Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хресчен сăмах пирĕн базăра пур.
хресчен (тĕпĕ: хресчен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чӑххисене хайхи Бастефальти хресчен туянчӗ.

Куры достались всё тому же крестьянину из Бастефаля.

Ку вӑл шӑматкун, июнӗн вуниккӗмӗшӗнче, Бакхорвари суту-илӳ вӑхӑтӗнче пулса иртнӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Бастефальти хресчен те ӗне туянасшӑн, ҫавӑнпа та Эмиль ашшӗн хӑй сӑнаса хунӑ выльӑха туянмашкӑн ун хакне сакӑр вунӑ крона таран хӑпартма тиврӗ.

Крестьянин из Бастефаля не сдавался, и папе Эмиля, чтобы оставить за собой приглянувшуюся ему корову, пришлось поднять цену до восьмидесяти крон.

Ку вӑл шӑматкун, июнӗн вуниккӗмӗшӗнче, Бакхорвари суту-илӳ вӑхӑтӗнче пулса иртнӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Чӑнах та, Лина хӳме ҫумне тӗренсе курӑк ҫине ларнӑ, унпа юнашар Кроксторнри хайхи хресчен, Эмиле пушӑпа хӑратаканни, вырнаҫнӑ.

И правда, Лина сидела на траве, прислонившись спиной к изгороди, а рядом с ней расположился тот самый хуторянин из Кроксторна, который замахнулся на Эмиля кнутом.

Ку вӑл шӑматкун, июнӗн вуниккӗмӗшӗнче, Бакхорвари суту-илӳ вӑхӑтӗнче пулса иртнӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Эмиль хӑйӗн умӗнчи алӑка хупса лартсан Кроксторн хуторӗнчи хресчен ҫав тери тарӑхса кайрӗ.

Только хуторянин из Кроксторна разозлился, когда Эмиль захлопнул ворота перед его гнедой кобылкой.

Ку вӑл шӑматкун, июнӗн вуниккӗмӗшӗнче, Бакхорвари суту-илӳ вӑхӑтӗнче пулса иртнӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

— Лӑпкӑ пулмасӑр, — хуравларӗ Тунӑран килнӗ хресчен, хӑй тем пытарнӑн темшӗн куҫне аяккалла тартать.

— Ещё бы не смирная, — ответил крестьянин из Туны, но при этом он как-то уж очень упорно отводил глаза в сторону, словно думал о чём-то другом.

Юнкун, октябӗрӗн 31-мӗшӗнче, Эмиль лашаллӑ пулать тата Петрель-фрупа пӗтӗм Виммербю ҫыннисене вилесле хӑратса пӑрахать // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Малта пыракан пӗр-пӗр ҫыннӑн ҫурӑмӗ ашшӗнни пек туйӑнса каять те вӑл тӳрех ун хыҫҫӑн ыткӑнать, ашшӗ маррине курсан тата тепӗр хресчен хыҫҫӑн вирхӗнет.

Он рыскал в толпе, вне себя от волнения, бросался то к одному крестьянину, то к другому, когда спина издали казалась ему похожей на спину отца.

Юнкун, октябӗрӗн 31-мӗшӗнче, Эмиль лашаллӑ пулать тата Петрель-фрупа пӗтӗм Виммербю ҫыннисене вилесле хӑратса пӑрахать // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Хайхи макӑракан хресчен те брюки кӗсйинчен икӗ эре туртса кӑларчӗ, анчах тем шухӑшласа илчӗ пулмалла та укҫине каялла кӗсьене чикрӗ, Эмиле ҫапла сӗнчӗ: «Атя манӑн урапа патне, эпӗ сана тепӗртак утӑ паратӑп».

Плачущий крестьянин из Вена тоже достал два эре из кармана брюк, но вовремя одумался, сунул деньги обратно в карман и сказал Эмилю: — Пойдём со мной к моей телеге, я дам тебе ещё сена.

Вырсарникун, июлӗн саккӑрмӗшӗнче, Эмиль... // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Малтанах унпа пӗрле пӑр хресчен пулнӑ.

Сначала за ним пошел только один крестьянин.

V сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.

Час-часах Кутузова пиншер хресчен ушкӑнӗсен хушшинче курма пулнӑ.

Кутузова часто можно было видеть окруженным тысячной толпой крестьян.

V сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.

— Кашни хресчен — герой, сире, тата тӑван ҫӗршыва чӗререн парӑнса тӑрать.

— Каждый крестьянин — герой, преданный отечеству и вам.

V сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.

Ҫав милици ҫыннисем вара «вӗсене вырӑнтан тапраниччен хӑйсен ялӗсенчех юлса, хресчен ӗҫне туса пурӑнмалла, земски тата вулӑсри тытӑм йӗрки хушакан повинноҫсене пурне те туса пымалла пулнӑ…».

Люди которой, «доколе не будут двинуты с места, должны оставаться в своих селениях и, пребывая в крестьянском их быту, исправлять все те повинности, коими они обязаны по земскому и волостному их управлению…»

II сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.

Анчах хресчен калани тӗрӗсех пулчӗ.

Но крестьянин оказался прав.

Сывлӑш ҫавӑрни // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Пирӗн колонна ҫак тӗле ҫитсе чарӑнсан, хресчен пире хирӗҫ тухрӗ.

Когда колонна подошла и остановилась, крестьянин вышел нам навстречу.

Пирӗн «столица» // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Хӗрлӗ хӑмачпа витнӗ сӗтел патӗнче аллине ывӑс тытнӑ ватӑ хресчен тӑрать.

Около стола, покрытого красной материей, с подносом в руках стоял пожилой крестьянин.

Пирӗн «столица» // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Хресчен пурӑнӑҫӗ мана кӑткӑс мар пек туйӑнмасть, вӑл ҫӗре пӗрмай пӑхса пыма тата ҫынсем тӗлӗшӗпе пит те сисӗмлӗн чееленме хушать.

Жизнь крестьянина не кажется мне простой, она требует напряжённого внимания к земле и много чуткой хитрости в отношении к людям.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Ромаҫ Ҫӗпӗр ҫинчен, Ҫӗпӗрти пуян хресчен ҫинчен каласа кӑтартать, анчах Кукушкин сасартӑк шухӑша кайса мӑкӑртатать:

Ромась рассказывает о Сибири, о богатом сибирском крестьянине, но вдруг Кукушкин задумчиво бормочет:

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Ӑна ирӗк панӑранпа вӑтӑр ҫул та иртмен-ха, кашни хӗрӗх ҫулхи хресчен чура пулса ҫуралнӑ та, ӑна астӑвать.

Ещё не прошло тридцати лет, как ему дали волю, каждый сорокалетний крестьянин родился рабом и помнит это.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Рабочисем хутшӑнсах, нумайлансах пыраҫҫӗ, анчах пире хресчен, тырӑ тӑвакан ҫеҫ кирлӗ.

Все больше становится рабочих, а необходим только крестьянин, производитель хлеба.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Лавҫӑсем ҫар пурлӑхӗ тата офицерсен чемоданӗсене тиесе лартнӑ лавсене кӳлнӗ хресчен лашисене чӑпӑрккапа хистесе пынӑ.

Ездовые погоняли крестьянских лошадок, гружённых военным имуществом и офицерскими чемоданами.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Хӑй хресченле тумланнӑ, анчах хресчен мар.

Он был одет крестьянином, но он не крестьянин.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех