Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ярса (тĕпĕ: яр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Алӑсене пуҫран ҫӳлерех ҫӗклемелле! — хушрӗ те ӑна Гаравко, алӑк патӗнчен тӗртсе ярса, пӳлӗме кӗчӗ; вӑл унтан ҫавӑнтах пистолетпа гранатӑсем илсе тухрӗ.

— Выше руки! — крикнул Гаравко и прошел в соседнюю комнату; оттуда он тотчас же возвратился, неся в руках пистолет и гранаты.

35 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Малиша пуҫне ярса тытрӗ, макӑрса ячӗ.

Малиша обхватил голову и беззвучно зарыдал.

34 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча пуҫне ҫӗклерӗ те аллинчен вӗҫерӗннӗ пулеметне ярса тытрӗ, персе ямалли пускӑч ҫине пусрӗ.

Уча поднял голову, схватил выпущенный из рук пулемет и нажал спуск.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӗсене ярса тытаҫҫӗ ӗнтӗ.

Перебьют их.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӗсем партизансене ҫывӑрнӑ ҫӗртех ярса илесшӗн пулнӑ имӗш.

Хотя они рассчитывали захватить партизан спящими.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл нимӗҫ ҫине сиксе ӳкрӗ те ӑна пырӗнчен ярса илчӗ, ытла хытӑ пӑчӑртанипе лешӗ, хунарӗпе пистолетне ӳкерсе, Учапа тӳпелешме пуҫларӗ.

Он схватил офицера за горло и тот одновременно выпустил из рук револьвер и фонарь, началась борьба.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Боянӑна кичемлех пусрӗ; вӑл шартах сиксе илчӗ те, хӑраса ӳкнӗ пек, Павӑла аллинчен ярса тытрӗ.

Бояна вздрогнула и, словно испугавшись чего-то, взяла Павле под руку.

31 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча, тен, вилнӗ пулӗ текен шухӑш ҫуралсанах, Бояна пуҫне ярса тытрӗ.

 — И Бояна схватилась за голову при мысли, что Уча мог погибнуть.

31 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ыйтатӑп санран: мана тӗрӗссине кала… — тилмӗрчӗ вӑл, Павӑла аллинчен ярса тытса.

Скажи мне, прошу тебя… — умоляюще промолвила она и взяла Павле за руку.

31 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Тепӗр юхӑм ярса илес пулсан, вӑл ишсе те ҫитнӗ пулӗччӗ-и тен, анчах мӗнле вӑй хучӗ пулин те вӑл малалла аран-аран шӑвать.

Если бы его подхватило другое течение, он бы, наверно, доплыл. Между тем, несмотря на нечеловеческие усилия, он еле-еле подвигался.

III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Сулла юхӑм ярса илчӗ, ӑна кимӗрен аяккалла сӗтӗрсе кайрӗ.

Плот их подхватило сильным течением и несло в сторону, противоположную лодке.

III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Урса кайнӑ хумсем ҫийӗпе пӗр-пӗр этем ярса тытнӑ йывӑҫ вулли, е тискер кайӑкӑн хура мӗлки ишсе иртет, е тата шывран пӗрин-пӗрин алли курӑнать те, каллех анса, ӗмӗрлӗхех пытанать.

По бушующим волнам проносился то древесный ствол с вцепившейся в него человеческой фигурой, то темный силуэт зверя; то чья-то рука, на мгновение высунувшись из воды, исчезала; в ней навсегда.

III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Ҫав самантра тенӗ пекех йывӑҫсем ҫинчен темиҫе арҫын сиксе анчӗҫ те пулӑшма чупрӗҫ, анчах вӗсене хумсем ярса илчӗҫ, ҫавӑркаласа ҫӳрерӗҫ те вӑрманалла — пӗтме илсе кайрӗҫ.

Почти в ту же минуту несколько мужчин соскочили с деревьев и бросились на помощь, но волны подхватили их, закружили в водовороте и унесли в лес на погибель.

III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Пыратӑн ман пата, хӑвах пыратӑн, эпӗ вара сана кашкӑр путеке ярса илнӗ пекех тытатӑп та вӑрмана илсе каятӑп, анчах туртса ҫурмастӑп, ҫук.

Придешь ко мне, придешь сама, и я тебя схвачу, как волк ягненка, и унесу в лес, но не растерзаю, нет.

III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Ҫавӑнпа пӗрлех тата ку вӑрманӑн вӗҫӗ-хӗрри те ҫук, ҫывӑхрах хӑрушӑ йӳҫлӗхсемпе йывӑҫсен айӗнчи кӳленчӗк шывсем пур, унтах темле пысӑк та тискер чӗрчунсем пурӑнаҫҫӗ, текен хыпар сарӑлчӗ; ҫав чӑтлӑхсенче, усал сывлӑш пек, пӑс чӗтренсе тӑрать, халиччен нихҫан курман ҫӗленсем чашкӑраҫҫӗ, куҫа курӑнман сасӑсем: «Ан кил!» — тесе кӑшкӑраҫҫӗ, темле тискер тӗмсем кӗперен ярса илеҫҫӗ те вӗҫертсе ямаҫҫӗ имӗш.

Люди, заглянувшие в чащу, приносили странные слухи, будто этому лесу конца нет, что неподалеку начинаются страшные топи и какая-то спящая вода под деревьями, будто обитают там какие-то чудища, а в чаще колышутся, словно духи, какие-то испарения; шипят неведомые змеи, а невидимые голоса кричат: «Не ходи!», и какие-то дикие кусты хватают за платье и не пускают.

III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Кирлӗ мар ҫӗртех вӗсене Америкӑри провинцисенче тӗл пулакан патриотизм ярса илчӗ.

Ни с того ни с сего в поселенцах заговорил некий провинциальный американский патриотизм.

III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Ҫитсен тепӗр кунӗ мазурсенчен тахӑшӗ сӑхсӑхрӗ те, аллисем ҫине суркаласа, пуртӑ ярса тытрӗ, вара ахлатрӗ те — сулса ячӗ…

И вот на другой день после приезда кое-кто из Мазуров перекрестился, поплевал на ладони, схватился за топор, крякнул — да как махнет…

III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Вавжон та господин ури патнелле ӳкрӗ, пӗлӗт хӗррине ярса тытнӑ пек, ун сюртукӗн аркине тытрӗ те ӑна чуптума тытӑнчӗ.

Вавжон в свою очередь повалился в ноги господину и, целуя полу его сюртука, вцепился в нее, будто за край неба ухватился.

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Тепӗр минут иртет — ун патнелле тӑсӑлнӑ алӑсем, ӑна шыва тӗртсе антарнӑ алӑсемех, халӗ ӑна хулӗнчен ярса тытаҫҫӗ те йӑпӑр-япӑр ҫӳлелле сӗтӗрсе кӑлараҫҫӗ.

Еще минута — и протянутые к ней руки, те же руки, которые сталкивали ее в воду, хватают теперь ее за плечи и с нечеловеческой силой вытаскивают наверх.

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Анчах ӳкнӗ май вӑл сӑвайран ярса тытрӗ те шыв ҫийӗн ҫакӑнса тӑчӗ.

Однако, падая, она ухватилась за сваю и повисла над водой.

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех