Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӑлӑхтарнӑ (тĕпĕ: йӑлӑхтар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Вӑл кремльте, — хуравларӗҫ йӑлӑхтарнӑ хӑнана мӑрса хӗрӗсемпе ывӑлӗсем кашнинчех.

Куҫарса пулӑш

11. Ҫуната вӗҫме сараҫҫӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Тутлӑ апат йӑлӑхтарнӑ пек, вӗҫӗмсӗр ырлани те йӑлӑхтарать иккен.

Куҫарса пулӑш

9. Ӗмӗтри Кӑнтӑр ҫилӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ҫӑмартине ачисем юратман пулнӑ: йӑлӑхтарнӑ вӑл тахҫанах.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Вӑл ҫӗршывсем пит инҫетре пулин те, ҫапах вӗсене тӗпчесе пӗлнӗ, вӗсем ҫинчен шкулсенче вӗрентсе йӑлӑхтарнӑ, картӑсем ҫине те пичетлесе кӗртнӗ.

Те страны, как ни далеки они, все же разведаны, поделены и занесены на скучные школьные карты.

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Нок пӗтӗм чӗререн, пирӗштилетсе юратни ӑна малтан хавхалантарнӑ — кӑштах; унтан йӑлӑхтарнӑ.

Благоговейная любовь Нока сначала приподняла ее — немного, затем надоела.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Малтан вӑл хӑйӗн ӗмпӗчӗшсемпе пӗрле лава ҫӳренӗ; вӗсем мӑшӑр хӑрахпа ҫӳретчӗҫ; ну каярахпа вара йӑлӑхтарнӑ пулмалла та — пӑрахрӗ.

Сперва он со дядьями со своими в извоз ходил: они у него были троечные; ну, а потом, знать, наскучило — бросил.

Илемлӗ Хӗҫри Касьян // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 92–112 с.

Йӑлӑхтарнӑ пулсан, ывӑлна памаллаччӗ…

Коли надоела — сыну бы отдал…

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома хӑйӗн патӗнчен хӗрарӑм кайнишӗн савӑннӑ: йӑлӑхтарнӑ ӑна вӑл, тата хӑйӗн яланхи сивӗлӗхӗпе хӑратнӑ та.

Фома был рад, что женщина уезжает от него: надоела она ему, и пугало его ее холодное равнодушие.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома чирлес-тӑвас пулсан, ашшӗ, мӗнпур ӗҫне хӑварса, килтен тухман, текех вӑл — аппӑшӗпе ывӑлне ӑҫтиҫук ыйтусемпе, канашсемпе йӑлӑхтарнӑ, лара-тӑра пӗлмесӗр, салхуллӑн, шиклӗн пӑхкаласа, пӳлӗмсем тӑрӑх ахлатса ҫӳренӗ.

— Ну-ну-ну! Иду, иду… Ты только не кричи! Не пугай мальчика…

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Буратинона кӗтсе вӑл хӑйне йӑлӑхтарнӑ лӗпӗшсене хӑваласа ларнӑ.

Ожидая Буратино, она с досадой отмахивалась от надоевших бабочек:

Сенкер ҫӳҫлӗ хӗрача Буратинона пӑхса вӗрентсе ӳстересшӗн // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Мӗн тӑвас тетӗн, йӑлӑхтарнӑ — ҫавӑ ҫеҫ.

Надоело, и все, что ж тут сделаешь.

Велосипед туянаҫҫӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Вӗсем мӗн чухлӗ «йӑлӑхтарнӑ», ҫавӑн чухлӗ мана вӗсем тӗрӗс каланӑ пек туйӑнчӗ.

Чем больше они меня «накручивали», тем больше мне казалось, что они правы.

Пӗрремӗш хут ҫапӑҫни // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

— Юрать, — терӗ Монтанелли, сасартӑк ҫав калаҫу йӑлӑхтарнӑ пекех Артур сӑмахне пӳлсе.

— Ну, хорошо, — прервал его Монтанелли, как будто уставши говорить об этом.

IV // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Анчах яланхи пӗр майлӑ ӗҫ Валерие часах йӑлӑхтарнӑ.

Но однообразный труд скоро наскучил Валерию.

Иккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Мирон ҫавӑнтах Мускав ҫинчен каласа кӑтартма, правительство тулӑксӑр пулнӑ пирки ҫиллессӗн ӳпкелешме тытӑнчӗ; ҫав вӑхӑтра Наталья ывӑлӗпе пӗрле пырса ҫитрӗ — Мирон хут фабрики тума кирли ҫинчен калаҫма тытӑнчӗ; вӑл ӗнтӗ тахҫантанпах ҫак сӗнӳпе йӑлӑхтарнӑ.

Мирон тотчас начал рассказывать о Москве, сердито жаловаться на бестолковость правительства; приехала Наталья с сыном — Мирон заговорил о необходимости строить бумажную фабрику, он давно уже надоедал этим.

III сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Миша, йӑлӑхтарнӑ ӳпрене хӑваласа янӑ пек, аллипе сулчӗ те алӑк ҫумне тачӑрах таянчӗ.

Миша отмахнулся рукой, как будто отгоняя назойливого комара, и плотнее прижался плечом к двери.

Миша килчӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Сеттльментре пурӑннӑ чух мустангерсем яланах лӑпкӑ пурӑнакан ҫынсене усал ӗҫсемпе йӑлӑхтарнӑ.

Когда мустангеры жили в сеттльментах, они надоедали мирным жителям своими постоянными дебошами.

XXIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Татах нумай кӗтмелле-и ман сире? — терӗ Надежда Самойловна, кӗттерсе, йӑлӑхтарнӑ пек.

— Долго я вас буду ждать? — заговорила было с сердцем Надежда Самойловна.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Унта хӑлхана йӑлӑхтарнӑ, никама та лӑплантарма пултарайман сӑмахсем ҫырса тултармалла мар.

Соболезнование не должно быть многословным, избегайте избитых и пустых слов утешения.

Вилӗм, пытару тата асӑну // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Унтан патефон янӑ, анчах малтанах пӗлнӗ кӗвӗ ӑна часах йӑлӑхтарнӑ.

Завела патефон, но знакомый мотив быстро надоел.

I // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех