Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Соколов (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ан хӑтлан, — ҫанничен туртрӗ ӑна вӗчӗхсе ҫитнӗ Соколов.

— Брось, — дернул друга за рукав мстительный Соколов.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ставри пуп аллинчи епитрахильне те пӑрахрӗ; ун тусӗсем тӗлӗнсе енчен енне пӑхкаласа илчӗҫ, Соколов хӗпӗртесе пӑхрӗ хӑйӗн тӑшманне, сӑнарӗ унӑн тӑрӑхласа кулнӑ пек туйӑнчӗ.

Поп Ставри выпустил из рук епитрахиль; его друзья изумленно переглядывались, Соколов торжествующе смотрел на своего врага; злорадная улыбка оживила его лицо; он упивался жгучим позором соперника.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ставри пуп кӗрекене сӑвап хучӗ, ӑна курмах ыттисем те ҫисе ӗҫес апата чысларӗҫ, темӗне ытла ҫилленнӗ Соколов кӑна кӗреке чыслас йӑлана хутшӑнаймарӗ.

Поп Ставри благословил трапезу, и гости отдали ей заслуженную честь, — все, кроме Соколова, который все еще не мог успокоиться.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Соколов ҫаплах шухӑша кайса утрӗ.

Соколов шел, все так же задумавшись.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огняновпа Соколов ҫав палламан ҫынна хӑваласа ҫитес ҫуккине тавҫӑрчӗҫ.

Огнянов и Соколов поняли, что им не угнаться за незнакомцем.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ровоама хаджи тӗрӗс калать: Соколов тухтӑр ҫав сехетре чӑннипех тӗрӗк майри патӗнче пулнӑ…

Хаджи Ровоама права, — доктор Соколов в этот час действительно был у турчанки…

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эп Лалкӑна юрататӑп, — салхуллӑн каласа хучӗ Соколов.

— Я люблю Лалку, — хмуро отозвался Соколов.

XX. Пӑшӑрхану // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Темшӗн Соколов тухтӑрпа ҫывӑх туслашнӑ-ха вӑл, Соколов тесен, унӑн пӑлхавлӑ кӑмӑлӗ палӑрсах палӑрчӗ.

Он водит дружбу с доктором Соколовым, чьи мятежные настроения уже давно не секрет.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Соколов ӑна ҫаннинчен туртрӗ.

Соколов дернул товарища за рукав.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огняновпа Соколов ирӗксӗрех йӑлл кулса илчӗҫ.

Огнянов и Соколов невольно улыбнулись.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тислӗк купи шӑхӑра пуҫласан ытларах та намӑс, — шӑртланса тӗксе илчӗ Соколов.

— Особенно, когда свист исходит из навозной кучи, — язвительно добавил Соколов.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсем Огняновпа Соколов пулчӗҫ.

Это были Огня нов и Соколов.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӗнтӗ кӗҫӗрхи каҫ пайтах ҫӗрте Огняновпа Соколов пирки тем те пӗр юла юпса калаҫаҫҫӗ те, тен, кунта та ҫавсем ҫинченех калаҫатчӗҫ пуль тесе шухӑшне илчӗ вӑл.

Стефчов полагал, что прерванный разговор касался неких пасквилей на Огнянова и Соколова, во множестве разбросанных всюду в прошлую ночь.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчов эпир юрла пуҫличченех тухса шурӗ, — терӗ Соколов.

Стефчов убрался раньше, чем мы запели, — сказал Соколов.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ман шутпа, сӑмахран, санӑн Болгари чуралӑхӗшӗн ӗҫлемеллеччӗ, — сӑмаха кӗчӗ Соколов тухтӑр, — нимӗнле «Болгари ирӗклӗхӗ» те ҫук.

— А по-моему, тебе лучше выпить за болгарское рабство, — вмешался доктор Соколов, — никакой «свободы Болгарии» не существует.

XIV. Силистра-Йолу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Соколов хӑй упине кӳршисен пахчинчи тӗттӗм кӗтессе кӑкарса хунӑ пулнӑ.

Соколов медведицу привязал в темном углу сада, примыкавшего к его дому.

XIII. Брошюра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тинех пӗлтӗм мӗн тумаллине! — Соколов ахӑлтатса кулса ячӗ.

— Придумал! — И Соколов громко рассмеялся.

XIII. Брошюра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Паян ултӑ сехетре пысӑк чыс курма пӳрчӗ мана», тесе ҫыр… — шӳтлерӗ Соколов, анчах сехечӗ ҫине пӑхса илчӗ те сӑмахне пӗтереймесӗрех Бойчо енне ҫаврӑнчӗ:

Мне выпала высокая честь сегодня, часов в шесть…» — дурачился Соколов, но, взглянув на часы, не кончил фразы и обратился к Бойчо:

XIII. Брошюра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ответ памалла-ҫке! — терӗ Соколов.

Ответь! — сказал ей Соколов.

XIII. Брошюра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Соколов ҫак кӗнекене курнипех ӳсӗрӗлнӗ ҫын пек пулса кайнӑ.

Соколов от этой брошюры был как пьяный.

XIII. Брошюра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех