Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Чӑваш Енре наркӑмӑшлӑ пултӑранпа кӗрешме пуҫланӑ.

Куҫарса пулӑш

Пултӑранпа кӗрешессине Чӑваш Ен Пуҫлӑхӗ виҫӗ ҫулта уҫӑмлатса пама сӗннӗ // Влаҫ органӗсен порталӗ. https://chuv.cap.ru/news/2022/11/09/pult ... -vice-cult

Ҫиех, ҫиех, Тӑхтаман, Наркӑмӑшлӑ яшкана, Ӗнтӗ эсӗ малашне Упӑшка мар арӑмна.

Куҫарса пулӑш

Нарспи ӗҫӗ // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Тепӗр ҫын вара перчетке тӑхӑнмасӑр наркӑмӑшлӑ пултӑран ҫулнӑ.

Еще один человек решил уничтожить ядовитый борщевик без использования перчаток.

Мунча хутнӑ чухне бензин сапса пиҫсе кайнӑ // Софья Савнеш. https://chuvash.org/news/32461.html

Наркӑмӑшлӑ ҫӗлен патшана сӑхма ӗлкӗриччен унӑн пуҫне татса ӗлкӗрмелле.

Куҫарса пулӑш

Кӑваркуҫ. 1230 ҫул // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

Вӗҫӗнче ҫуннипе кӑвакланнӑ ҫӗлен наркӑмӑшлӑ йӗп тухса тӑрать.

Куҫарса пулӑш

Сарпике // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

Халӗ те ӗнтӗ Пелихан чирлесен Кумар амӑшӗ Сехасин ҫинчен наркӑмӑшлӑ ҫӗлен пек чашкӑрса элек сарчӗ.

Куҫарса пулӑш

Хура ҫынсен патшалӑхӗнче // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

Наркӑмӑшлӑ эмелсемпе кислотасене куҫ эмелӗсемпе пӗрле усрамалла мар.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Наркӑмӑшлӑ вар-витти аптратнипе тата пӗрмай хӑснипе унӑн шӑмшакӗнче шыв чакнӑ, ҫавӑнпа шӑнӑр туртса асаплантарать.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Тата — хӗвел ҫӗрӗкӗн пылак наркӑмӑшлӑ сӗрӗмӗ!

А этот сладкий ядовитый дурман солнечной прели!

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 415–430 с.

Наркӑмӑшлӑ ӳсен-тӑран, кӑмпа, хурт-кӑпшанкӑ, пулӑ, моллюск, шапа, калта питӗ йышлӑ; виле ӳт наркӑмӑшӗн тӗсӗ нумай; чӗрӗ ҫынра та наркӑмӑш пур, сӑмахран, сурчӑкра.

Есть много ядовитых растений, грибов, насекомых, рыб, моллюсков, жаб и ящериц; многочисленны разновидности трупного яда; даже в человеке есть яды, — в слюне, например.

ХХIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Унтан хыпалансах ҫывӑрмӑшне хӑпарчӗ, баулран наркӑмӑшлӑ флакона кӑларчӗ те ӑна йӗрсӗр-мӗнсӗр епле пӗтересси пирки пуҫне ҫӗмӗрме пикенчӗ.

Затем она поспешно поднялась в спальню, вынула из баула флакон с ядом и стала придумывать, как уничтожить его бесследно.

XII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Гент инстинкт шайӗнче пӑрӑнчӗ — тростник патаксен ҫак тӗсӗ-сӑнӗ ҫав тери йӗрӗнтерет: пӗр вӗҫӗ попугай тӗкӗллӗ, тепӗр вӗҫӗ пӑхӑр ҫивӗч шӗвӗрлӗ, вӗсене наркӑмӑшлӑ ҫупа ҫӑп-ҫӑра сӗрнӗ.

Гент инстинктивно посторонился; вид этих тростниковых палок, с перьями попугаев на одном конце и медным острием на другом, густо смазанным отравленным жиром, был отвратителен.

ХII. Пӗчӗк утрава хупӑрлани // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Тӗрлӗ хурт-кӑпшанкӑ ҫыртать те — самантранах наркӑмӑшлӑ сив тар тапса тухать; ку — чӑн-чӑн асаплану.

Болезненные укусы всяческих насекомых, вызывая мгновенный ядовитый озноб, были истинной пыткой.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Пушаннӑ пӳлӗме хуралҫӑ «вагензи» кӗрсе тӑчӗ, пӗкӗрӗлчӗ, япаларан япала ҫине куҫӗсемпе чупкаланӑ май пӑшалне чӗр куҫҫисемпе хӗстерчӗ те кофе савӑтӗнчи пылак шӗвеке темиҫе сыпкӑм ҫӑтрӗ; унтан табак тӗркемӗнчен пысӑккӑн ывӑҫласа илчӗ, хӑйӗн вырӑнне йӑпӑр-япӑр тухса ларчӗ те татӑлнӑ юррине малалла тӑсать: наркӑмӑшлӑ, анчах чаплӑ-капмар ҫӗр ҫинчен; вӑл — ҫак ҫӗр ывӑлӗ.

В опустевшее помещение заглянул часовой «вагензи», согнулся, перебежал глазами с предмета на предмет и, зажав ружье между колен, быстро глотнул из кофейника несколько глотков сладкого кофе; затем, выщипнув из табачной пачки добрую горсть, проворно вернулся на свое место и затянул прерванную песню о ядовитой, но роскошной земле, сыном которой был.

II. Стэнлипе Гент // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

— Хуравласамӑр, — сӑмах хушрӗ Тинг, — эпӗ сире ирӗке ярас тӑк хӑвӑрӑн наркӑмӑшлӑ сӑннӑра пытарса хума тупа тӑватӑр-и?

— Ответьте мне, — проговорил Тинг, — поклянетесь ли вы, если я отпущу вас, спрятать свое жало?

VI. Тинг Блюма хӑваласа ҫитет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Дарль умӗнче, кивӗ сӑран кресло ҫинче, мӑнтӑр старик ларать: минтерсенчен тӗршӗннӗ, аллинче — ҫӳхе туя, пӗр куҫне хӗснӗ, сарлака хул пуҫҫиллӗ, хаяррӑн тӑртаннӑ куҫ харшисен айӗнчен сарӑ-хӑмӑр куҫӗсем чӑрлаттарса пӑхаҫҫӗ: сулахаййи — ҫурма уҫӑ хушӑкӗнчен сивлеккӗн, наркӑмӑшлӑ йӑлтӑрккапа тулнӑскер; сылтӑмми вара — тӑшман ҫине пӑхма уҫнӑскер — шӑтарасла, куҫ харши айӗпе, кӑштах йӗкӗлтевлӗн тата ырӑ маррӑн ҫӗкленсе.

Перед Дарлем, в старом кожаном кресле, подоткнутый подушками, с тростью в руках, сидел, прищурясь одним глазом, толстый, широкоплечий старик; из-под насупленных бровей выглядывали желто-коричневые глаза; левый — угрюмо приоткрытой щелью, полной ядовитого блеска, и правый — раскрытый как на врага, в упор, под бровью, приподнятой насмешливо и неодобрительно.

Чӗмсӗрлӗх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 267–275 с.

Ҫапла вара, утрав халӑхӗ хӑйне хӑй пӗтӗмпех вӗлернине ҫирӗплетекен ҫак ӗнентерӳсемпе яккӑр ячӗ «Виола» Ахуан-Скапра: наркӑмӑшлӑ шӗвек юлашкиллӗ (вӑл кӑштах пур) кӗленче савӑт (питӗ тӗплӗ питӗрчӗҫ); ӑсран тайӑлнӑ Скоррей; вилнӗ ҫирӗм тӑватӑ ҫыннӑн пӗрлехи ҫырӑвӗ; пирӗн ӑнлавпа — питех те тискер хӗр ачапа арҫын ача.

Таким образом, «Виола» бросила якорь в Ахуан-Скапе со следующими доказательствами самоубийства целого населения: остатком ядовитой жидкости, перелитой в тщательно закупоренную бутылку, безумным Скорреем, коллективным письмом двадцати четырех мертвых и двумя совершенно дикими, по нашим понятиям, малышами женского и мужского пола.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Сылтӑмран шурлӑхсен пӑчӑ, ӑшӑ ҫӗрӗкӗн, тӗттӗмпе витӗннӗ симӗс мулӑн наркӑмӑшлӑ пӑсланӑвӗн шӑрши кӳлетсе ҫапать; ыйхӑри шыв хӑпарнипе тӗл пулса хӑйӑр шӑппӑн чӑштӑртатать.

Справа тянуло душной, теплой гнилью болот, ядовитыми испарениями зеленых богатств, скрытых мраком; слабо шуршал песок, встречая сонный прилив.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Пепкӗм алла тытсан Наркӑмӑшлӑ стакан…

Отрок, взявший стакан с ядовитою влагой…

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Эпӗ дикарьсем ҫӗмрен йӗппине наркӑмӑшлӑ япалапа сӗрнӗ пулӗ тесе сехӗрленсе ӳкрӗм.

Я испугался, как бы стрела не оказалась отравленной.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.