Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑшкӑрчӗ (тĕпĕ: кӑшкӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ӑна окоп чавтарӑр! — тесе кӑшкӑрчӗ те Огнянов, хӑй урӑх ҫӗрелле кайрӗ.

— Поставьте его на окопные работы! — крикнул Огнянов и отошел.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Каялла ил сӑмахна! — кӑшкӑрчӗ Кандов, ун хыҫҫӑн сиксе ӳксе.

Возьми свои слова обратно! — крикнул Кандов, бросаясь за ним.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Йӗксӗк эс, ҫав вӑрттӑн хӑна вӑл, пӗлессӳ килсен, Радӑна ҫураҫакан Бойчо Огнянов! — тесе кӑшкӑрчӗ те Кандов ҫавӑнтах Стефчова хӑлха чикки тӑхӑнтартса ячӗ.

— Этот тайный гость, мерзавец ты этакий, был ее жених Бойчо Огнянов! — крикнул Кандов и ударил Стефчова по лицу.

XVII. Хӑлха чикки // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халь ӗнтӗ сана эпир, Бойчо, ҫаплах ҫӑмӑллӑн парса ямастпӑр, — терӗ те вӑл, пӑлтӑралла тухса, ачине чӗнсе кӑшкӑрчӗ:

— Ну, теперь так легко мы тебя не отдадим, Бойчо! — сказал он и, выйдя в сени, крикнул сыну:

VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Чимӗр-ха, чимӗр-ха, — кӑшкӑрчӗ Соколов, — ҫитӗ сире тавлашма та дипломати пирки калаҫма, вӑхӑчӗ хаклӑ!

— Постойте, господа, постойте, — крикнул Соколов, — хватит вам спорить и заниматься дипломатией, — время дорого!

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ах, турӑҫӑм! — тарӑхса кӑшкӑрчӗ те Юрдан арӑмӗ, ҫатмине вут ҫинчен куҫарса лартма мансах арҫынни патне чупрӗ.

О боже мой, господи! — взвизгнула Юрданица и, позабыв сковородку на огне, побежала к мужу.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Гина, пӗр курка кофе вӗрет-ха ман валли! — кӑшкӑрчӗ вӑл, Гинка ӑҫта иккенне пӗлесшӗн пӑхкаласа.

— Гина, свари мне чашку кофе! — крикнул он, хотя Гинки не было видно.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Акӑ вӑл! — тесе кӑшкӑрчӗ Остен.

— Вот он! — крикнул Остен.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Алӑкна уҫса кӗртиччен! шӑнсах вилеттӗмӗр-ҫке! — кӑшкӑрчӗ ҫӑрӑлти хулӑн сасли.

— Мы чуть не замерзли, пока ты удосужился открыть! — кричал другой, низкорослый, хриплым басом.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Колчо! — кӑшкӑрчӗ тухтӑр алӑка уҫса.

— Колчо! — крикнул доктор, открывая дверь.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вилесси кӑна юлать! — кӑшкӑрчӗ халь ҫеҫ ҫитсе тӑнӑ Селямсӑз.

Только и остается, что помереть! — кричал Иван Селямсыз, который только что пришел.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Саланӑр! — тесе кӑшкӑрчӗ вӑл.

— Расходитесь!.. — крикнул он.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Вӑл чорбаджи ҫынни пулсан, мӗнех-ха вара?! — кӑшкӑрчӗ пӗри.

— Ну и что ж такого, что он чорбаджийский сын? — крикнул кто-то.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫакӑнтах ӗҫне пӗтеретпӗр! — кӑшкӑрчӗ хыҫаларах тӑракансенчен пӗри, Рачко вырӑнне Стефчова тытнине пӗлменскер.

Тут все и закончим! — крикнул кто-то из задних рядов, еще не зная, что вместо Рачко поймали Стефчова.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Рачко, тух ӗнтӗ эс те! — кӑшкӑрчӗ алӑк патнелле пынӑ старик, тӗттӗм пӳлӗмелле пӑхса.

— Рачко, выходи и ты! — крикнул старик, подойдя к двери и заглянув в темную комнату.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Лило бай, лӑплан-ха! — кӑшкӑрчӗ ӑна кӳршисенчен пӗри.

— Дядюшка Лило, успокойся! — крикнул ему один из соседей.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗнле йӗрке тата кунта! — кӑшкӑрчӗ вӑл, каллех алӑкран уртӑнасшӑн пулса.

— Это что за порядки! — орал он, пытаясь снова навалиться на дверь.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ӑҫталла таптаратӑн эс, тухтӑр, акӑ-ҫке пуп ҫурчӗ! — кӑшкӑрчӗ Огнянов хӑйӗнчен иртсе кайнӑ Соколова, унтан хапхаран шаккарӗ.

— Доктор, куда тебя несет? Вот попов дом! — крикнул ему вслед Огнянов и постучал в калитку.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Голос! Голос!» тесе кӑшкӑрчӗ — саккуна хирӗҫ пырать тейӗн ҫав, хӑй, тупата, сиксе чӗтрерӗ.

Кричит: «Голос! Голос!» — словно какая припадочная, а сама вся дрожит от страха.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Юрлӑр, юрлӑр, маттурсем, турӑ сире сывлӑх патӑрах! — кӑшкӑрчӗ чун хавалӗпе Мичо.

— Пойте, молодцы, дай вам бог здоровья! — кричал Мичо в полном восторге.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех