Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Питне (тĕпĕ: пит) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑйне вӑрманта Шахрун хӗненипе кӑвакарса пӗтнӗ Ивук питне нӳрлӗ ал шӑллипе туртса ҫыхнӑ…

Лицо Ивука все в синяках, на лбу повязка — Шахрун постарался в лесу на совесть, — и он то и дело прикладывает к нему влажное полотенце.

Мариҫ вилӗмӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Питне лӗп ӑшӑ сывлӑш ҫапать…

Оттуда в лицо пахнул теплый застоявшийся воздух…

Мариҫ вилӗмӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ухтиван питне аллипе хуплать те, тӑшман ҫарӗ витӗр тухнӑ пек, малалла шӑвать, шӑвать, шӑвать.

Ухтиван, закрыв лицо обеими руками, вслепую продирается сквозь кусты, словно сквозь вражью стену.

Ҫурҫӗр иртсен // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ухтиван ҫумӗнчи вутӑ шатӑртатса ҫунать, питне ӑшӑ хумӗ ачашлать.

Костер потрескивал весело, лаская своим теплом лицо и тело Ухтивана.

Вӑрман халапӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫултан пӑрӑнас марччӗ, ӳкес марччӗ тесе вӑл куҫӗсене чармакласа пӑхать, питне сӑтӑра-сӑтӑра илет.

Стараясь не сбиться с этого пути, изо всех сил таращит в темноте глаза, потирает лицо руками, чтобы не заснуть.

Ҫул // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

— Ну-ка, пӗшкӗн-ха, — сукӑрри аллисене малалла тӑсса ун питне, уссине, шинелне хыпашласа пӑхрӗ.

— Ну-ка, наклонись, — слепой протянул руки, ощупал лицо, усы солдата, потрогал шинель.

Ҫӗрлехи хӑнасем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Иккӗмӗшӗ — ҫамрӑк ача ҫеҫ-ха, питне вӗтӗ ҫӑм туха пуҫланӑ.

Второй был совсем мальчишка с едва заметным пробивающимся пушком на верхней губе.

Ҫӗрлехи хӑнасем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ывӑннӑ куҫӗпе ҫутталла пӑхса Авӑстей-Кушил тӳрленсе ларчӗ те питне кӗпи ҫанни вӗҫӗпе шӑлса илчӗ.

Но кузнец нашел в себе силы подняться и сел, утирая рукавом рубахи вспотевшее лицо.

Ҫӗрлехи хӑнасем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Унӑн кӑвакарса кайнӑ питне ерипенех чӗрӗ тӗс ҫапать, чӗтрекен аллисем вӗркӗчӗ аврине ҫавӑрса тытаҫҫӗ.

Лицо его постепенно обрело свой обычный естественный цвет, дрожащие руки легли на ручку мехов.

Туптать // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫавтепи, курӑнман эрешмен картине илсе пӑрахнӑ евӗр, аллипе питне сӑтӑркаласа илет.

Савдеби утирает лицо, словно пытается снять с него невидимую паутину.

Шыв хӗрринче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Мӗнле, — ыйтать чылайран писарь Ивук еннелле ыихӑллӑ питне пӑрса, — пур-и сирӗн ялта… леш… мӗнсем?»

— Слушай, — наконец нарушает молчание дьяк, повернувшись лицом к Ивуку, — у вас в деревне есть эти… ну… эти самые!

Кантурта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Яка Илле хӑрах куҫне уҫса Ивук ҫине пӑхать те питне пӗркелентерсе катка тӗпнелле тата аяларах шуса анать.

Илле, приоткрыв глаз, взглянул на сына и, съежившись, погрузился еще глубже.

Яка Илле мунча кӗрет // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫенӗк алӑкӗнчен вӗҫсе кӗнӗ ирхи уҫӑ ҫил питне пырса сӗртӗнсен тин Савтепи тепӗр хут ҫывӑрса каять.

В сенную дверь задувает прохладный утренний ветерок, ласково касается лица девушки, и Савдеби, успокоенная, засыпает снова.

Хӗр кӑмӑлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Лупаса кӗнӗ чух Ухтиван питне эрешмен карти хупласа илчӗ.

Ухтиван вошел в сарай, лицо его опутала паутина.

Татӑклӑ сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Яриле питне пӗркелентентерсе темшӗн кулнӑ пек турӗ те Шахрун ҫине пӑхрӗ.

Старик изобразил на лице подобие ухмылки, взглянул на Шахруна:

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Шахрун кӗрст! йӑванса каять те ҫав самантрах ура ҫине сиксе тӑрать, юнланса пӗтнӗ питне аллипе шӑлать.

Шахрун падает, но тут же снова инстинктивно вскакивает, смахивая ладонью бегущую по лицу кровь.

Шахрун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Старик Ухтиван вырӑнӗ патне пырса ларчӗ те, макӑрма хӑтланнӑ пек, питне пӗркелентерчӗ.

Старик проковылял к постели Ухтивана и, сморщив сухонькое лицо, опустился на пол.

Ҫӗрлехи ӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Мӗн эсӗ питне сӑтӑркаласа пыратӑн, Павӑл?»

— Ты чего все время щеку-то трешь, Павел?

Купӑс калакан // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Савтепи пурнӑҫ тӑршшӗпех ҫакнашкал лӑпкӑн пурӑнса кӗмӗл ҫулпа утасси ҫинчен, каҫхи сывлӑмпа питне ҫуса ырӑ курса пурӑнасси ҫинчен ӗмӗтленсе ларать.

Савдеби уже освободилась от тягостных дум, она мечтает о тихой, спокойной жизни, вот как эта ночь, и чтоб идти ей с милым по этой серебряной дороге, омывая лицо свежим ночным воздухом.

Купӑс калакан // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ухтиван питне уҫӑ варкӑш ҫапрӗ, куҫне ҫемҫе алӑ хупларӗ.

На Ухтивана пахнула волна свежего воздуха, а на глаза легли мягкие ладони.

Купӑс калакан // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех