Шырав

Шырав ĕçĕ:

Йӑлтӑртатса (тĕпĕ: йӑлтӑртат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Пӳлӗмре мӗн пурри пурте йӑлтӑртатса тӑрать.
И в комнате всё блестит.

Мӗнле вӑл номер // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Ҫемҫе пукансем: сӗтелсем те йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ.
Кресла. И столики очень блестящие.

Гостиницӑра мӗнле // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Урайӗ пӑр пек йӑлтӑртатса тӑрать.
Пол блестит, как лёд.

Пурте йӑлтӑртатса кӑна тӑрать, симӗс пичкесенче маччана ҫити ӳсекен йывӑҫсем лараҫҫӗ.
Всё очень блестит, и в зелёных бочках стоят деревья, почти до самого потолка.

Вокзал // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Ӑна халь кӑна сӑрланӑ та, вӑл хӗвел ҫутинче йӑлтӑртатса ларать.
Только что отремонтированное школьное здание.

Маруся пӗрремӗш хут шкула пырать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Вӑл хӗҫне Васька пуҫӗ ҫинелле ҫӗклерӗ, хӗҫӗ хӗвел ҫуттинче сиввӗн йӑлтӑртатса илчӗ.
Он занес шашку над головой Васьки, холодно блеснувшую в лучах солнца.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Унӑн йӑлтӑртатса тӑракан аттисемпе юнашар манӑн чип-чиплӗ хуп-хура ҫара урасем мӗскӗннӗн курӑнса тӑраҫҫӗ.
Рядом с его ногами, обутыми в зеркальные штиблеты, чернели наши грязные, покрытые цыпками, босые ноги.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Пӗлетӗн-и, мӗскер? — терӗ те Васька тӑрук хӗрӳллӗн, унӑн куҫӗсем йӑлтӑртатса илчӗҫ.
Васька помолчал, потом снова горячо заговорил: — Знаешь что?

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Кунта эпӗ ҫап-ҫутӑ пӳлӗм куртӑм, хӗвел йӑлтӑртатса кӑна тӑрать.
Я увидел свелую комнату, солнце так и сверкало.

Йӗннисенчен туртса кӑларнӑ хӗҫсем ҫиҫӗм пек йӑлтӑртатса илчӗҫ.
Молниями сверкнули выхваченные из ножен сабли.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Никам та хӑйне хирӗҫ каламаннине кура, Илюха ассӑн сывласа илчӗ те, ҫӑлтӑрсемпе йӑлтӑртатса тӑракан хура пӗлӗт ҫине кӑтартса, малалла каларӗ:
Видя, что больше никто не возражает, Илюха, глядя в небо, блещущее звездами, продолжал:

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ман умра миллионшар ҫутӑсемпе чиркӳ йӑлтӑртатса тӑчӗ.
Передо мной в миллионах огней сверкала церковь.

Васька ҫав тери пӑлханчӗ, унӑн сенкер куҫӗсем йӑлтӑртатса илчӗҫ.
Васька волновался, голубые глаза его сверкали.

Сасартӑк кӗтесрен, хура лакпа йӑлтӑртатса, пролетка вӗҫтерсе тухрӗ.
В эту минуту из-за угла, блистая черным лаком, выехала пролетка.

Цезарӗн куҫӗсем йӑлтӑртатса ҫуталчӗҫ.
Глаза Цезаря загорелись.

IX сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Йӑлтӑртатса тӑракан, кӑтралатнӑ хура ҫӳҫӗ унӑн пит йӗркеллӗ выртнӑ.
Его черные волосы, блестящие, как черное дерево, были прибраны очень аккуратно.

Валерин хура куҫӗ йӗрӗнсе пӑхнипе йӑлтӑртатса илчӗ, вӑл хаяр сасӑпа приказ пачӗ:
Искра гнева сверкнула в черных глазах Валерии, она в ярости приказала:

VII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Кашни ирех тӳпене юр пек йӑлтӑртатса тӑракан шурӑ пӗлӗтсем тухаҫҫӗ.
Каждое утро на небе появляются сверкающие, как снег, клубы облаков.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костя шухӑшлать: йӑлтӑртатса тӑракан вӗтӗ хумсенчен пуҫласа юханшывӑн тӗттӗм тӗпне, ҫӑрттансем хӑйсен шӑтӑкӗсенче уссийӗсене хускаткаласа выртакан ҫӗре ҫити, ку енчи сӑрт-туллӑ ҫырантан пуҫласа сулахай енчи лутра та тикӗс ҫыран таран, ҫакӑн сарлакӑш те ҫакӑн тарӑнӑш вырӑнта мӗн чухлӗ шыв юхса иртет-ши?
Костя пробует представить себе, как от сверкающей ряби на поверхности до темного дна, где, поводя усами и отдуваясь, лежат в ямах сомы, от этого гористого, коренного, до левого, низменного, берега, во всю эту ширину и глубину идет тугая, упругая толща вод.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Питӗ инҫе пек курӑннӑ ҫутӑ сасартӑк юнашарах пулса тӑчӗ, икке уйрӑлчӗ, халӗ Костя кимӗ сӑмси ҫинчи хунара та, унӑн ҫути шыв ҫийӗпе йӑлтӑртатса шунине те асӑрхать, хунар хыҫӗнче — ҫӳлӗ хура мӗлке, вӑл пӗрре пӗшкӗнет, тепре тӳрленсе тӑрать.
Огонек, показавшийся страшно далеким, вдруг оказывается совсем близко, раздваивается, и Костя различает уже фонарь на носу лодки, змеящееся отражение его, бегущее по воде, а за фонарем — большую темную фигуру, которая то наклоняется, то выпрямляется.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика