Шырав

Шырав ĕçĕ:

куҫӗсем (тĕпĕ: куҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Пуҫне ҫакӑн пек шухӑш пырса кӗрсенех, Таньӑн чӗлхи ҫаврӑнми пулать, куҫӗсем ӑна итлеми пулаҫҫӗ — вӑл ашшӗ ҫине тӳррӗн пӑхаймасть.
При одной только мысли об этом у Тани тяжелел язык, глаза переставали слушаться — она не могла посмотреть прямо в лицо отцу.

VII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Куҫӗсем хӑйӗн шывланчӗҫ.
И слезы запросились у нее из глаз.

VI // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Куҫӗсем ҫеҫ ҫаплах кӑмӑллӑ.
А глаза все же оставались добрыми.

Анчах унӑн куҫӗсем хаяр пулмарӗҫ.
Но взгляд ее не был строгим.

V // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Учительница ҫамрӑкскер, пичӗ таса та илемлӗ, лӑпкӑ куҫӗсем уҫҫӑн пӑхаҫҫӗ, чи ашкӑнакан ачасем те ҫав куҫсенчен пӑрӑнаймаҫҫӗ.
Она была молода, лицо у нее было свежее, взгляд светлый и спокойный, невольно привлекавший к себе внимание самых отчаянных шалунов.

Вара унӑн куҫӗсем, — вӗсене Таня хӑйӗн ачашланӑвӗпе хӑратас мар тенӗччӗ пулин те, — хӑйсемех сӳнчӗҫ, — вӗсен тасалӑхне ӑнсӑртран касӑ ҫил килсе пӑлхатса ячӗ тейӗн.
И взгляд ее глаз, который Таня так боялась потревожить своей лаской, погас сам собой, словно ветер, налетевший внезапно, возмутил его ясность.

III // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Куҫӗсем кӑна улшӑнман унӑн.
Только взгляд ее остался неизменным.

Анчах Филька Таньӑна питренех пӑхать, унӑн куҫӗсем вӑл ырӑ кӑмӑллине кӑна пӗлтереҫҫӗ.
Но Филька смотрел прямо Тане в лицо, и глаза его выражали одно лишь простодушие.

II // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Пуҫне ҫӗклесен, нянькине курчӗ, вӑл та ватӑ ӗнтӗ, пичӗ йӑлтах пӗркеленчӗк, вӑрӑм ӗмӗр пурӑннӑран куҫӗсем тӗксӗмленнӗ.
А когда подняла глаза, то увидела няньку, тоже старуху, с глубокими морщинками, со взором, уже потускневшим от долгой жизни.

Таньӑна курсан, вӑл хапха умӗнче чарӑнса тӑчӗ, шывланакан ватӑ куҫӗсем именчӗклӗн пӑхаҫҫӗ.
Заметив Таню, она остановилась в воротах, и в старых, слезящихся глазах ее засветился стыд.

Чарса пӑрахнӑ куҫӗсем унӑн канӑҫсӑр хумсене сӑнаҫҫӗ; ӑҫтан пуҫланать-ши ҫак юханшыв, ӑҫта юхса ҫитет-ши, мӗнле вырӑнсем-ши вӗсем?
Широко открытыми глазами следила она за вечно бегущей водой, силясь представить в своем воображении те неизведанные края, куда и откуда бежала река.

I // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Хӑлхинче юханшыв кӗрлевӗ тӑрать, куҫӗсем аялалла пӑхаҫҫӗ.
река обдавала ее шумом, Глаза ее были опущены вниз.

Том тӑрса ларчӗ — куҫӗсем ҫиҫеҫҫӗ, сӑмса ҫунаттисем пулӑ сухисем пек карӑнаҫҫӗ.
Том сразу сел на кровать — глаза у него загорелись, а ноздри задвигались, как жабры.

Хӗрӗх иккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Вӑл сӑмах ҫӑмхине сӳтме тытӑнчӗ, аппа ӑна чармарӗ, итлесе ларчӗ-ларчӗ те, куҫӗсем чарӑлса кайрӗҫ унӑн; куратӑп: кунта манӑн хутшӑнма кирлӗ мар.
Он пустился рассказывать, а она его не останавливала, все сидела, и слушала, и глядела на него круглыми глазами, и я уж видел, что мне в это дело соваться нечего.

Том негр еннелле пуҫне пӑрчӗ те лешӗн тӗлӗннипе куҫӗсем чарӑлса кайрӗҫ — сассине хытарса ҫапла каларӗ:
Том повертывается к негру, — а тот даже оторопел и глаза вытаращил, — и говорит строгим голосом:

Вӑтӑр тӑваттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Салли аппа ҫилленсе кайрӗ: куҫӗсем сиввӗн йӑлкӑшаҫҫӗ, пӳрнисем чӗтреҫҫӗ — халь-халь Тома ҫатӑрласа тытассӑн туйӑнать.
Тетя Салли едва-едва сдерживалась: глаза у нее так и сверкали, и пальцы шевелились, того и гляди вцепится в Тома.

Вӑтӑр виҫҫӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Том куҫӗсем йӑлкӑшма тытӑнчӗҫ:
Глаза у Тома загорелись.

Анчах куҫӗсем унӑн ҫав тери хаяр, ун пеккине хальччен курманччӗ.
А у самого глаза злые, никогда я таких не видел.

Вӑтӑр пӗрремӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Пӗчӗк старик Эб Тернер еннелле ҫаврӑнчӗ, унӑн куҫӗсем йӑлкӑшаҫҫӗ, хальхинче вӑл короле тытрӑм терӗ пулас.
Новый старичок живо повернулся к Эбу Тернеру с приятелем, глаза у него засветились, как будто на этот раз он поймал короля, и он спросил:

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Унӑн куҫӗсем шывланчӗҫ.
У нее тоже слезы выступили на глазах.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика