Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫӗре (тĕпĕ: ҫӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Тӗлленӗ ҫӗре мар лектеретӗн пулать…

— Не туда, значит, попал, куда метил…

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Тулта ҫумӑр ҫунӑ, кантӑксем тӑрӑх шыв ҫапӑнса юхнӑ, ҫумӑр шывӗ, ҫивитти ҫинчен ҫӗре шӑпӑртатса анса, ӗсӗкленӗ пек илтӗннӗ.

Шел дождь, по стеклам лились потоки воды, было слышно, как она течет с крыши на землю и всхлипывает.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпир пурнӑҫӑн никӗсне хуракансем пулнӑ, кирпӗчсем вырӑнне ҫӗре хамӑр выртнӑ, — халь пирӗн ӗнтӗ малалла этажсем тӑвас пулать… парӑр пире ӗҫ ирӗклӗхне!

Мы фундамент жизни закладывали — сами в землю вместо кирпичей ложились, — теперь нам этажи надо строить… позвольте нам свободы действий!

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫаксем пурте, пӗр ҫӗре пӑтрашӑнса, тапса тӑракан кӑмӑл пулнӑ, кӑкӑра пӗҫертсе тӑнӑ, вӗсен вӑйне пула, Фома пӳлӗне-пӳлӗне кайнӑ, куҫӗсем ҫине куҫҫуль персе тухнӑ, вара ун кӑшкӑрас, сивкайӑк пек ахӑрас, ҫынсене хӑратас килнӗ, вӗсен тӗлсӗр айкашӑвне чарас, пурнӑҫ шавӗпе хӗвӗшӳ валли мӗн те пулсан хӑйӗнне парас, янӑравлӑ, ҫирӗп сӑмахсем калас, пурне те пӗр йӗрпе — хальхин пек пӗр-пӗрне хирӗҫ мар — ҫул кӑтартса ярас килнӗ.

Всё это вскипало в груди до напряженного желания, — от силы которого он задыхался, на глазах его являлись слезы, и ему хотелось кричать, выть зверем, испугать всех людей — остановить их бессмысленную возню, влить в шум и суету жизни что-то свое, сказать какие-то громкие, твердые слова, направить их всех в одну сторону, а не друг против друга.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вара шӑп кӑна — ху ҫитес ҫӗре ҫитен…

Как раз на свое место придешь…

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ан лӗпӗртет, кирлӗ мар ҫӗре ан сӗкӗн!

И не лопочи, не лезь куда не надо!

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Темскер, вӗрискер, унӑн кӑкӑрне юхса кӗнӗ, рычага ҫавӑрнӑ ҫӗре каякан вӑй вырӑнне ҫак вӗри япала йышӑнсах пынӑ.

Что-то горячее лилось в грудь ему, заступая место тех усилий, которые он тратил, ворочая рычаг.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Шыҫса тапса тухнӑ вӗсем — пур ҫӗре те: ҫав шыҫӑ ӳснӗҫем ӳсет…

Нарвало их везде и всё больше нарывает…

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Сӑмсуна яланах кирлӗ мар ҫӗре чикетӗн! — ҫиленчӗ милиционер.

Вечно суешь нос, куда не спрашивают! — рассердился милиционер.

X // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Манӑн ҫӗре ҫаксем илчӗҫ: Ли Чан-ю, Чу Фу-лин, Тянь Ван-шунь, Чжан Цзин-сян тата Сунь Юнь-фу (конюх)…

Земля моя была роздана: Ли Чан-ю, Чу Фу-лину, Тянь Вань-шуню, Чжан Цзин-сяну и Сунь Юнь-фу (конюху)…»

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл йӑхран-йӑха юлса пыракан хам ҫине ҫирӗплетнӗ аллӑ шан ҫӗре ялти наян хресченсене партарчӗ.

принудил меня отдать бездельникам пятьдесят шанов унаследованной мною от моих предков земли, за которую я получал законную аренду.

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӗсем помещик ҫемйинчи хӗрарӑмсем пурӑнакан флигеле кӗнӗ ҫӗре, унта ҫынсем туллиех пулнӑ.

Когда они вошли во флигель, где разместились женщины из семьи Добряка, здесь уже собралось достаточно людей.

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫӗре эпир укҫапа илнӗ, ылттӑн пирӗн нихҫан та пулман.

На деньги, какие у нас случались, мы покупали землю, а золота никогда не имели.

VII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Чу ертсе пыракан ушкӑн каҫ пулнӑ ҫӗре Хырса Пухакан Тан пахчинче, юр кӗрчӗ айӗнче, пысӑк шӑтӑк тупрӗ.

К вечеру группа старика Чу на огороде Тана Загребалы обнаружила под сугробом большую яму.

VII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫӗре пӗр чи тарӑнӑш чавсан, кӗреҫе тимӗре лексе чанклатрӗ.

Когда землю разрыли на глубину одного чи, лопата звякнула о железо.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Го Цюань-хай помещик сӑмахӗсене итлесе тӑмарӗ, шетник айӗнчи шӑннӑ ҫӗре сӑнӑпа тӑрӑнтарса пӑхрӗ.

Не обращая внимания на помещика, Го Цюань-хай вонзил в замерзшую землю щуп.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ун айӗнче ҫӗре тин ҫеҫ чавнӑ вырӑн палӑрчӗ.

Под ней обнаружилась только что вскопанная земля.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Юлташсем, пӗр ҫын пилӗк шан ҫӗре сухаласа акма пултарать-и? — ыйтрӗ Го Цюань-хай пӳртри ҫынсенчен.

Товарищи, один батрак может засеять пять шанов земли? — спросил Го Цюань-хай у присутствующих.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫӗре арендӑна илнӗшӗн хресченсем сана укҫан тӳленине хисеплемӗпӗр.

— Арендную плату, которую тебе вносили крестьяне, считать не будем.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Халӗ Дасаоцзапа Лю Гуй-лань хӑйсен хӳттинчен тухнӑ, пур ҫӗре те иккӗшӗ пӗрле ҫӳреме пуҫланӑ.

Дасаоцза и Лю Гуй-лань вышли из своего убежища и теперь всюду появлялись вместе.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех