Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

алӑк сăмах пирĕн базăра пур.
алӑк (тĕпĕ: алӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тулти хӑма алӑк тӑпсаран тухса ӳкет.

Входная дощатая дверь сорвана с петель.

«Уйӑхлӑ каҫ» соната // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Мария Александровна, тӑрса, алӑк патнелле утрӗ.

Мария Александровна поднялась и пошла к выходу.

Реферат // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Анна Ильинична алӑк уҫма кайрӗ.

Анна Ильинична пошла открывать дверь.

Хаклӑ япала // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Сад енче алӑк кӑшт уҫӑ.

Дверь в сад была полуоткрыта.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Хуллен алӑк уҫӑлчӗ, крыльца ҫине Владимир Ильич тухрӗ.

Тихо открылась дверь, и на крыльцо вышел Владимир Ильич.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Алӑк кутӗнче йӗпе пушмакӗсене хыврӗҫ те праҫник чухнехи пек типтерленӗ ҫап-ҫутӑ пӳлӗмелле чӑмрӗҫ.

На пороге сняли мокрые ботинки и нырнули в освещенный, празднично убранный дом.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Юрий хыҫҫӑн алӑк хупӑнчӗ.

Дверь за Юрием захлопнулась.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Алӑк патӗнчен шӑнкӑрав хуллен чӗтренсе илтӗнчӗ.

У дверей тихонько задребезжал звонок.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Митя пурӑнакан ҫурт патнелле ҫывхарнӑ май Мария Александровна аякранах алӑк умӗнче халӑх кӗпӗрленнине курчӗ.

Подходя к дому, Мария Александровна еще издали увидела, что в подъезде толпятся люди.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Полици, — асӑрхаттарчӗ вӑл хӗрӗсене, хӑй алӑк уҫма кайрӗ.

— Полиция, — предупредила она дочерей и пошла открывать.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Мария Александровна алӑк уҫма кайрӗ.

Мария Александровна пошла открывать дверь.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Пӳлӗмӗ те унӑн каярах, алӑк ҫывӑхнерех вырнаҫнӑ.

И комната у нее, как всегда, помещалась на переднем крае, поближе к входной двери.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫамрӑк ҫынсем апатланмалли пӳлӗме пухӑнса ларса ҫурма саспа калаҫма тытӑнсан, Фридка кайри пӳлӗме кайса алӑк кутне выртать.

Когда молодые люди собирались в столовой и начинали вполголоса разговаривать, Фридка шла в переднюю и ложилась у порога.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Сулахай стена ҫумӗнче — куҫлӑ-куҫлӑ плед витнӗ тимӗр кравать, сылтӑмра — чӳрече тата балкон ҫине тухмалли алӑк.

Налево у стены железная кровать, покрытая клетчатым пледом, направо окно и дверь на балкон.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Фридка, ӑнланнӑ пекех, кайри пӳлӗме кайса, алӑк кутне выртать, хӑлхине чӑнк тӑратать.

И Фридка, словно понимает, идет в переднюю, ложится у порога, поднимает настороженное ухо.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Миҫе хут, присутствинчен киле таврӑнсан, амӑшӗ алӑк патӗнче куҫҫульпе витӗрех йӗпеннӗ тутӑрне платьен тарӑн кӗсйине пытарман-ши?..

Сколько раз, придя домой из присутствия, мать на пороге дома засовывала взмокший от слез платок в глубокий карман платья…

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Алӑк ҫинчи чӳрече уҫӑлать, камерӑна надзирательница ҫыру пӑрахать.

Приоткрывается форточка в двери, и надзирательница бросает в камеру письмо.

Камерӑри чечексем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Е, тен, Владимир Ильич ҫинчен приговор ҫырнӑ?» — шухӑшлать вӑл, алӑк ҫине пӑха-пӑха.

Или, может быть, Владимиру Ильичу объявили приговор?» — думала она и поглядывала на дверь.

«Питех те кирлӗ» // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Стенари пӗчӗк алӑк уҫӑлчӗ.

Распахнулась дверца в стене.

«Питех те кирлӗ» // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Муренков яриех уҫса пӑрахнӑ алӑк умӗнче чарӑнса тӑчӗ, шиклӗн каялла ҫаврӑнса пӑхрӗ те, хӑйне каллех тытса хупасран хӑранӑ пек, урамалла шӑвӑнчӗ.

Муренков остановился у открытой настежь двери, боязливо оглянулся и быстро шмыгнул на улицу, словно опасаясь, что его снова могут задержать.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех