӑнчӗ-ши санӑн мана апла калама, намӑса пӗлменскер?

Да как у тебя язык-то бессовестный на меня повернулся?

VI // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

— Тек курнӑҫаймӑпӑр ӗнтӗ, эсӗ — пӗр вырӑнта ларма пӗлменскер — инҫете каятӑн, эпӗ — вилетӗп…

— Уж не увидимся больше, заедешь ты, непоседа, далеко, а я — помру…

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Килте пурӑнма пуҫларӗ, анчах килте те лӑпланса пурӑнаймарӗ: ҫав тери ларма-тӑма пӗлменскер, — чӑн-чӑн пӑрҫа ӗнтӗ.

Стал дома жить, да и дома-то не усиживался: такой беспокойный, — уж точно блоха.

Илемлӗ Хӗҫри Касьян // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 92–112 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех