Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

унпа (тĕпĕ: ун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унпа калаҫаканни аллӑ ҫулсене ҫитнӗ, сухалсӑр, писев витнӗ пӗркеленчӗк питлӗ арҫын.

Собеседником еe был мужчина лет пятидесяти, с безбородым, женственным лицом, сплошь покрытым морщинами, плохо скрытыми под гримом белил и румян.

VI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Эпӗ йывӑҫ тӗммисем хушшинче: унпа мана тупайман мӗн!..

Я в кустах, меня не нашли!

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Аннен урӑ кунӗсем те пулаҫҫӗ-ха, ун чухне унпа юнашар пулма тӑрӑшатӑп эпӗ.

Куҫарса пулӑш

Аннепех пурнӑҫ лайӑхчӗ // Валентина Элиме. Килти архив

Пӗррехинче, аннепе иксӗмӗр ҫеҫ чухне, унпа калаҫма шутларӑм.

Куҫарса пулӑш

Аннепех пурнӑҫ лайӑхчӗ // Валентина Элиме. Килти архив

Вучах айккинче ҫӳлӗ пӳллӗ Ефим Кондратьевич тӑрать, унпа юнашар пӗчӗкҫӗ те хӗрлӗ ҫулӑм — Нюра ҫӳҫӗ вӗҫкелет.

В стороне от костра стоит высокая фигура Ефима Кондратьевича, рядом с ним мелькает маленькое рыжее пламя — волосы Нюры.

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костя шывне ӑса-ӑса тӑкать та каллех куккӑшӗ ҫумне ларать — унпа юнашар ӑна хӑрушах мар.

Костя вычерпывает воду и снова подсаживается поближе к дяде — рядом с ним ему спокойнее.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ефим Кондратьевич, пакурне аллинчен вӗҫертсе, якорь пӑявне хӑлӑпран ҫыхать, унтан пакур аврине те унпа ҫыхса лартать.

Ефим Кондратьевич отпускает багор, привязывает веревку кошки к скобе, потом привязывает и рукоятку багра.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Лелька та ҫакӑн пекех ялан Костя ҫумне ҫыпӑҫать, унпа ҫыхланса кайма пӑхать, вӑл мӗн тунине хӑй тума тӑрӑшать, Костя вара ӑна хӑвалать.

Вот так же и Лелька всегда пристает к Косте, пробует за ним увязаться, хочет делать то, что делает он, а Костя ее гонит и шпыняет.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костьӑпа Нюра ӑна ятарласа хушнӑ ӗҫ ҫинчен каласа параҫҫӗ, анчах вӑл ун ҫинчен маларахах пӗлнӗ иккен: ӗнер, вӑл ялта пулнӑ чух, колхоз председателӗ хулла йӗркеллӗн касас енӗпе сӑнама тата ачасемпе каснӑ хуллине ҫыран хӗрне илсе тухма калаҫса килӗшнӗ унпа.

Костя и Нюра рассказали ему о специальном задании, но он, оказывается, знал о нем еще раньше: накануне он был в селе, и председатель колхоза договорился с ним, чтобы он присмотрел за рубкой и обеспечил перевозку ребят и лозы.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костьӑна вӗсем ҫапла сӑнанӑран пӗрре те лайӑх мар пулса ҫитет, ӑна ҫурӑмӗ йывӑҫланса ларнӑ пек, аллисемпе урисем вара хӑйӗн мар пек туйӑнать; Тимахви пырса кӗрсен вара вӑл, унпа ӗнер мар, темиҫе ҫул ӗлӗкрех курнӑҫнӑ пек хавасланса, хирӗҫ чупать.

Под этими взглядами он чувствует себя очень неловко, ему кажется — спина у него стала деревянная, а руки и ноги чужие, и, когда появляется Тимофей, он бежит ему навстречу с такой радостью, словно виделись они не вчера, а несколько лет назад.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Вӗсем имшер ӳсекен ҫамрӑк ранет йывӑҫҫи патне пӗшкӗнеҫҫӗ те унпа мӗн тумалли ҫинчен калаҫма пуҫлаҫҫӗ.

Они наклоняются над чахлым саженцем бумажного ранета и обсуждают, что с ним делать.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костя унпа питех интересленмест: ун шухӑшӗпе, йывӑҫӗсем пурте пӗр пек, пӗрисем ҫӳлӗрех, теприсем лутрарах пулнипе ҫеҫ пӗр-пӗринчен уйрӑмрах.

Костю это не очень занимает: все деревья, по его мнению, одинаковы, разница только в том, что одни побольше, другие поменьше.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Вӗсем унпа сывпуллашаҫҫӗ те тухса каяҫҫӗ.

Они прощаются с ним и уходят.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Йӑпӑлтатасшӑн е хӑйне мухтаттарасшӑн мар вӑл — нимӗн мухтамасӑрах та ӑна пулӑшни е унпа пӗрле ҫеҫ пулни те килӗшет Костьӑна.

Не то чтобы он заискивал или рассчитывал на похвалу — и без всяких похвал Косте приятно помогать ему и даже просто быть возле него.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костя юриех сас туса ҫаврӑнкалама пуҫлать, амӑшӗ лампине сӳнтерет те унпа юнашар выртать, ывӑлӗ вара, ӑшӑнса, ҫывӑрса каять.

Костя начинает нарочно громко ворочаться, мама гасит коптилку, ложится рядом с ним, и он, согревшись, засыпает.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫав тери асапланса пӗтрӗ вӑл унпа!

Намучился он с ним — прямо беда!

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Эсӗ хӑвах та: унпа чӗчӗ ачи те ишме пултарӗ, теттӗн.

Ты сам говорил, что на ней грудной младенец может плыть.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Мӗнлерех шухӑшлатӑн эсӗ, эпир Костьӑпа иксӗмӗр унпа ишме пултарӑттӑмӑр-и?

А как ты думаешь, если бы вот я и Костя — мы бы с ней справились?

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Нюра унпа юнашар ларать.

Нюра садится рядом.

Эсӗ вӗренсе ҫитӗн // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Каютӑна пулсан — каютӑна эппин, — килӗшет унпа капитан помощникӗ.

— В каюту так в каюту! — соглашается помощник.

«Ашхабад» // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех