Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

выртнине (тĕпĕ: вырт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халӗ ҫеҫ ӑна ӳсӗр выртнине курнӑччӗ-ҫке?

Ведь только несколько часов назад его видели пьяным…

ХLI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Сире хӑвӑр тем пысӑкӑш сводӑн центрӗнче тӑнӑ пек туйӑнма пуҫлать, вӗҫӗ-хӗррисӗр шыв талккӑшӗ калама ҫук анлӑн сарӑлса выртнине пӗтӗмпех курса пӗлсе ҫитмешкӗн сирӗн майӗ те ҫук.

Вам начинает казаться, что вы просто стоите в центре огромного свода и у вас нет возможности воспринять целиком всю грандиозность необъятного водного простора.

XXXVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ыйхӑран вӑрансан, вӗсем хӑйсем патӗнчех пӗр чул выртнине курнӑ, ун ҫинче ҫыру пулнӑ.

Когда они проснулись, то увидали — подле них лежит камень и на камне что-то написано.

Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Чирлӗ ҫынӗ ӑҫта выртнине астусан, посылка яни пит те вырӑнлӑ пулнӑ.

Посылка была весьма кстати, особенно в той обстановке, в которой лежал больной.

XXII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӗсем урайӗнче ик арҫын сарӑлса выртнине курчӗҫ.

Они увидели двух мужчин, распростертых на полу.

XXI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Куҫа лайӑхрах уҫса пӑхрӑм та вӑрманта выртнине тин астуса илтӗм.

Огляделся я, вспомнил, что мы в лесу.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хытӑ ҫывӑрнипе эпӗ хам ӑҫта выртнине те манса кайнӑ.

Я так крепко спал, что и забыл, где я заснул.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Марье пӗшкӗнсе пӑхнӑ та кипке ӑшӗнче пӗчӗкҫеҫ, тин ҫуралнӑ хӗп-хӗрлӗ ача выртнине курнӑ.

Маша нагнулась и увидала, что это был маленький красный ребеночек.

Вӑрттӑн пырса пӑрахнӑ ача // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗрре Марье ирхине шыва кайма тухнӑ та алӑк умӗнче кипкепе чӗркенӗ япала выртнине курнӑ.

Маша утром пошла за водой и увидала, что у двери лежит что-то завернутое в тряпки.

Вӑрттӑн пырса пӑрахнӑ ача // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Машина иртсе кайсан, пурте хӗр ҫул варринче пуҫне чиксе пӗр хускалмасӑр выртнине курнӑ.

Когда поезд прошел, все увидали, что девочка лежит между рельсами головой вниз и не шевелится.

Кӑмпана кайнӑ хӗрача // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тепӗр ирхине эпир, арчана пӑхрӑмӑр та, чи пӗчӗкҫӗ ҫерҫи чӗппи вилсе выртнине курах кайрӑмӑр.

На другое утро, когда мы посмотрели в коробок, мы увидали, что самый маленький воробушек лежит мертвый,

Мӑнакка алла вӗрентнӗ Живчик ятлӑ ҫерҫи ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унта ват ҫерҫи вилли выртнине курах кайрӑмӑр.

И увидали, что старый воробей лежит мертвый подле ставня.

Мӑнакка алла вӗрентнӗ Живчик ятлӑ ҫерҫи ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Сасартӑках, хам ура айӗнче тенӗ пекех, темӗскер йынӑшса выртнине куртӑм.

Вдруг, почти у себя под ногами, я увидал и услыхал что-то.

Булькӑпа хир сысни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫул ҫинче мӗншӗн ҫын шӑммисем йӑваланса выртнине вӑл ытла та лайӑх пӗлет-ҫке.

Он слишком хорошо знал, почему тропа усеяна человеческими костями.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Халӗ эсӗ, бинтпа чӗркесе-йӑваласа пӗтернӗскер, палатӑра тертленсе выртнине шухӑшласа илетӗп те, саншӑн кулянса, куҫран куҫҫулӗ шӑнӑртатать.

Как представлю себе муки твои, как ты лежишь весь в бинтах, так и плачу…

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӑл хӑйсен картти ӑҫтарах выртнине пӗлнӗ, ӑна алӑк ҫинчи сумкӑран туртса кӑларчӗ те хӑй Суэц патнелле вӗҫсе ҫитнӗ чух мӗн тӑвасси ҫинчен шухӑшлама тытӑнчӗ.

Он знал, где лежит их карта, вытащил ее из сумки на дверце и задумался о том, что он будет делать, когда подлетит к Суэцу.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Тӑна кӗрсен, Бен хӑйӗнпе мӗн пулса иртнине пӗтӗмпех аса илчӗ, анчах хӑй мӗн вӑхӑт ним пӗлми пулса выртнине, вӑл шывран тухсан мӗн пулнине пӗлме пултараймарӗ.

Когда Бен пришел в себя, он сразу вспомнил, что с ним случилось, хотя и не понимал, долго ли был без сознания и что произошло потом, — все теперь, казалось, было уже не в его власти.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Поля ҫурт ҫумӗнчех ҫамрӑк арҫын ача выртнине курнӑ.

Поля увидела лежавшего у дома паренька.

6. Хӗр // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Ҫак самантра боцман кӑшкӑрни кит мӗншӗн хӑйне ҫапла ӑнланмалла мар тытнине, мӗншӗн нумайччен хускалмасӑр выртнине ӑнлантарса пачӗ:

И в это мгновение возглас боцмана объяснил причину загадочного поведения полосатика, его долгую неподвижность.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Шӑрпӑк чӗртсе ярсан, Дубов урайӗнче сивӗнсе хытнӑ ҫын виллисем выртнине курчӗ.

Чиркнув спичкой, Дубов увидел: на полу лежали уже засгывшне трупы.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех