Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ывӑлӑм (тĕпĕ: ывӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ывӑлӑм ман ҫапӑҫура пуҫне хучӗ, карчӑка та тем килӗшмерӗ-ҫке, чипер пурӑннӑ ҫӗртех, тӑп-тӑр кантӑрлах, канма выртрӗ те урӑх тӑраймарӗ те.
У меня ведь сын погиб на войне, да и с бабкой беда приключилась — прилегла средь бела дня и больше не встала.

V // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Тӑр-ха, ывӑлӑм».
— Вставай, сынок.

Ҫӗрлехи ӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ах, хӑтарах, ывӑлӑм, — терӗ вӑл Ухтивана.
— Ай, помоги, сынок! — кинулась она в ноги Ухтивану.

Ҫын ҫухалнӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Хӑратӑп эп саншӑн, ывӑлӑм.
— Ох, боюсь я за тебя, сын мой!

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Эс пур пӗрех ҫылӑхлӑ, ывӑлӑм.
— И все равно ты грешен, сын мой.

«Тӗрӗс-и вӑл, ывӑлӑм?»
— Так это правда, сын мой?

«Ну, ывӑлӑм, итле пӗре.
— Ну, сынок, видно, пробил мой час.

Микки // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Самаях ӳсӗрскер, яшка ҫиме те лармарӗ вӑл, Ухтиван ыйтнисене хирӗҫ те нимӗн каламарӗ, чӑваш йӑлипе: «Хӗртсурт, тавссе, ывӑлӑм, тавссе! Эп паян ятлӑ ҫынсемпе ӗҫнӗ, ан ҫилленӗр», — текелесе ҫенӗке тухрӗ те вырӑн ҫине тӳнче, кӗҫех харлаттарса ҫывӑрса кайрӗ.
Крепко выпивши, он не стал ужинать и на все расспросы Ухтивана бубнил одно: — Тавсси, хертсурт! Тавсси, Ухтиван! Я нынче с именитыми людьми пил-ел, не сердись на меня… — потом замертво свалился в сенях на нары и тут же захрапел.

Паллӑ мар инкек // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Атте», «ывӑлӑм», «ачам» сӑмахсене вӗсем паян иккӗшӗ те уйрӑмах юратса калаҫҫӗ.
Слова «отец», «сынок», «ребенок» они оба произносят сегодня с особой любовью.

Килте // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Эпир аякра чухне эсӗ пирӗн чӗре варринче пурӑнатӑн, тӑван анне пек йӑпатса ху еннелле кӑчӑк туртатӑн: кил, ывӑлӑм, ӗҫле, паттӑр пул!
Ты живешь в нашей душе, как бы далеко мы ни были, манишь к себе, словно родная мать: возвращайся, сынок, работай, становись сильным!..

Юлташсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Мӗн пулӗ ывӑлӑм пӗлсен?
Куҫарса пулӑш

III // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

— Ай, хитре ҫапрӑн вара, ывӑлӑм! — илтӗнчӗҫ сасӑсем унтан та кунтан.
Куҫарса пулӑш

XVIII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

— Тӳрӗ калатӑп, ывӑлӑм, тӳрӗ…
Куҫарса пулӑш

XXIX // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

— Ман ывӑлӑм, Арифулла, шӑп кӑна Орел патӗнче вӑрҫать, — терӗ вӑл.
Куҫарса пулӑш