Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

инкеке (тĕпĕ: инкек) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах, инкеке хӑйсем ӑҫта лекнине пӗлеҫҫӗ ҫав вӗсем.

Но увы, они знали, где оказались.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Шел те, вӑл ҫул ҫинчи инкеке пула ҫамрӑклах ҫӗре кӗчӗ.

К сожалению, он рано погиб.

Ӑста спортсмена хатӗрлеме вунӑ ҫул кирлӗ // Хыпар. «Хыпар», 72-73 №№, 2020 ҫулхи утӑ уйӑхӗн 3-мӗшӗ, 9 стр.

— Кала-ха, Володя, — пиччӗш еннелле ҫаврӑнчӗ вӑл, — чӑн-чӑн ҫӗнӗ ҫул, ҫынсене пурне те телей паракан, пӗтӗм инкеке манӑҫа хӑваракан уяв кунӗ пулӗ-ши?

— Скажи, Володя, — повернула она лицо к брату, — будет ли настоящий Новый год, такой праздничный день, с которого у людей начиналось бы счастье, когда все беды останутся позади?

Оля // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ачалӑхра, ҫамрӑклӑхра Мария Александровна ҫак турӑ амӑшӗ инкеке, тӗрӗсмарлӑха лекнисене пулӑшать тенине чӑнласах та ӗненетчӗ.

В детстве и юности она свято верила, что богоматерь является заступницей от всех бед, несправедливостей.

Ҫурт сутни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Вӑл мӗскӗннӗн, хӑравҫӑллӑн лӗпӗртетет: — Инкеке пула, ман вӗсемпе ҫыхланма тиврӗ, — пуҫне айӑпланакансен енне сулать вӑл.

Он жалко, трусливо лепечет: — Несчастный случай свел меня с ними, — и кивает головой в сторону подсудимых.

Суд // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Тен, мӗскӗне пулӑшу кирлӗ пулӗ, тен, вӑл инкеке лекнӗ?

Может быть, бедняга нуждается в помощи, может быть, он попал в беду…

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах, инкеке, вӑл ботаниксене юратмасть, ӑна ӑнланмасть.

Но к несчастью, он не любил ботаники и ничего в ней не понимал.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Ырӑ ҫыннӑм, — терӗ вӑл, — эпир инкеке лекрӗмӗр.

— Сударь, — сказала она, — мы потерпели крушение.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Эпӗ тӗшмӗртни тӗрӗс пулсан, пирӗн, инкеке, ҫын пурӑнакан ҫӗре ҫитме чылаях каяс пулать.

Если мое предположение правильно, нам, к несчастью, придется идти до ближайшего поселения довольно долго.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Инкеке ҫӗнтерчӗҫ, тӳрлетнӗ хыҫҫӑн Вӑрттӑнлӑх тата та хитререх пулчӗ.

Беда была ликвидирована, а Секрет после поправки стал еще красивее.

Вӑрттӑнлӑх // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Инкеке, ҫамрӑк капитан кун пек сӑнавсем тума пӗлмест-ха ҫав.

Но к несчастью, молодой капитан еще не умел делать астрономических наблюдений.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тӳсме ҫук инкеке вӑл мӗнле йышӑннине никам та калайман пулӗччӗ.

Никто не мог бы сказать, какое впечатление произвело на него это непоправимое несчастье.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хӗрхенӳ, сехӗрленӳ — чи пирвай ҫак туйӑмсем ҫавӑрса илчӗҫ «Пилигрим» ҫине юлнӑ ҫынсене ҫак инкеке курсан.

Жалость и ужас — вот первые чувства, охватившие пассажиров «Пилигрима» при виде катастрофы.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Инкеке лекнисем малашнехине шанма пултараҫҫӗ, вӗсен халь ӗнтӗ Уэлдон миссиспа Халл капитана тав тумалли ҫеҫ юлать.

Несчастные могли теперь быть уверены в будущем, и им оставалось лишь благодарить миссис Уэлдон и капитана Халла.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Урӑхла каласан, «Вальдек» ҫинчен ҫӑлнӑ негрсене, инкеке тата, виҫӗ ҫул ӗҫлесе илнӗ укҫине ҫухатнӑскерсене, тӑван ҫӗр-шывне илсе ҫитерес пулать.

Вернуть на родину спасенных с «Вальдека» негров, которые в довершение несчастья лишились всех своих сбережений, скопленных за три года работы.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Карап ҫапӑннӑ хыҫҫӑн иртнӗ вунӑ кун хушшинче Динго пӗрле инкеке лекнӗ юлташӗсенчен пӑрӑнарах ҫӳренӗ.

В те десять дней, которые они провели вместе на борту потерпевшего крушение корабля, Динго по-прежнему сторонился товарищей по несчастью.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Урамра инкеке лекнӗ ҫынна питӗ хӑвӑрт пулӑшаҫҫӗ.

А ведь пострадавшему от несчастного случая на улице быстро окажут первую помощь.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Грот-мачтӑран канат антарса, инкеке лекнисене пӗрин хыҫҫӑн теприне «Пилигрим» палуби ҫине хӑпартрӗҫ.

При помощи каната, спущенного с грот-мачты, потерпевших крушение одного за другим подняли на палубу «Пилигрима».

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Тен, унта ҫынсем инкеке лекнӗ пуль? — терӗ Уэлдон миссис.

— Может быть, там какие-нибудь несчастные терпят бедствие? — сказала миссис Уэлдон.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах, инкеке, «Пилигрим» ҫав тери кӑнтӑралла пӑрӑннипе Панамӑна каякан пӑрахута курасса шанма йывӑр.

Но к несчастью, «Пилигрим» отклонился так далеко на юг, что трудно было надеяться встретить пароход, следующий в Панаму.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех