Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Ӑна окоп чавтарӑр! — тесе кӑшкӑрчӗ те Огнянов, хӑй урӑх ҫӗрелле кайрӗ.— Поставьте его на окопные работы! — крикнул Огнянов и отошел.
XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Каялла ил сӑмахна! — кӑшкӑрчӗ Кандов, ун хыҫҫӑн сиксе ӳксе.Возьми свои слова обратно! — крикнул Кандов, бросаясь за ним.
XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Йӗксӗк эс, ҫав вӑрттӑн хӑна вӑл, пӗлессӳ килсен, Радӑна ҫураҫакан Бойчо Огнянов! — тесе кӑшкӑрчӗ те Кандов ҫавӑнтах Стефчова хӑлха чикки тӑхӑнтартса ячӗ.
XVII. Хӑлха чикки // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Халь ӗнтӗ сана эпир, Бойчо, ҫаплах ҫӑмӑллӑн парса ямастпӑр, — терӗ те вӑл, пӑлтӑралла тухса, ачине чӗнсе кӑшкӑрчӗ:— Ну, теперь так легко мы тебя не отдадим, Бойчо! — сказал он и, выйдя в сени, крикнул сыну:
VIII. Колчо хӗпӗртени // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Чимӗр-ха, чимӗр-ха, — кӑшкӑрчӗ Соколов, — ҫитӗ сире тавлашма та дипломати пирки калаҫма, вӑхӑчӗ хаклӑ!
VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Ах, турӑҫӑм! — тарӑхса кӑшкӑрчӗ те Юрдан арӑмӗ, ҫатмине вут ҫинчен куҫарса лартма мансах арҫынни патне чупрӗ.О боже мой, господи! — взвизгнула Юрданица и, позабыв сковородку на огне, побежала к мужу.
IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Гина, пӗр курка кофе вӗрет-ха ман валли! — кӑшкӑрчӗ вӑл, Гинка ӑҫта иккенне пӗлесшӗн пӑхкаласа.— Гина, свари мне чашку кофе! — крикнул он, хотя Гинки не было видно.
III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Акӑ вӑл! — тесе кӑшкӑрчӗ Остен.
XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Алӑкна уҫса кӗртиччен! шӑнсах вилеттӗмӗр-ҫке! — кӑшкӑрчӗ ҫӑрӑлти хулӑн сасли.— Мы чуть не замерзли, пока ты удосужился открыть! — кричал другой, низкорослый, хриплым басом.
XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Колчо! — кӑшкӑрчӗ тухтӑр алӑка уҫса.
ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Вилесси кӑна юлать! — кӑшкӑрчӗ халь ҫеҫ ҫитсе тӑнӑ Селямсӑз.Только и остается, что помереть! — кричал Иван Селямсыз, который только что пришел.
ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Саланӑр! — тесе кӑшкӑрчӗ вӑл.
ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Вӑл чорбаджи ҫынни пулсан, мӗнех-ха вара?! — кӑшкӑрчӗ пӗри.— Ну и что ж такого, что он чорбаджийский сын? — крикнул кто-то.
ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Ҫакӑнтах ӗҫне пӗтеретпӗр! — кӑшкӑрчӗ хыҫаларах тӑракансенчен пӗри, Рачко вырӑнне Стефчова тытнине пӗлменскер.
ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Рачко, тух ӗнтӗ эс те! — кӑшкӑрчӗ алӑк патнелле пынӑ старик, тӗттӗм пӳлӗмелле пӑхса.— Рачко, выходи и ты! — крикнул старик, подойдя к двери и заглянув в темную комнату.
ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Лило бай, лӑплан-ха! — кӑшкӑрчӗ ӑна кӳршисенчен пӗри.
ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Мӗнле йӗрке тата кунта! — кӑшкӑрчӗ вӑл, каллех алӑкран уртӑнасшӑн пулса.— Это что за порядки! — орал он, пытаясь снова навалиться на дверь.
ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Ӑҫталла таптаратӑн эс, тухтӑр, акӑ-ҫке пуп ҫурчӗ! — кӑшкӑрчӗ Огнянов хӑйӗнчен иртсе кайнӑ Соколова, унтан хапхаран шаккарӗ.— Доктор, куда тебя несет? Вот попов дом! — крикнул ему вслед Огнянов и постучал в калитку.
XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
«Голос! Голос!» тесе кӑшкӑрчӗ — саккуна хирӗҫ пырать тейӗн ҫав, хӑй, тупата, сиксе чӗтрерӗ.Кричит: «Голос! Голос!» — словно какая припадочная, а сама вся дрожит от страха.
XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
— Юрлӑр, юрлӑр, маттурсем, турӑ сире сывлӑх патӑрах! — кӑшкӑрчӗ чун хавалӗпе Мичо.— Пойте, молодцы, дай вам бог здоровья! — кричал Мичо в полном восторге.
XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.