Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Сасартӑк чечек тӗмӗ хушшинчен ҫӑмламас шурӑ кушак сиксе тухрӗ те пӗр хут татӑкӗ хыҫҫӑн чупма пуҫларӗ.

Вдруг белый пушистый котёнок выбежал из кустов и погнался за обрывком бумаги.

Маруся кукамӑшне итлемест // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Вӑл ҫаврака сӑран татӑкӗ илчӗ те унӑн икӗ енне шӑтӑксем турӗ.

Он взял кусок кожи и проделал в нем две дырки.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вара вӑл аяккарах чупса кайрӗ, хӑйӗн кӗпине ҫурчӗ те, хӗвӗнчен хӗрлӗ ҫитсӑ татӑкӗ туртса кӑларса, ӑна хуҫӑлнӑ патак ҫумне ҫыхма тапратрӗ.

Из толпы отделился рабочий, отбежал в сторону, расстегнул ворот рубашки, достал из-за пазухи красный лоскут и стал прикреплять его к обломанной палке.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Кипке татӑкӗ ҫунса пӗтре.

Тряпочка давно истлела.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Унтан, васкамасӑр, пуҫӗ ҫинчи ҫӗлӗкне хывса илчӗ, пӗр хушӑ ун ӑшӗнче темӗн чаваланчӗ те пӗр хут татӑкӗ туртса кӑларчӗ.

Наконец не спеша стащил с головы шапку, порылся в ней и вынул какую-то бумажку.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Нюра Костьӑн сумкине хӑй пӗҫерсе хатӗрленӗ кукӑльсемпе тултарать, куккӑшӗ вара тӑла татӑкӗ ҫине ылттӑнпа илемлетсе ҫӗлесе ӳкернӗ «краб» парса парнелет — ӑна картуз ҫумне ҫӗлесе хума е сӗтел тӗлне ҫакса яма пулать.

Нюра набивает Костину сумку пирожками, которые она испекла сама, а дядя дарит позументного «краба» на суконке, которого можно пришить к фуражке или просто повесить над столиком.

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫӑрттанӗ ӑна хырӑмӗнчен, ҫара урисенчен хӳрипе ҫапать, пӗр сассӑр ҫӑварне уҫа-уҫа хупать, ҫӑварӗнчен вара вӑлта ҫиппин татӑкӗ усӑнса пырать.

Щука бьет его хвостом по животу, голым ногам и беззвучно хлопает пастью, из которой торчит поводок.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Джонни темле таса мар, йӗпеннӗ те ҫӗтӗк алшӑллипе пит-куҫне шӑлчӗ, шӑлӑннӑ хыҫҫӑн пичӗ ҫинче ҫинче татӑкӗ те тӑрса юлчӗ.

Джонни утерся засаленным, рваным полотенцем, от которого на лице у него остались волокна.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Унта тин ҫеҫ ҫӑмартаран тухнӑ тӑватӑ чӗппе, тӑватӑ пӗчӗк чӗрӗ кайӑк татӑкӗ ларнине курчӗ.

Там было четверо только что вылупившихся птенца, не старше одного дня.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Карло ҫурта татӑкӗ тытса пычӗ.

Папа Карло держал огарок свечи.

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пусма айӗнчи пӳлӗмре вараланчӑк бинтсемпе вучах ӳкерчӗкне тунӑ ҫурӑк пир татӑкӗ кӑна вырткалаҫҫӗ…

В каморке под лестницей валялись только грязные бинты и рваный холст с нарисованным очагом…

Карабас Барабас пусма айӗнчи пӳлӗме ҫӗмӗрсе кӗрет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӑл хӑйӗн вӑрӑм сӑмсипе кивӗ пир татӑкӗ ҫине ӳкерсе хунӑ вучах ҫине, вучах ҫинчи хуранпа тӗтӗм ҫине тӗллесе кӑтартрӗ.

И он задранным носом указал на очаг, и на котелок над очагом, и на дым, нарисованные на куске старого холста.

Буратино Карло ашшӗпе, Мальвинӑпа, Пьеропа тата Артемонпа пӗрле килне тавӑрӑнать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Икӗ тутӑр татӑкӗ анчах вырткаласа юлнӑ.

Только валялись две тряпочки.

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Мальвина Буратино ҫинелле ҫилленсе пӑхса илчӗ, хулпуҫҫийӗсене пӗрсе илсе пӑхрӗ те, темиҫе турат татӑкӗ кайса илсе килчӗ…

Мальвина с укоризной взглянула на Буратино, пожала плечиком — и принесла несколько сухих стебельков.

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Артемон хӑйӗн хӗрлӗ чӗлхине тутӑр татӑкӗ пек усса ерипен те ерипен чупма пуҫланине курать.

Он видел, что Артемон уже высунул язык красной тряпкой и скачет всё медленнее.

Вӑрман хӗрринче питех те хӑрушӑ ҫапӑҫу пулчӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӗсем унтан вилӗ нӑрӑ, шӑрчӑк ҫунатти, шыври курӑк татӑкӗ, рак вӑлчи тата ҫӗрсе кайнӑ тымарсем илсе килчӗҫ.

Они принесли оттуда дохлого жука, стрекозиное крылышко, кусочек тины, зёрнышко рачьей икры и несколько гнилых корешков.

Буратино кӳлӗре пурӑнакансемпе паллашать, кунта вал тӑватӑ ылтӑн укҫа ҫухални ҫинчен пӗлет тата Тортилла тимӗр шапаран ылтӑн ҫӑраҫҫи илет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Эпир ӗнтӗ арифметика вӗренме тытӑнӑпӑр… — терӗ те хӗрача пур татӑкӗ илчӗ.

 Мы займёмся арифметикой… — сказала девочка и взяла кусочек мела.

Сенкер ҫӳҫлӗ хӗрача Буратинона пӑхса вӗрентсе ӳстересшӗн // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Буратино йывӑҫ татӑкӗ пек сулкаланса тӑрать.

Буратино качался, как деревяшка.

Вӑрӑ-хурахсем Буратинона йывӑҫ ҫине туртса ҫакаҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Салам тата ҫапла кала: Эпӗ тархаслатӑп ӑна — вӑл выҫӑхса тата шӑнса ан вилтӗр, пуринчен те ытларах вӑл кивӗ пир татӑкӗ ҫинче ӳкерсе тунӑ вучах ҫакӑнса таракан пӳлӗмӗнчен ниҫта та тухса ан кайтӑр.

Кланяйся и скажи, что я прошу его ни в коем случае не умирать от голода и холода и самое главное — не уезжать из его каморки, где находится очаг, нарисованный на куске старого холста.

Синьор Карабас Барабас Буратинона ҫунтарса ярас вырӑнне пилӗк ылтӑн укҫа парать те килне ярать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Ӑҫта курнӑ эсӗ пир татӑкӗ ҫинче ӳкерсе хунӑ вучахпа хурана? — тесе ыйтать Карабас Барабас.

— Где ты видел очаг, и огонь, и котелок, нарисованными на куске холста? — спросил Карабас Барабас.

Синьор Карабас Барабас Буратинона ҫунтарса ярас вырӑнне пилӗк ылтӑн укҫа парать те килне ярать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.