Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ӑнсӑртран йывӑҫ хыҫӗнчен хура тӗпеклӗ хӑмӑр кайӑк вӗҫсе тухрӗ.

Внезапно из-за дерева вывернулась жёлто-бурая птица с хохлом на голове.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Королёксем ытти кайӑксемпе пӗрле вӗҫсе ҫӳрерӗҫ.

Корольки летали вместе с другими птицами.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Кик! — тесе кӑшкӑркалать улатакка, пӗр йывӑҫ ҫинчен тепӗр йывӑҫ ҫине сиксе вӗҫсе.

Кик! — покрикивал дятел и перелетал с дерева на дерево.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Улатакка ватӑ ҫирӗк ҫине вӗҫсе анчӗ те, хӳрипе тӗренсе йывӑҫ вулли тӑрӑх ҫӳлелле улӑхма пуҫларӗ.

Дятел опустился на старую ольху и короткими прыжками, упираясь хвостом в ствол, стал подниматься вверх.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Пурте пухӑнса ҫитнине курсан: «Кик!» тесе кӑшкӑрса ячӗ, унтан пухӑннӑ разведчиксен ҫумӗнче унӑн ним ӗҫ те ҫук пек ним шарламасӑр малалла вӗҫсе кайрӗ.

Увидев, что все в сборе, он громко крикнул: «Кик!», потом соскочил с берёзы и молча полетел вперёд, словно ему и дела не было до маленьких разведчиков.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Вара тинех королёксем те вӗҫсе ҫитрӗҫ.

Последними подлетели корольки.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Кукӑр чӗрнисемпе кӗтмен ҫӗртен ҫурӑмӗнчен ҫаклатса илсе вӗҫсе пынӑ ҫӗртех пуҫран сӑмсипе сӑхса вӗлерет.

Кривые когти внезапно вонзятся в спину зверьку, крылатое чудовище оторвёт его от земли и ударом клюва прикончит в воздухе.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Ҫӗр ҫинчи ҫулҫӑсем ҫийӗн шӑши кӑштӑртатса иртет-и, тӗмсен хушшинче хӑвӑрттӑн сиксе иртекен мулкачӑн мӗлкине курать-и, тӑмана хӑй ларакан турат ҫинчен вӗҫсе анса, пӗр самантрах пытанма ӗлкӗреймен кайӑка хӑваласа та ҫитет.

Прошуршит ли мышь опавшими на землю листьями, мелькнёт ли под кустом быстрая тень зайчонка, — неясыть сорвётся с ветки и в несколько взмахов настигнет зазевавшегося зверька.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Вӑл шӑппӑн вӗҫсе тухса, вӑрман варринчи уҫланкӑ хӗрринче ларакан пӗр йывӑҫ ҫине пырса ларать.

Она тихо вылетала на большую поляну среди леса и усаживалась всегда на одно и то же дерево у самой опушки.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Пысӑк тӑмана вара мӗнпур вӑрмана вӗҫсе ҫаврӑнчӗ.

Неясыть облетела весь лес.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Анчах халь сентябрь уйӑхӗ ҫитнӗ, унӑн кӑнтӑр енне вӗҫсе каймалла.

Но был уже сентябрь: ей пора было лететь на юг.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Пӗчӗкки турат ҫинчен вӗҫсе кайса часах тӗттӗмре ҫухалчӗ.

Сплюшка скользнула с ветки и быстро исчезла в темноте.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Пысӑк тӑмана хӑйӗн тӑшманӗ патне пӗр сассӑр вӗҫсе пычӗ.

Неясыть бесшумно понеслась на врага.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Ҫӗрле вӗсем хӑйсен вӑрманӗ тӑрӑх сассӑр вӗҫсе ҫӳреҫҫӗ.

Ночью неясыти бесшумно облетали дозором свои владения.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Кайран тӑмана чӗпписем тӗкленчӗҫ, йӑвинчен вӗҫсе тухса хӑйсем валли хӑйсемех апат тупма вӗренсе ҫитрӗҫ.

Наконец совята покрылись перьями, вылетели из гнезда и научились сами себе добывать еду.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

«Халех вӗҫсе каяҫҫӗ», шутларӑм эпӗ.

Я подумал: «Улетят сейчас!»

Каҫхи вӑрман вӑрттӑнлӑхӗ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 102–106 с.

Шурлӑх кӗтессине вӗҫсе кайрӗҫ.

В угол болота перелетел.

Каҫхи вӑрман вӑрттӑнлӑхӗ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 102–106 с.

Мӗншӗн ытти вӑрман чӑххисем — карӑк, пӑчӑр нихҫан та кӑвайт патне вӗҫсе килмеҫҫӗ, хир чӑххи килет?

«Почему это, — думаю, — другие лесные куры — глухарь, рябчик — никогда к костру не летят, а куропатка идёт?

Каҫхи вӑрман вӑрттӑнлӑхӗ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 102–106 с.

Вӗсем хӑйсем патне ҫывӑхах яраҫҫӗ, ларнӑ ҫӗртен сасартӑк ҫӗкленсе, яланах сана хӑратса пӑрахаҫҫӗ, эсӗ тавҫӑрса иличчен вӗҫсе кайма та ӗлкӗреҫҫӗ.

Подпускают они близко, да всегда так неожиданно, с лаем срываются, что каждый раз вздрогнешь, а пока сообразишь, что да как, они уже далеко.

Каҫхи вӑрман вӑрттӑнлӑхӗ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 102–106 с.

Хурчӑка шывсикки тӗлӗнче ҫӳлелле ҫӗкленчӗ, пӗр самант сывлӑшра чарӑнса тӑчӗ те майӗпен каялла вӗҫсе кайрӗ.

Ястреб круто взмыл кверху перед падающей стеной воды, на одно мгновенье повис в воздухе, перевернулся и медленно полетел прочь.

Ухмаха ернӗ кайӑк // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 96–101 с.