Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илет (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хытӑ та кансӗр вырӑн ҫинче енчен енне ҫаврӑнса выртнӑ май, вӑл хӑй Николай Платоновичпа пӗрле пурӑннине аса илет: вӑл хай Хӗрсен аслӑ курсӗнче вӗренекен курсистка пулнине, упӑшки — политика тӗлӗшпе айӑпласа улах Холмогоры уездне, кунӗн-ҫӗрӗн ӳсӗр полици урядникӗ асӑрхаса усрамалла туса, ссылкӑна янӑ ҫын пулнине курать.

Ворочаясь на жесткой, неудобной постели, она вспоминала свою жизнь с Николаем Платоновичем, вновь видела себя курсисткой Высших женских курсов, а мужа — политическим ссыльным, запрятанным в глухой Холмогорский уезд под надзор вечно пьяного полицейского урядника.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Генерал выляса илет.

Генералу везло.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Люба Лельӑпа Драницын ҫине чеен пӑха-пӑха илет.

Люба хитро смотрела на Лелю и Драницына.

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ваткӑ чӑмакки евӗрлӗ шрапнель тӗтӗмӗ ӑшӗнче сасартӑк йӑлтӑркка сарӑ-хӗрлӗ вут ҫути ҫиҫӗм пек йӑлтӑртатса илет те шартлатса ҫурӑлни илтӗнсе каять, унтан ватка пӗчӗк татӑк-кӗсӗксене вакланса саланса сирӗлет.

В шрапнельном дыму, похожем на куски ваты, вдруг сверкал желто-белый огонек, как у молнии, и раздавался треск, затем вата рассеивалась в мелкие клочья.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Батарея командирӗ сӑнавҫӑсенчен пӗлтерӳсем илет.

Батарейный командир принимал сообщения от наблюдателей.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ҫӑмламас тройка лаша кал-кал та килӗшӳллӗ чупса пырать, ҫуни лакӑмсемпе тӗмескесем ҫинче сиккелесе илет, сӑрласа тӗрленӗ пӗкӗ ҫинче шӑнкӑрав харсӑррӑн янӑраса шӑнкӑртатать.

Тройка мохнатых лошадок бежала дружно, санный возок нырял в пушистых сугробах, на расписной дуге коренника задорно бренчал колокольчик.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Хутран-ситрен пӑши кӑна ҫул хӗрринчи уҫланка чупса тухать те, сӑмса ҫуначӗсене карӑнтарса, туратлӑ мӑйракисене йӗри-тавра ҫавӑркаласа илет.

Только лось выбегал иногда на придорожную поляну и, раздувая ноздри, принюхиваясь к воздуху, поводил своей красивой головой с ветвистыми рогами.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Главком пирӗнтен чаҫсем илет пулсан, ӑҫтан-ха эпир оборонӑна ҫирӗплетме пултаратпӑр?

Если Главком получит от нас части, то как мы сможем укрепить оборону?

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Фролов сивӗпе хулпуҫҫисене хӗстеркелесе илет.

Фролов пожимал плечами от холода.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Каҫ тӗксӗмлӗхӗнче Фролов хӑй тавра ларакан ҫынсен сӑн-пичӗсене аран-аран уйӑрса илет.

В вечерних сумерках Фролов едва различал лица сидевших вокруг него людей.

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ҫуна ланкашкасенче сике-сике илет.

Сани ныряли в ухабах.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӑхӑтран вӑхӑта ӑна аякра-аякра симӗссӗн-саррӑн чӗтренсе йӑлтӑртатакан ҫурҫӗр шевли ҫутата-ҫутата илет.

Иногда его озаряли зеленовато-желтые дрожащие вспышки далекого северного сияния.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Тепӗр чухне йынӑша-йынӑша илет: «Шурочка!»

Стонет иногда: «Шурочка!»

9 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Тепӗр чухне вӑл вилни чи лайӑххи пулӗ тесе те шутласа пӑхать, анчах Павлин Виноградова, Валерий Сергунькӑна, Фролова, Любӑна аса илет те, тата Егоров, Базыкин, Маринкин ҫинчен шухӑшлать те, хӑйне хӑй ҫирӗппӗн татса хурать: «Ҫук, пурне те вӗҫне ҫитиех тӳссе ирттерес пулать».

Порою самоубийство казалось ему лучшим выходом, но когда он вспоминал Павлина Виноградова, Валерия Сергунько, Фролова, вспоминал Любу, думал об Егорове, Базыкине, Маринкине, тогда Андрей говорил себе: «Нет, надо все вынести до конца».

7 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӑл светски тӗлпулусемпе паллашусене, уҫӑ пысӑк кафесене, Аппиев ҫулӗпе юланутпа ҫӳренине аса илет.

Он вспоминал свои светские знакомства, большие прохладные кафе, верховые поездки по Аппиевой дороге.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Миллер халӗ хӑйӗн Римри нимӗн хуйхӑсӑр пурнӑҫне час-часах аса илет.

Миллер часто вспоминал теперь о своей безмятежной жизни в Риме.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Хӑюлӑхпа харсӑрлӑх хуласем илет!

Смелость города берет!

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ӑҫта пӑхнӑ унта ҫулӑм йӑлтлата-йӑлтлата илет, тупӑ сассисем кӗрлеҫҫӗ.

Мелькали вспышки, гремели выстрелы.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Тахҫан иртнӗ хӗллехи ире, хӑй, ҫул юппинчен юпаран пуҫласа хыр патне ҫитиччен хунарпа ҫӳресе, кая юлнӑ колхозниксене кӗтнине тата сехет ҫине тунсӑхлӑн пӑхнине аса илет.

Ему вспомнилось то давнее зимнее утро, когда он с фонарем ходил у развилины дорог от столба к сосне, ожидая запоздавших колхозников, и с тоской смотрел на часы.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий пӗлнӗ ӗнтӗ, хӑй килӗшет ҫеҫ мар, ҫӗнӗ шухӑша ярса илет, унпа пурӑнма пуҫлать, мӗншӗн тесен ҫав шухӑш шӑпах вӑл кӗтни.

И Василий уже знал, что ответит согласием, что не только согласится, а ухватится за новую идею, будет жить ею, потому что она была как раз то, чего он ждал.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех