Шырав

Шырав ĕçĕ:

кантӑк сăмах пирĕн базăра пур.

кантӑк (тĕпĕ: кантӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Стенасене йӑрӑм-йӑрӑм шурӑ-кӗрен штофпа витнӗ, ҫакӑ пӳлӗмре пысӑк чӑма-тан ӑш-чикне евӗрлет; хӗвеллӗ ен стенасӑр, ун вырӑнне урайран мачча таранах — ултӑ кӗтеслӗ симӗс хашакасенчи ретӗн-ретӗн кантӑк, — ҫакӑ пыл хурчӗсен карасӗ майлӑрах, уйрӑмлӑх — пыл вырӑнне ылтӑн ҫутӑ сӑрхӑнать.
Бело-розовый полосатый штоф покрывал стены, придавая помещению сходство с внутренностью огромного чемодана; стены на солнечной стороне не было, ее заменял от пола до потолка ряд стекол в зеленых шестиугольных рамах, — это походило на разрез пчелиного сота, с той разницей, что вместо меда сочился золотой свет.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Тепӗртак ӑшшӑн-ӑшшӑн калаҫса ларсан, вӑл вӑрманта исленсе тӑракан тусне аса илчӗ, урамалла тухакан чӳрече патне пырса, пирус мӑкӑрлантарса ячӗ; ӑна чӗртнӗ чухне тивертнӗ шӑрпӑка кантӑк умӗнче иккӗ-виҫҫӗ суллакаласа илчӗ.
Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Юлашкинчен тавар туянакан куҫне пӗр тӗс кӗчӗ-кӗчех; вӑл кантӑк патӗнчи ҫемҫе пукан ҫине вырнаҫрӗ, шавлӑ пурҫӑна вӑрӑм вӗҫӗнчен туртса кӑларчӗ, ӑна чӗр куҫҫи ҫине пӑрахрӗ те саркаланса ларчӗ, шӑл хушшинчи чӗлӗмӗ пирки мансах пусмана нимӗн хускалми сӑнама-тишкерме пикенчӗ.
Наконец, один цвет привлек обезоруженное внимание покупателя; он сел в кресло к окну, вытянул из шумного шелка длинный конец, бросил его на колени и, развалясь, с трубкой в зубах, стал созерцательно неподвижен.

V. Хатӗрленӳ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Текех ҫывӑрса каяймасса пӗлсе Ассоль тумланчӗ те кантӑк патне пычӗ, ҫекӗле ҫӗклесе хашакана тӗртрӗ.
Зная, что теперь не уснет, Ассоль оделась, подошла к окну и, сняв крюк, отвела раму.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Вараланчӑк урайне хӗвел ҫинче йӑлтӑртатакан кантӑк сӑнӗ ӳкнӗ.
На грязном полу лежал солнечный переплет окна.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Кантӑк умӗнче эпир асӑрхама ӗлкӗрнӗ ӳсӗр мӑйӑх хуҫи — кӑмрӑкҫӑ — вырнаҫнӑ; залӑн шалти алӑкӗпе буфет хушшинче ӑшаланӑ ҫӑмартана сӑрапа сыпа-сыпа икӗ пулӑҫ ларать.
У окна сидел угольщик, обладатель пьяных усов, уже замеченных нами; между буфетом и внутренней дверью зала, за яичницей и пивом помещались два рыбака.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ҫӗмрен кантӑк пек яка та ҫутӑ пултӑр тесе, вӑл ӑна ҫӗҫӗпе тата хӑйӑрпа нумайччен якатнӑ.
Песчаником и ножом он долго обтачивал и полировал лук, чтобы он стад гладким, как стекло.

Синопӑн пӗрремӗш ҫӗмренӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Ҫак ир пӑр кантӑк пек таса пулнӑ.
В то утро лед был прозрачен, как стекло.

Кӑлтӑрпи // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Вара тӑм ҫав тери ҫемҫе те тӑсӑлакан, кантӑк лартакансен самаски пекех пулнӑ.
Теперь глина была такой тягучей, как замазка, та замазка, которой стекольщики замазывают окна.

Тӑмран тунӑ теттесем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Чи малтанах ҫӗрте выртакан кантӑк ванчӑкӗсене асӑрхарӗҫ ун куҫӗсем.
Куҫарса пулӑш

Уй — куҫлӑ, вӑрман — хӑлхаллӑ // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Кантӑк хыҫӗнчи лӑпкӑлӑхран сасӑ илтӗнчӗ:
В тишине за окнами — голос:

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вӑл, хытӑ туртса ҫыхнӑ пиҫиххийӗ вӗҫне хӗстерчӗ те, хӑй каланине лайӑхрах илтчӗр тесе, кантӑк еннелле ҫаврӑнса, калама пуҫларӗ:
Осунув тугой кушак, повернулся к окнам, чтобы его могли хорошо слышать:

Пӳртрисем те, тулта — кантӑк умне пухӑннисем те сербӑн вӑйсӑртарах сассине итлесе тӑраҫҫӗ.
В помещении и за окнами в тишине — слушали слабый голос серба.

Москалев, куҫӗсене хӗссе кантӑк ҫинелле пӑхнӑ май: — Ик-виҫӗ кун… — тесе хучӗ.
Москалев ответил, прищуриваясь на окно: — Дня два-три…

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Уҫса пӑрахнӑ чаршавсӑр кантӑк тулашӗнче ҫаплах-ха тӗттӗмленсех ҫитеймен лӑпкӑ ҫутӑ кӑвакарса тӑрать.
За незанавешенным раскрытым окном еще синел тихий вечер.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вокзалӑн пысӑк чӳречисем умӗнче бомба ӳксе ҫурӑлчӗ, кантӑк ванчӑкӗсем сапӑнчӗҫ.
За большими вокзальными окнами рванул разрыв, посыпались разбитые стекла.

Унӑн пысӑк сӑмсипе усӑннӑ тути кӑвак кантӑк куҫӗ ҫинче хуйхӑллӑн хуралса тӑраҫҫӗ.
На сереющих стеклах уныло чернел его большой нос, отвалившаяся губа…

9 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Казаксен пухӑвӗнчен таврӑннӑ май Иона Негодин сасартӑк Степан пӳрчӗ умӗнче чарӑнчӗ те, сухалӗпе сӑмсине кантӑк ҫумне тытса, чӳречерен куҫне хӗсерех пӑхрӗ.
Возвращаясь пеший с казачьего собрания, Иона Негодин вдруг остановился у Степановой хаты, подошел и, вплоть прижимаясь бородой и носом к стеклу, глядел, прищуриваясь.

Хӗвел хӗртсе пӑхать, унӑн ҫути хӑмпӑлчӑллӑ кантӑк кӗленчисем ҫине ӳксе, йӑлтӑртатса ҫутатать.
Жгло солнце, отсвечивало в пузырчатых стеклах.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Пӳрте кантӑк витӗр уйӑхлӑ каҫӑн тӗксӗм ҫути кӗнӗ.
В окошечко проник мглистый свет лунной ночи.

5 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика