Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӗҫсе (тĕпĕ: вӗҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫапла пӗлӗт пек вӗҫсе пыракан кайӑксем часах куҫран ҫухалчӗҫ, Хӑта та вӑрман хыҫӗнче пытанчӗ.
И так вся туча птиц скоро скрылась на горизонте, и Сват тоже исчез за перелеском.

Ӳхӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 98–102 с.

Вӗсем, хура пӗлӗт пек ҫӗкленсе, ӳхӗ хыҫҫӑн вӗҫсе кайрӗҫ.
И все эти птицы помчались тёмной тучей за филином.

Ӳхӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 98–102 с.

Ула кураксем ҫапла ҫухӑрашнине илтсе, шурӑ куҫлӑ чавкасем, вӑрам хӳреллӗ чакаксем, ҫутӑ-сарӑ, ылтӑн пекех йӑлтӑртатакан тӗклӗ саркайӑксем пур енчен те вӗҫсе килчӗҫ.
Услыхав переполох в вороньем мире, тоже со всех сторон прилетели галки чёрные с белыми глазами, сойки бурые с голубыми крыльями, ярко-жёлтые, почти золотые иволги.

Ӳхӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 98–102 с.

Ҫав хӑрушӑ сӑмаха чи малтан ҫывӑхри ула кураксем илтрӗҫ, унтан вӗсем те ҫаплах кӑшкӑрчӗҫ, кусем хыҫҫӑн инҫерех лараканнисем кӑшкӑрчӗҫ те, пӗр самантра ула кураксен кӗтӗвӗ «Шуйттан!» тесе кӑшкӑрса пӗлӗт пек вӗҫсе килсе, ҫӳлӗ чӑрӑша пӗтӗмӗшпех сырса илчӗ.
Страшное слово прежде всего услыхали ближайшие вороны и, услыхав, повторили, и более отдалённые, услыхав, тоже повторили, и так в один миг несметная стая, целая туча ворон с криком «Чёрт!» прилетела и обленила высокую ёлку с верхнего сучка и до нижнего.

Ӳхӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 98–102 с.

Ҫапла нимӗн сиксе те, нимӗн вӗҫсе те тухмарӗ: вӑл чӗрӗп пулнӑ.
Так ничего не выбежало и не вылетело: это был ёж.

Вӑрман чатӑрӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 97–98 с.

Петя турата урипе тапрӗ — нимӗн чупса та, нимӗн вӗҫсе те тухмарӗ, анчах темӗскер пӗчӗкҫӗ мотоцикл пек чӑшӑлтатса шаклаттарса илчӗ.
Петя ударил по лапке ногой — ничего не выбежало и ничего не вылетело, но зашипело и затукало, как маленький мотоцикл.

«Сиксе е вӗҫсе тухать» — шухӑшлатӑп эпӗ.
«Выскочит или вылетит?» — думал я.

— Асан вӗҫсе тухать пулӗ, — пӑшӑлтатса каларӗ те Петя, ҫӳлелле пӑхма тытӑнчӗ.
— Наверно, вылетит тетерев, — шепнул Петя, и стал смотреть вверх.

Эпир шухӑшлатпӑр: чупса тухӗ-и е вӗҫсе тухӗ-и? тетпӗр.
Мы думали: выскочит или вылетит?

Акӑ шыв урлӑ вӗҫсе каҫакан хура курак шыв ҫине тумлатрӗ; куракӑн ҫав шурӑ тумламӗ шыва ӳксенех, шывҫӑсем текен вӗтӗ пулӑсем кӗпӗрленсе пухӑнчӗҫ.
Вот грач, перелетая над рекой, капнул в воду, и эта известково-белая капля, тукнув по воде, сразу же привлекла внимание мелких рыбок верхоплавок.

Шывҫисем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 95–96 с.

Кашни йӗп вӑррин хӑйӗн хӑяхӗ е хӑмӑшӗ пур: вӗҫсе каять те каллех хӑй вырӑнне килсе ларать.
И у каждой стрекозы есть своя хвощовая ёлочка или тростинка: слетит и на неё непременно возвращается.

Эпӗ ула каткана куртӑм: унӑн кӗске хӳри пӗчӗкҫеҫҫӗ, вӑл вӗҫсе пыратчӗ, сӑмсипе тирсе илнӗ пысӑк чӑрӑш икеллине илсе пыратчӗ.
Видел дятла: короткий — хвостик ведь у него маленький, летел, насадив себе на клюв большую еловую шишку.

Ула катка // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 93–94 с.

Чӗпписем кӑшкӑраҫҫӗ, ашшӗ-амӑшӗсем кӑшкӑраҫҫӗ, вӗҫсе ҫӳреҫҫӗ, анчах ҫӗр ҫине лармаҫҫӗ.
Птенцы пищали, родители пищали, порхали, но вниз не спускались.

Вӑрманти ҫуртсем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 88–91 с.

Кӑсӑясем нимӗн те итлемеҫҫӗ, пӑшӑрханаҫҫӗ, вӗсем ҫӗр ҫине анасшӑн мар, хӑйсен йӑвисем мӗнле ҫӳллӗшре пулнӑ, ҫав ҫӳллӗшре вӗҫсе ҫӳреҫҫӗ.
Гаечки ничего не слушали, суетились, беспокоились и не хотели спуститься вниз и выйти за пределы своего этажа.

Вӗсем пиртен пӗртте хӑрамаҫҫӗ, анчах пит хытӑ пӑшӑрханса, пӗр турат ҫинчен тепӗр турат ҫине вӗҫсе лараҫҫӗ.
Нас они нисколько не боялись, порхали с ветки на ветку в большой тревоге.

Часах ашшӗ-амӑшӗсем вӗҫсе килчӗҫ, вӗсем ҫӑвар-тулли хурт йӑтса килнӗ, вӗҫрӗҫ-вӗҫрӗҫ те юнашар йывӑҫ ҫине ларчӗҫ.
Очень скоро прилетели родители, гаечки-синички, с белыми пухлыми щечками и с червячками во ртах сели на рядом стоящих деревьях.

Эпир палаткӑна пухса илсен, пирӗн кухня пулнӑ вырӑна тӗрлӗ кайӑксем вӗҫсе килчӗҫ те тӗрлӗ пӗрчӗсем пухма тытӑнчӗҫ.
И когда мы сняли палатку, в которой у нас была кухня, то на место палатки прилетели овсянки и стали что-то клевать.

Хӑнасем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 84–85 с.

Ҫанталӑк ӑшӑтса ярсан, ҫӗмӗрт ҫулҫисем те, симӗс ҫунатлӑ пӗчӗк кайӑксем пекех, хӑнана вӗҫсе килчӗҫ те ҫара туратсем ҫине ларчӗҫ.
И когда стало ещё теплее, то листья черёмухи, как птички с зелёными крылышками, тоже, как гости, прилетели и сели на голые веточки.

Пӗлтӗрхи типсе кайнӑ хӑмӑшлӑхран, тем пысӑкӑш ҫуначӗсене сарса, чарлан вӗҫсе тухрӗ.
Цапля вымахнула из сухих старых тростников.

Вара пӑрчкансем ун хыҫҫӑн вӑрӑмтунасем пекех вӗҫсе кайрӗҫ.
Тогда все трясогузки помчались за ним, как комары.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика