Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вон (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Амфитеатр тенкелӗсем ҫинчен кӑшкӑрашнӑ сассем кӗрлесе каяҫҫӗ: «Сирӗл кунтан! Долой! Вон

Рев перекатывался по скамьям амфитеатра: «Пошел вон! Долой! Вон!»

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вон!

Вон!

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Фоман шурӑхса кайнӑ пичӗ ҫине пӑч-пӑч хӗрлӗ персе тухнӑ, вӑл урисене улӑштарса илнӗ, чӗтревлӗн хутланса, аллисене пиншак кӗсйине чикнӗ, унтан тикӗс те ҫирӗп сасӑпа: — Эс! Капитан! Акӑ мӗн — пӗр сӑмах кӑна мана хирӗҫ калатӑн пулсан — халех ҫӑва патне! Вон! Ҫыран хӗррине! Эп лоцманпа та ҫитетӗп. Ӑнлантӑн-и? Сан мар мана командӑлама? Ну? — тесе хунӑ.

На бледном лице Фомы выступили красные пятна, он переступил с ноги на ногу, судорожным движением спрятал руки в карманы пиджака и ровным, твердым голосом сказал: — Ты! Капитан! Вот что — слово еще против меня скажешь — убирайся к чёрту! Вон! На берег! Я и с лоцманом дойду. Понял? Надо мной тебе не командовать! Ну?

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Шашки вон!

— Шашки вон!

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вон!..

Вон!..

III // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Вон!

— Вон!

II // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Анчах, акӑ тыр-пулсем вон уй-хиртех ҫӗреҫҫӗ…

Вот, скажем, к примеру, урожай гниет.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— А-а-а, вон мӗн ҫинчен, — Иванов куҫ айӗн кулса илчӗ.

— А-а-а. Это, — усмехнулся Иванов.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— «Вон кунтан, кайӑр басурмансем патне» тетчӗҫ.

Вон говорит, убирайтесь к бусурманам.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Вон унта, чӳрече ҫинче, тирӗкре хӑяр пур, — ил…

А вон на подоконнике миска с огурцами — бери…

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Вӗсем вон ҫавӑнталла кайрӗҫ…

Они пошли вон туда…

4. Амӑшӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Вон ҫав сӑрт патнелле кайӑр, анчах каймасан авантарах пулӗ… — вӑл сасартӑк кулса янӑ, — йӗри-таврах ҫапӑҫу пырать вӗт, пире хупӑрласа илнӗпе пӗрех, эсир мӗн ӗҫсӗр ҫӳретӗр-ха кунта?..

— Идите, как шли, прямо вот на тот холм, но лучше вам и не ходить… Вам его трудно будет найти, а потом… — Он вдруг улыбнулся. — А ведь кругом идет бой, мы почти в окружении, как же вы тут гуляете?..

4. Амӑшӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

— Ҫук, вӑл тепӗр енче, ҫавӑнта шырӑр, — тенӗ палламан ҫын, — вон ҫав хунартан леререх шырӑр.

— Нет, она с другой стороны, ищите там, — сказал незнакомец, — ищите ее там, возле того фонаря.

3. Ҫӗнӗ ҫын // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Вон епле эсӗ! — тенӗ ӑна сигнальщик.

— Ишь ты! — ворчал сигнальщик.

Виҫҫӗмӗш бастион // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 95–110 с.

— Шатается вон… всякого рода шантрапа, — вӑл каллех Тимрук ҫине тӑрӑнчӗ, — ну, проваливай отсюда, бродяга!

— Шатаются вон… шантрапа всякая! — кивнул он на Тимрука, — а ну, проваливай отсюда, бродяга!

X. Янташ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вон, шыва кӗрсе таврӑнаҫҫӗ, — терӗ Мишша.

А вон и купальщики возвращаются, — кивнул Миша.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вон, ял курӑнать, — Куршанкӑ еннелле тӑсрӗ вӑл татӑк пӳрнеллӗ аллине, — ҫавӑнта ҫити пулать ун сарлакӑш…

Во-о-он деревню видишь? — Миша указал в сторону Коршанги, — вот как раз отсюда до нее и будет ширина Волги.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вон мӗн!

Куҫарса пулӑш

Хӗр тусӗ // Николай Степанов. «Сунтал», 1939, 8№, 23 с.

Вон мӗнле, — тесе тӑсса ячӗ майор, нимне те ӗненмесӗр.

— А! — протянул майор тоном величайшего недоверия.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Ҫӗр вон унта!

— Земля вон там!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех