Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

инҫетри сăмах пирĕн базăра пур.
инҫетри (тĕпĕ: инҫетри) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗртекен кӑмака фабрикӑн анлӑ картишӗнче чи инҫетри кӗтесре пулнӑ.

Пожог стоял в самом дальнем углу громадного фабричного двора.

II // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Бинокль витӗр веҫех курӑнать, питӗ инҫетри те курӑнать.

В бинокль всё видно, даже если очень далеко.

Капитан ман пата килчӗ // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

— …Кам та кам патша тӗрминче пулса курнӑ, вӑл Ленин ҫинчен те пӗлет, мӗншӗн тесен Ленин ҫирӗм ҫул хушши тӗрмесенче, ссылкӑсенче, инҫетри вырӑнсенче пулнӑ.

— …Ну, а кто в царской тюрьме побывал, тот и про Ленина знает, потому что Ленин двадцать лет жизни провел в тюрьмах, ссылках и в изгнании.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Инҫетри тӗмескесем хыҫӗнче хӗвел-анӑҫ хӗп-хӗрлӗ ҫунса тӑрать.

Красный закат горел за дальними холмами.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Час та часах эпӗ хамӑрӑн пӳрт тӑррине хӑпарса ларатӑп та инҫетри ҫеҫенхирелле, Пастухов рудникӗ курӑннӑ ҫӗрелле пӑхатӑп.

Все чаще взбирался я на крышу нашего домика и с грустью смотрел в далекую степь, где виднелся Пастуховский рудник.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Пӗтӗм Миргород епле ҫывӑрнине, ун ҫине шутсӑр йышлӑ ҫӑлтӑрсем пӗр хускалмасӑр пӑхнине, инҫетри е ҫывӑхри йытӑсем ҫӗрлехи шӑплӑха вӗрсе пӑснине, савӑшса хӗрнӗ пономарь йыт-качака умӗнченех чупса иртсе кайса, ҫатан урлӑ пӗр хӑрамасӑр каҫса кӗнине, шурӑ пӳрт стенисем уйӑх ҫутинче тата шурӑрах курӑннине, вӗсене хупӑрласа тӑракан йывӑҫсем тӗксӗмленнипе, йывӑҫ мӗлкисем хуп-хуран ӳкнине, шӑпланнӑ чечексем, курӑксем ырӑ шӑршӑ сарнине, чарӑна пӗлмесӗр чӗриклетекен шӑрчӑксем — ҫӗрлехи рыцарьсем — пур кӗтесрен те харсӑр янратнине, пӗринче пӗччӗнлӗ вырӑн ҫинче ҫывӑракан хура куҫхаршиллӗ, чӗтренсе тӑракан ҫамрӑк кӑкӑрлӑ хула хӗрне, хӑй тӗлӗкӗнче гусар мӑйӑхӗ те шпорсем курнине, унӑн икӗ пичӗ ҫинче уйӑх ҫути выляса кулнине сӑрласа кӑтартнӑ пулӑттӑм эпӗ.

Я бы изобразил, как спит весь Миргород; как неподвижно глядят на него бесчисленные звезды; как видимая тишина оглашается близким и далеким лаем собак; как мимо их несется влюбленный пономарь и перелазит через плетень с рыцарскою бесстрашностию; как белые стены домов, охваченные лунным светом, становятся белее, осеняющие их деревья темнее, тень от дерев ложится чернее, цветы и умолкнувшая трава душистее, и сверчки, неугомонные рыцари ночи, дружно со всех углов заводят свои трескучие песни; я бы изобразил, как в одном из этих низеньких глиняных домиков разметавшейся на одинокой постели чернобровой горожанке с дрожащими молодыми грудями снится гусарский ус и шпоры, а свет луны смеется на ее щеках.

III сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Лентул Батиат шкулӗ хулан инҫетри кварталӗнче, хула хӳми ҫумӗнчех.

Школа Лентула Батиата находилось в одном из наиболее отдаленных кварталов города, у самой городской стены.

X сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Залӑн инҫетри стени ҫумӗнче, Сулла ҫурӑмӗ хыҫӗнче, пурӑ пек шурӑ Валерия тӑрать.

В глубине залы, в стене позади обеденных лож, к которой Сулла и многие гости сидели спиной, белая как мел, прямо и неподвижно стояла Валерия.

VII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Вӗсен витӗр эпӗ нимӗн те кураймастӑп; пӗр вырӑнта анчах туратсем хушшинчен, чӳрече витӗр пӑхнӑ пек, инҫетри лап вырӑн курӑнать.

Ничего я не вижу сквозь них; только в одном месте будто окошко между ветвями открывает мне вид вдаль, в лощину.

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Юханшывӑн сулахай енчи йӑлӑмри анлӑ ҫарансем, кӑваккӑн курӑнакан инҫетри вӑрман тӑрӑхӗ, пӗр виҫӗ километр аяларахри ҫӳлӗ те чӑнкӑ, ишӗлсе тӑракан ҫырансем Костьӑна чӑннипех те килӗшеҫҫӗ.

Косте и в самом деле нравится широкий простор пойменных лугов левого берега, синеющая вдали полоска леса, обрывы кряжа, подступающего к реке километрах в трех ниже по течению.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Сунтӑх ҫине чӗрӗ пекех курӑнакан чечексемпе илемлетнӗ хрусталь графин лартнӑ, ун ӑшӗнче консервӑланӑ ҫырласенчен хатӗрленӗ тутлӑ шерпет пур, хӗвелтухӑҫӗнчи инҫетри ҫӗршывсенчен илсе килнӗ хаклӑ йышши курка — Суллӑн туй парни, — графин патӗнче ларать.

На комоде стоял хрустальный графин, украшенный будто живыми цветами, в нем был сладкий шербет из консервированных ягод, у графина находилась драгоценная чаша, привезенная из дальних стран Востока, — свадебный подарок Суллы.

V сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Инҫетри ансӑр та пылчӑклӑ урамсенчен пӗринче, авалхи хула хӳми ҫывӑхӗнче, кӑнтӑрла та ҫӗрле те, Венера Любитина ячӗпе, урӑхла каласан Вилӗсене пытаракан Венера ячӗпе уҫнӑ таверна пур.

На одной из самых дальних узких и грязных улиц Эсквилина, около старинной городской стены находилась открытая днем и ночью, а больше всего именно ночью, таверна, названная именем Венеры Либитины, или Венеры Погребальной.

III сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Карапӗ, китсене тытма ҫӳрекен карап пулас, вӑл кунта инҫетри хӗвеланӑҫӗнчен, Мекензи юханшывӗ патӗнчен килнӗ пуль те халь ӗнтӗ Коронаци ятлӑ тинӗс уринче якӑр ярса тӑрать.

Этот корабль — китобойное судно, заплывшее далеко к востоку от устья реки Маккензи, оно стоит на якоре в заливе Коронации.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Ҫакӑн пек инҫетри ҫурҫӗрте шапасем те, ӑмансем те пулас ҫуккине пӗлнӗ хушӑрах, вӑл кашни лачакарах тӑпрана чавала-чавала шапасемпе ӑмансем шырать.

Он искал лягушек в озерах, копал руками землю в надежде найти червей, хотя знал, что так далеко на Севере не бывает ни червей, ни лягушек.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Аэлита выртмӑшӑн инҫетри хӗррине васкавлӑн куҫса ларчӗ.

Аэлита стремительно отодвинулась в дальний край постели.

Хао // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Сулӑсемпе вӗсем Европа ҫыранӗсене инҫетри ҫурҫӗртен хупӑрласа юхакан тӑварлӑ, ӑшӑ юхан шывпа ише-ише каҫаҫҫӗ.

На плотах они переправились через солёную, тёплую реку, омывающую с далёкого севера берега Европы.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫуртӑн инҫетри пайӗнче сасӑсем — кухня ҫӗҫҫисен шаклатӑвӗ, савӑт-сапа шӑнкӑртатӑвӗ — илтӗнеҫҫӗ.

В дальней части дома были слышны голоса, стук кухонных ножей, звон посуды.

Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пуҫне каҫӑртрӗ те — ушкӑн ҫӑлтӑрсен хушшинче ишекен инҫетри тӑван ҫӗр-шывне тӗмсӗлсе сӑнать.

Закинув голову, глядел на плывущую между созвездиями далёкую родину.

Хӗвел анни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫывӑрса каясран хӑраса, вӑл хӑйне хӑй ирӗксӗрех пӗрре инҫетри сопкӑсен мӗлкисене, тепре ҫыран таврашӗнчи симӗсленекен тӗмескесене, тепре вӗсем ҫумне тайӑнса ларнӑ станцӑри пӳртсене сӑнаттарса пычӗ.

Боясь уснуть, он заставлял себя изучать то неясные очертания далеких сопок, то прибрежные зеленеющие холмы, то притулившиеся к ним разбросанные избы станицы.

5. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Сасартӑк инҫетри шавсем лӑпланчӗҫ.

Внезапно шум и визг вдали затихли.

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех