Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вара юман айне пырса «кураксене» шӑппӑн ларма хушса хӑварчӗ те урӑх еннелле кӗрсе кайрӗ.

И приказал всем троим сидеть на дубу тихо-тихо. Сам же снова тронулся в путь, но теперь совсем в другую сторону.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Виҫҫӗмӗш хут мекеҫленме тӑнӑ хӑйпак юлашкинчен хӑй персе анчӗ те ҫухӑрса йывӑҫ ҫумне пырса тӗршӗнчӗ.

А сухопарый предпринял еще одну попытку, но не удержался и съерошился, присел под дубом и взвыл в голос.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул пуҫне пӗр чее шухӑш пырса кӗчӗ.

В голове Яндула зародился хитроумный план.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫӗре анма тытӑннӑ Янтул хӑлхине ҫынсем калаҫни пырса кӗчӗ.

Яндул уже собрался было спуститься вниз, как услышал людские голоса.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Палламан ҫынсем хушшинче вӑл, хӑйне кам та пулин хыҫалтан пырса чап тытса сӑнчӑрласа лартасса кӗтнӗ пек, кӗлетки-ҫурӑмне хытарса ҫӳретчӗ.

Среди незнакомых людей он ощущал себя так, будто кто-то неизвестный вот-вот накинет на него сети.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Эп пырса ҫитерӗп сана.

Я потом к тебе подойду.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кӑна Янтулран йӗкӗт мар, таҫтан пырса тӑнӑ старик ыйтрӗ.

донесся снизу голос, но не молодого человека, а невесть откуда взявшегося безбородого, немощного на вид старика.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӗр ӳсӗр ҫын паттӑрланса киремет йывӑҫӗ патне пырса шӑнӑ тет те ҫур ҫултан шӑнкӑрт ҫеҫ вилсе выртнӑ…

Рассказывали, как один пьяный мужик помочился на ствол священного дерева — и через полгода его не стало…

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Михӑпарсен ялне вӗсем тӗттӗм пуласпа пырса кӗчӗҫ.

В деревню Михабара они пришли уже с темнотой.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кантуртисем пырса хуплӗҫ те…

Вдруг конторские накроют…

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ара, хӗнеҫҫӗ те ҫынсем, мӗнле пырса чармӑн?

— Так ее ж бабы избили, я и заступился!

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑйӗн «патшалӑхне» ют хӗрарӑм пырса кӗнипе тарӑхнӑ Хветле лаҫ тӑрӑх шухӑшлӑн утса ҫӳрет, савӑт-сапипе кӗмсӗртеттерет.

Но Феклу эта красота разозлила еще больше: ишь, ступила на ее «территорию»! И она ходит, ходит по кухне, гремит посудой, будто не замечая ни Микки, ни незваную гостью.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вара киле тӑшман пырса кӗреймест тенӗ.

Тут уж никакой враг не проникнет в жилище,

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫӑварнире, сӑмахран, малтан пырса кӗрекене минтер ҫине улӑхтарса лартаҫҫӗ.

К примеру, на масленицу первого пришедшего усаживают на подушку —

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Лартӑм, ҫапла хӑвӑр пырса ҫӳрер тата», — тет каяканни.

«Довольно, теперь вы к нам заходите», — приглашает гость…

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тен, эп ҫуралнӑ ял ҫакӑ? — шухӑшлать вӑл кашни яла пырса кӗмессерен.

«Может, вот это и есть моя родина?» — думал он всякий раз, вступая в очередную деревню.

Ҫӗнӗ хуҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кантур картишне пырса кӗчӗ, ҫӳллӗ крыльца ҫине хӑпарчӗ, уҫӑ алӑкран пӳртелле ярса пусасшӑнччӗ, — коридорта вулӑс тиекне курах кайрӗ.

Яндул прошел двор и поднялся на высокое крыльцо, собираясь войти через раскрытую дверь, и тут увидел в коридоре волостного дьяка!

Ҫӗнӗ хуҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пур енчен те пырса тытма пулать ӑна.

его можно взять голыми руками —

Ҫӗнӗ хуҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ыран эпир ӗне ырри пекки тӑвасшӑн, пырса курӑр, — терӗ Михапар уйрӑлса каяс умӗн.

— Завтра мы вроде праздника собираем — корова у нас отелилась, приходите с женой, — пригласил Михабар прощаясь.

Ҫӗнӗ хуҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Кун каҫа ҫӗр те пӗр тӗслӗ ӗҫ патне пырса лекен те хӑвӑн ятна та манса кайӑн, — терӗ.

— День и ночь одно и то же, вот и запарился. Тут не то что про лошадь, имя свое позабудешь.

Ҫӗнӗ хуҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.