Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хыттӑн сăмах пирĕн базăра пур.
хыттӑн (тĕпĕ: хыттӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпӗ хуҫисене тав туса пуҫтарӑнам, мана кайма вӑхӑт! — юлашки сӑмахӗсене вӑл юри хыттӑн, Ирина илтмелле каларӗ.

— А я буду благодарить хозяев, мне пора! — Последнюю фразу он нарочно произнес громко, так, чтобы услышала Ирина.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫиҫсе-савӑнса, Рубцов-Емницкий малтан Сергее кӑмӑллӑ куллипе саламларӗ, унтан аллине хыттӑн чӑмӑртарӗ.

Взволнованно-радостный, Рубцов-Емницкий приветствовал Сергея сперва улыбкой, а потом крепким пожатием руки.

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кошевой инҫетри ялӑн пушӑ урамӗсем еннелле пӑхса илчӗ те салтаксен хыҫӗнчен хыттӑн кӑшкӑрса каларӗ:

Поглядывая на далекие пустые улички деревушки, Кошевой крикнул уходившим солдатам:

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗри, пӗтӗм сотня илттӗр тесе, хыттӑн пӗлтерет:

Громко, чтобы слышала вся сотня, один кричит:

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл водокачкӑн тӗттӗм стени ҫумне ҫурӑмӗпе хыттӑн нӑчлатса пырса ҫапӑнчӗ те ҫавӑнтах тӳрленсе тӑчӗ, ӑнланчӗ:

Глухо ударившись спиной о стену водокачки, он выпрямился, понял:

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫав тери хаярланнипе пушшех хуралса тискерленсе кайнӑ Бунчук Калмыков ҫине сиксе ӳкрӗ те ӑна хӑлха чиккинчен хыттӑн янлаттарса ячӗ.

Бунчук с обезображенным яростью, почерневшим лицом подскочил к Калмыкову, крепко ударил его в висок.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сӑнран вӑл ҫӗр пек хуралса кайнӑ; мӑйӗпе тӑнлавӗ тӗлӗнче туртӑнса тӑракан юн тымарӗсем хӑвӑрт та хыттӑн сиксе тапаҫҫӗ.

Земляным румянцем чернело его лицо, на шее и висках во вздувшихся венах стремительно колотился пульс.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫав самантра халӑх ушкӑнӗ, литаврӑсем кӗмсӗртетнӗ пек, хыттӑн кӗрлесе кайрӗ: ырласа кӑшкӑрашнӑ шӑв-шав ҫав тери хӑватлӑн ҫӗкленсе янӑрарӗ, чылай вӑхӑтран тин вара, пӗчӗккӗн-пӗчӗккӗн хухса, лӑпланса ҫитрӗ.

Будто в литавры ахнули: грохот одобрительных криков достиг последней степени напряжения и, медленно спадая, утих.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ун хыҫҫӑн чылайччен тутине чӗтретсе, ҫӑмлӑ кӑкӑрне сӑтӑркаласа выртрӗ: курайманлӑх ӑна вӗри шлак чӑмӑркки пулса капланнӑн, ҫав чӑмӑркка ӑшра йӑсӑрланса выртнипеле хӑйне сывлама йывӑр пулнӑн тата сулахай кӑкӑра чӗре айӗнчерехрен хыттӑн хӗссе ыраттарнӑн туйӑнчӗ.

После долго растирал волосатую грудь, дрожал губами; ему казалось, что ненависть скипелась в груди горячим комком шлака, — тлея, мешает дышать и причиняет эту боль в левой стороне под сердцем.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӑравус хыттӑн кӑшкӑртнинчен хӑранипе шартах сикнӗ утсем чӗрнисемпе урайне кӑчӑртаттарса хыраҫҫӗ.

Копытили деревянные полы лошади, обеспокоенные паровозными гудками.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Оркестр, шартах сиктерсе, хыттӑн мӗкӗрсе янӑ шавпа темиҫе пин ура кӗрӗс-мерӗссӗн кӗпӗртетнӗ сасӑсем хутӑшса каяҫҫӗ.

Зычный, взвихрившийся всплеск оркестра и шаркающий топот множества ног.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лӑп ҫынсем тухса каяс умӗн Атарщиков Долговпа темскер пӑшӑлтатса илчӗ те хыттӑн пӗлтернӗ:

И уже совсем перед концом Атарщиков, пошептавшись с Долговым, крикнул:

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Сӑмах та ан асӑнӑр Керенский ҫинчен!.. — сӑнран вилнӗ ҫын пек шурса кайса хыттӑн пӑшӑлтатрӗ Листницкий.

— Ни слова о Керенском!.. — заливаясь смертельной бледностью, громко прошептал Листницкий.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Меркуловӑн тӗксӗм сарӑрах ҫутӑпа хӗмленсе йӑлкӑшакан хӑмӑр куҫӗсем хаваслӑн мӑчлатма тытӑнчӗҫ; вӑл ҫавӑнтах ура ҫине сиксе тӑчӗ те атӑ сӑмсине купӑс ҫеммипе килӗшӳллӗн тӑпӑртаттарса илчӗ, унтан урипе хыттӑн тапса, ҫӑмӑллӑн та меллӗн, кӗлеткине пружина пек ухӑнтарса, кукленсе ташлама пуҫларӗ.

У Меркулова в коричневых, крапленных желтой искрой глазах замигали веселые светлячки; он вскочил на ноги, улавливая такт, носком сапога посыпал мельчайшее просо дроби и, вдруг топнув, легко, пружинисто, кругло пошел на присядку.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Питӗрӗп… — чӗнмесӗр тӑнӑ хыҫҫӑн вӗчӗрхенсе каларӗ те Митька, хыттӑн ӳсӗрсе, урам урлӑ тӳрех Аникушкӑсен енне каҫса кайрӗ.

Запру… — помолчав, досадливо сказал Митька и, кашлянув, прямо через улицу потянул к Аникушкиному базу.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл, малалла хыпаланса утнӑ май, урисене чӗркуҫҫи тӗлӗнче йывӑррӑн хутлатса тата юри хыттӑн ӳсӗркелесе пычӗ.

Он повторял это движение беспрерывно, торопливо шагая, трудно сгибая ноги в коленях и преувеличенно громко покашливая.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ҫуда парас пулать ӑна! — хыҫалтан пыр тӗпӗпе хыттӑн мӗкӗрсе ячӗ пӗри.

— К суду его! — громыхнуло сзади.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сотня командирӗ сасӑсем лӑпланасса кӗткелесе тӑчӗ те хыттӑн янӑраттарса ячӗ:

Сотенный, выждав, пока улегся гул голосов, сказал резко:

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сасартӑках хыттӑн тапма пуҫланӑ чӗрипе Григорий ӑна юлашки хут курнӑ сӑн-сӑпатпа куҫӗ умне илсе тухасшӑнччӗ.

С внезапно забившимся сердцем Григорий попытался восстановить его таким, каким видел в последний раз.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Куратӑн… ав, мӗнле… — темскер калас тесе пуҫланӑччӗ Иван Алексеевич; анчах ҫав самантра Лиховидов пичӗ ҫинчи шӑнӑрсем хыттӑн туртӑнса хутланчӗҫ.

— Вот… видишь как… — начал Иван Алексеевич, пытаясь что-то сказать, но лицо Лиховидова пронизала судорога.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех