Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Хӗрлӗ сăмах пирĕн базăра пур.
Хӗрлӗ (тĕпĕ: хӗрлӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Куҫӗсем ытла хӗрлӗ пек туйӑнаҫҫӗ ун.

Что-то уж очень красными мне кажутся его глаза.

Хура хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Хӗрлӗ-кӑвак, кӑвак, кӗрен, хӗрлӗ, симӗс, сарӑ ҫутӑсем улшӑна-улшӑна сӳнеҫҫӗ те ҫӗнӗрен ялкӑшма тытӑнаҫҫӗ.

Фиолетовые, синие, розовые, красные, зеленые, желтые огни переливались, потухали, зажигались снова.

Тавыль пурнӑҫӗнчи улшӑну // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ҫунакан пӑлашка ҫинчи хӗрлӗ ҫулӑм урлӑ-пирлӗ явӑнкаласа илчӗ, кӑшт ҫеҫ сӳнсе лармарӗ.

Багровое пламя жирника замигало и едва не потухло.

Тавыль пурнӑҫӗнчи улшӑну // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Куратӑр-и, хӗрлӗ пӑнчӑ курӑнать?

Видите красные пятнышки?

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

…Соня кӑвар пек вӗриленсе выртать, типсе ларнӑ тутисем йӗпкӗн хӗрлӗ курӑнаҫҫӗ, Соня амӑшӗ ун вырӑнӗ патӗнче ларать, макӑрать вӑл.

…Соня металась в жару, пересохшие губы ее были ярко-пунцовыми, мать Сони сидела у ее постели и плакала.

Соньӑна ҫӑлас пулать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Кунта мӗн-мӗн пулса иртнине пӗтӗмӗшпех ӑнланса илеймерӗ-ха вӑл, анчах уншӑн пулсан ҫакӑ паллӑ: кунта хӗрлӗ галстук ҫыхнӑ ачасемпе хӗрачасем пӗрле пухӑнса хӑйсен кирлӗ ӗҫӗсем ҫинчен канашлаҫҫӗ, вӑйӑри пек, ытахальтен кӑна мар, пӗр шӳт тумасӑр канашлаҫҫӗ.

Еще не все было ясно ему, что здесь происходит, но он понимал одно: мальчики и девочки в красных галстуках сообща обсуждают свои важные дела, причем не понарошку, как в играх, а вполне серьезно.

Чочой пулӑшрӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Чочой хуллен кравать ҫине тӑрса ларчӗ, кравать пуҫӗ ҫине тайӑнса, питне аллисемпе тытрӗ те, Кэукай ҫыхса ҫӳрекен хӗрлӗ галстукӗ ҫине чылайччен пӑхса ларчӗ.

Чочой медленно сел на кровать, прислонившись к изголовью кровати, подпер лицо руками, и долго смотрел на красный галстук, который носил Кэукай.

Лайӑххи ҫав тери нумай // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Паллах, ыран шкула хӗрлӗ галстук ҫыхса кайсан аван пулӗччӗ ӗнтӗ, анчах унӑн, Чочойӑн, тӑхтама тӳр килет-ха.

Конечно, было бы хорошо завтра в школу завязать красный галстук, но ему, Чочою, придется подождать.

Лайӑххи ҫав тери нумай // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Анакан хӗвелӗн хӗрлӗ ҫути тинӗсре юхакан пӑрсене аран-аран ҫутатать.

Огненные отблески заката смутно освещали плавающие в море льды.

Экэчо пӑлханать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Кунта хӗрлӗ материпе витнӗ вӑрӑм сӗтел ларать.

Здесь был длинный стол, покрытый красной материей.

Вӗренес тени мӗне пӗлтерет? // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Нумайӑшӗн кӑкрисем ҫинче, Кэукайӑнни пекех, хӗрлӗ шарфсем.

На многих школьниках алели такие же шарфики, как и на Кэукае.

Вӗренес тени мӗне пӗлтерет? // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

«Манӑн та ҫакӑн пек хӗрлӗ шарф туянасчӗ!» — кӑшт ӑмсанарах шухӑшларӗ Чочой, пионер галстукӗ ҫинелле пӑхса.

«Вот бы мне такой красный шарфик!» — не без зависти подумал Чочой, глядя на пионерский галстук.

Вӗренес тени мӗне пӗлтерет? // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Кэукай тӗкӗр умӗнче кӑкри ҫинчи хӗрлӗ галстукне тӳрлетсе тӑрать.

Кэукай стоял у зеркала, расправляя на груди красный галстук.

Вӗренес тени мӗне пӗлтерет? // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ҫаврака та хӗрлӗ питлӗскер, темӗнле уйрӑммӑнах мӑнаҫлӑ пек курӑнать вӑл, ҫав хушӑрах хӑйне чаплӑн тыткаланӑн туйӑнать.

На его румяном круглом лице было выражение необыкновенной важности и торжественности.

Парнесем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Халь ӗнтӗ вӑл кӑвар пек хӗрлӗ хӗвел ҫаврашки тӗтре ӑшнелле кӗрсе ҫухалнине сӑнать.

Он наблюдал, как огненный диск солнца погружался в туман.

«Ача чӑтаймарӗ!» // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ҫитменнине тата картусӗсем ҫинче хӗрлӗ ҫӑлтӑрсем, чӗркуҫҫийӗсем ҫинче автоматсем выртаҫҫӗ вӗсен.

Мало того — на их фуражках алели звезды, а на коленях лежали автоматы.

Пограничниксемпе тӗл пулни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Петя хӗрлӗ галстукне патак ҫумне ҫыхса хучӗ те, вӗсем тепӗр хут ту тӑрринелле улӑхма тытӑнчӗҫ.

Петя привязал к древку красный галстук, и восхождение на «перевал» возобновилось.

Пограничниксемпе тӗл пулни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Чӑнах, мӗнле манма пултарнӑ-ха эпир ҫав хӗрлӗ ялав ҫинчен?

— Как же это мы о красном флаге, в самом деле, забыли?

Пограничниксемпе тӗл пулни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Кӗҫех ак эпир ту тӳпине хӗрлӗ ялав лартатпӑр! —

— Скоро мы на вершине перевала водрузим красный флаг!

Пограничниксемпе тӗл пулни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Алӑра ывӑлӑн аллине тытса пыма та, ҫӳлтен аялалла унӑн хӗрлӗ те ҫаврака питҫӑмарти ҫине пӑхма та савӑнӑҫлӑ.

И радостно держать в руке руку сына, смотреть сверху на круглую розовую щеку с тенью длинных ресниц.

27 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех