Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӗнмерӗ (тĕпĕ: чӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Жиль пӗр авӑк чӗнмерӗ.

Жиль помолчал.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

Рен чӗнмерӗ.

Рен промолчал.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 282–286 с.

Ҫакнашкал сӳрӗк кӑмӑл-туйӑмлӑ кӗпӗрнаттӑр, шухӑша пуҫӗпех путнӑскер, кӳршӗ пӳлӗмрен секретарьне чӗнмерӗ, телефон кӗпҫине хӑех ҫӗклерӗ.

В таком состоянии упадка задумавшийся губернатор, не вызывая из соседней комнаты секретаря, сам взял трубку телефона.

IХ сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Вӑл пӗр вӑхӑт чӗнмерӗ, шухӑшлать; юлашкинчен хушса хучӗ:

Он молчал, думал, наконец сказал:

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Сногден кайсан Марта нумайччен чӗнмерӗ, сӗтел ҫинче выртакан укҫана шухӑшлӑн пӑтраштаркаларӗ, унтан ашшӗне тунсӑхлӑн тӗсерӗ:

Когда он ушел, Марта долго молчала, задумчиво перебирая лежащие на столе деньги, и грустно произнесла:

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ҫиелтен пӑхсан лӑпкӑ курӑнакан Ван-Конет пӗр авӑк чӗнмерӗ, сасартӑк вара хӑрушла шурса кайрӗ те сӗтеле мӗн пур вӑйран чӑмӑрӗпе шаплаттарчӗ, ҫавна пула турилккесенчи чей савӑчӗсем тухса сирпӗнчӗҫ.

Внешне оставшись спокоен, Ван-Конет молчал и вдруг, страшно побледнев, хватил кулаком о стол с такой силой, что чашки слетели с блюдцев.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

«Мӗн тума кирлӗ мана куккук?» — тесе ыйтсан, Тимка пӗр сӑмах та чӗнмерӗ пек.

«Зачем, Тимка, мне кукушка?» Тимка молчал.

IV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Вӑл мана хӑй ҫумнелле хытӑ чамӑртаса темӗн каласшӑн пек пулчӗ, анчах ун вырӑнне мана тата хытӑрах ытамласа илчӗ те нимӗн те чӗнмерӗ.

Он крепко прижал меня к себе, хотел что-то сказать, но вместо этого еще крепче обнял и промолчал.

VII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Тарт чӗнмерӗ.

Тарт молчал.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

Гоан чӗнмерӗ.

Гоан молчал.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 339–344 с.

Пер сӑмах та чӗнмерӗ.

Он молчал.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 339–344 с.

Экспедици пуҫлӑхӗ чӗнмерӗ, сӑмала пек хура тӳпене тата чарӑнми ӳкекен юра пула шап-шурӑ, тӗтреллӗ материк тӳремлӗхне сӑнать.

Начальник экспедиции молчал, рассматривая черное, как смола, небо и белую, туманную от падающего снега равнину материка.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 326–330 с.

Ӑна хирӗҫ никам та чӗнмерӗ.

Куҫарса пулӑш

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 321–325 с.

Кунта — тӗттӗмре, ҫынсӑр, таса мар, чул сарнӑ вырӑнта — извозчик фаэтонӗсен ҫутисем йӑлкӑшаҫҫӗ, анчах эрмен экипаж чӗнмерӗ, ӑнсӑртран ҫаклатнӑ хӑйӗн хӗр-тусӗпе тӳрем урлӑ ҫуранах каҫрӗ те питӗрӗнчӗк сӗлӗ-утӑ лавккисен хура ретне иртрӗ.

Здесь, в темноте, на грязной пустынной мостовой блестели огни извозчичьих фаэтонов, но армянин не взял экипажа, а направился под руку со своей случайной подругой через площадь пешком к темному ряду запертых сенных лавок.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 298–303 с.

Татах чӗнмерӗ, унтан хушса хучӗ.

Еще помолчав, он прибавил:

Чӗмсӗрлӗх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 267–275 с.

Шалти сасӑ чӗнмерӗ.

Внутренний голос молчал.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Брентган чӗнмерӗ.

Брентган молчал.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Арҫын чӗнмерӗ, хӗр ӑна ӑнланчӗ.

Он молчал, и она поняла его.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Трумов чӗнмерӗ.

Трумов промолчал.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 198–207 с.

Эпӗ ҫинӗ вӑхӑтра старик чӗнмерӗ, вӑхӑт-вӑхӑтпа тимӗр тӑхаллӑ кӗнекине пӑхкалать, ӑнланмалла мар паллӑсем ӳкерсе тултарнӑ эрешлӗ патакпа шӳрпине пӑтраткалать.

Пока я ел, старик молчал, время от времени заглядывая в книгу с железными застежками и помешивая варево узорной палочкой, разрисованной непонятными знаками.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех