Шырав
Шырав ĕçĕ:
Шӑп ҫав вӑхӑтра ун еннелле Маша горничнӑй пычӗ, улпута курсӑн, пуҫне чикрӗ те пӑрӑнса иртесшӗн пулчӗ.
XXII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ҫав вӑхӑтра тухтӑр ӑна куҫ хӗсме тытӑннӑччӗ; анчах горничнӑй ун ҫине ҫилӗллӗн те ҫирӗппӗн пӑхса илсен, вӑл ҫав самантрах пуҫне чикрӗ, сехечӗн уҫҫийӗпе аппаланма пикенчӗ.
VII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ярӑрах, йӗрсех лармӗҫ, — илтӗни-илтӗнми мӑкӑртатрӗ горничнӑй.— И отпустите, не заплачут, — проворчала вполголоса горничная.
VII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Кукамай пире пурне те пӑхса илчӗ, горничнӑй хусканӑвӗсене каллех тимлӗн сӑнама пуҫларӗ.Бабушка грозно оглянулась на всех нас и продолжала пристально следить за всеми движениями горничной.
VII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Кукамай пӳлӗмӗнче, Мимисӗр пуҫне, тата горничнӑй Гаша пур, унӑн кӑмӑлӗ хытах пӑсӑлнӑ, ҫакӑ унӑн пичӗ ҫиленнипе хӗрелсе кайнинчен палӑрать, Блюменталь тухтӑр, шатра питлӗрех пӗчӗк ҫын, куҫӗсемпе тата пуҫӗпе паллӑсем туса, Гашӑна кӑлӑхах лӑплантарма тӑрӑшать.
VII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Петровскинчи ҫуртӑн крыльци умне каллех икӗ экипаж пырса тӑратрӗҫ: пӗри — карета, унта Мими, Катя, Люба, горничнӑй тата ларкӑч ҫине приказчик Яков хӑй лараҫҫӗ, тепри — ҫӑмӑл урапа, ун ҫинче эпӗ, Володя тата хырҫӑ тӳлеттерсе пурӑннӑ ҫӗртен илнӗ Василий тарҫӑ ларса пымалла.
I сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Аяла анма тухмалли алӑк патӗнче горничнӑй сасси илтӗнчӗ; ӑна мӗн кирлӗ-ши тесе, эпӗ ун патне тухрӑм.
XVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Наташка горничнӑй ку ӗҫре ӗҫленӗ хушӑра хӑй лӑпкӑ та тӳлек пулнипе, ӗҫе тӑрӑшса тунипе палӑрнӑ.Горничная Наташка отличалась в этой должности кротостью нрава и усердием.
XIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Хӗп-хӗрлӗ ҫӳҫ-пуҫлӑ хӗр Паша, «ҫӑтмахра» ятарласа ӗҫлекен ӗҫӗсӗр пуҫне тата горничнӑй ӗҫӗсене те тӑвать, кухарка ӑна пуринчен те иртерех вӑратать, вара Пашӑн зала — ҫӳлтен шӗвӗр кӗтеслетсе тунӑ пилӗк кантӑклӑ, сарай пекех ҫав тери пысӑк пӳлӗме пуҫтарса тирпейлемелле; пилӗк кантӑкран иккӗшне уҫмалла мар питӗрсе ҫапса лартнӑ, пӗветсе тунӑ кӗҫҫе кавир ҫакса, карса хунӑ.
Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.
Поликей хӑй ялта паллӑ, чыслӑ ҫын вырӑнӗнче те шутланман, ҫитменнине тата кунта ют ялтан куҫса килнӗ пирки ключница урлӑ та, буфетчик урлӑ та, приказчик, е горничнӑй урлӑ та улпут умӗнче ырӑ ят илеймен.
II // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Вӑл татах та нумайччен калатчӗ пулӗ, — вӑл ҫав тери хавасланса кайрӗ, анчах ҫав вӑхӑтра пӳлӗме горничнӑй хӗр кӗчӗ.Она бы еще долее говорила, — она так одушевилась; но в это время в комнату вошла горничная девушка.
I // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.
Наталья ҫумӗнче Ольга горничнӑй пек туйӑннӑ, анчах та вӑл, Наталья пек, краҫҫын ламписенчен хӑраман, вӑл краҫҫына хӑйсене хӑйсем вӗлерекен ҫынсен ҫӑвӗнчен студентсем шӑратса тӑваҫҫӗ тенине те ӗненмен.
II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.
— Кӗрсемӗр ирхи апата, — тет, горничнӑй, Тёмӑна ачашлӑн ыталаса.— Пожалуйте завтракать, — говорит горничная, ласково и фамильярно обхватывая Тёму.
Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
— Артемий Николаевич, ирхи апата! — янӑраса каять садра горничнӑй Таньӑн ҫамрӑк сасси.— Артемий Николаич, завтракать! — раздается по саду молодой, звонкий голос горничной Тани.
Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.
Унӑн хваттерӗнче вӑрттӑн типографи тунӑ пулнӑ та, жандармсем кун ҫинчен пӗлнӗ хыҫҫӑн, ухтарма пырсан, Софья, вӗсем пыриччен пӗр минут малтан кӑна горничнӑй пек тумланма ӗлкӗрнӗскер, хӑйӗн хӑнисене хапха умӗнче тӗл пулса, килтен тухса кайнӑ; вара хӗлле, шартлама сивӗре, ӑшӑ тумтирсӗр, пуҫне пӗр ҫӳхе тутӑр кӑна ҫыхса, аллине краҫҫын ямалли шуҫ савӑт тытса, хулан пӗр вӗҫӗнчен тепӗр вӗҫне утса тухнӑ; тепрехинче вӑл ют хулана хӑй палланӑ ҫынсем патне кайнӑ та вӗсен хваттерне картлашка тӑрӑх хӑпарнӑ чух унта жандармсем ухтарнине сиснӗ.
IV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Анчах паян горничнӑй пулмарӗ.
1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.
Ытти чухне ӑна яланах горничнӑй кӗтсе илетчӗ те хывӑнма пулӑшатчӗ, малти пӳлӗме ӑсатса яратчӗ.Обычно ее встречала горничная, шла вместе с ней в переднюю, помогала ей раздеться.
1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.
Ман горничнӑй темле тулӑксӑр-ха паян…
XXXIV // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.
«Ара, эсӗ пӗлетӗн-и, ухмах, ман арӑмӑн урӑх горничнӑй ҫуккӑ!»
Ермолайпа мелник арӑмӗ // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 132–142 с.
Тӗрӗсне тӗрӗсех калас пулать: манӑн арӑмӑн хальччен ун пек лайӑх горничнӑй пулман, нихҫан та пулман; юраса кӑна тӑрать, сӑпайлӑ, мӗн хушнине йӑлт итлет — мӗн кирли пурте пур.
Ермолайпа мелник арӑмӗ // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 132–142 с.