Шырав

Шырав ĕçĕ:

ярса (тĕпĕ: яр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вара Лось реостат тыткӑчне ярса тытрӗ те ӑна кӑштах пӑрчӗ.
Тогда Лось взялся за рычажек реостата и слегка повернул его.

Хура тӳпере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Гусев ӑмӑрланчӗ те люкран ярса пусрӗ.
Гусев нахмурился и полез в люк.

Вӗҫев // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пальто уртса ярса хыт-хураллӑ уй урлӑ Пысӑк Укҫа урамнелле ҫул тытрӗ — хӑйӗн хваттерне.
Накинул пальто и зашагал через пустырь на Большую Монетную улицу, к себе на квартиру.

Ыйхӑсӑр ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Тиевлӗ лавсене ярса илетпӗр те — каҫ пулттипе эпир — сакӑр вунӑ ҫухрӑмра…
Обоз отобьём, и к вечеру мы — вёрст уж за восемьдесят.

Ҫулташ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Назаров кӗсъинчен сенкер тӗслӗ табак хутаҫҫи туртса кӑларчӗ те, ҫыххине салтса ярса, хутаҫран пӗр пӗчӗк хаҫат татки, тата пӗр чӗптӗм туранӑ, табак кӑларчӗ.
Назаров вытащил из кармана голубенький кисет и, распустив завязку, достал из него кусок газетной бумаги и щепотку крупного коренчатого табаку.

4. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Челноков револьверне ҫавӑрса тытрӗ те командир патнелле пӗр утӑм ярса пусрӗ.
Челноков схватился за револьвер и шагнул к командиру.

1. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Карабас Барабас бумазейран тунӑ, куҫӗсем вырӑнне тӳмесем лартса янӑ анчӑка ҫеҫ ярса тытма ӗлкӗрчӗ.
Карабас Барабас успел только схватить бумазейную собачку с пуговицами вместо глаз.

Ҫӗнӗ пуканесен театрӗ малтанхи спектакльне кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Эпӗ сире, путсӗрсене, наянланма вӗрентӗп! — терӗ вӑл, хаяррӑн мӗкӗрсе ярса.
— Я вас, паршивцы, отучу лениться! — свирепо зарычал он.

Артемон билетсӑр кӗрсе кайнӑ Алиса тилӗне хӳререн ярса илсе, палаткӑран сӗтӗрсе кӑларать.
Артемон тащил за хвост из палатки лису Алису, которая прошла без билета.

Карабас Барабас хӑйне хӑй сухалӗнчен ярса илсе туртрӗ те, урайне йӑваланса кайса, пусма айӗнчи пӳлӗмре урса кайнӑ пек кускаласа макӑрма пуҫларӗ.
Карабас Барабас рванул себя за бороду, повалился на пол и начал реветь, выть и кататься, как бешеный, по пустой каморке под лестницей.

Карабас Барабас пусма айӗнчи пӳлӗме ҫӗмӗрсе кӗрет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Карабас Барабас сасартӑк сухалне кӗсъине чиксе, Карлона кӗпинчен ярса илсе, пӗтӗм площадӗпе илтӗнмелле кӑшкӑрса ячӗ:
Карабас Барабас вдруг засунул бороду в карман, схватил Карло сзади за рубашку и заорал на всю площадь:

Буратино Карло ашшӗпе, Мальвинӑпа, Пьеропа тата Артемонпа пӗрле килне тавӑрӑнать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӗсем виҫҫӗшӗ те мӗскӗн йытӑ хӳринчен ярса илчӗҫ те сӑрт ҫинелле хӑпарса кайрӗҫ.
Они ухватились все трое за хвост несчастной собаки и потащили её по косогору наверх.

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ярса илӗр вӗсене! — терӗ вӑл.
Взять!» — сказал он.

Вӑл автан хӳринчен ярса илчӗ.
И он плотно вцепился в хвост петуха.

Буратино ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне пӗлет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Карабас Барабас кӑкшӑма сӗтел ҫинчен ярса илчӗ те ҫилленсе чул урайне ывӑтрӗ.
Карабас Барабас схватил со стола кувшин и бешено швырнул его на каменный пол.

— Санӑн эрехӳ начар, ав ҫав кӑкшӑмран ярса пар-ха мана! — терӗ те Буратино кӗрсе ларнӑ кӑкшӑм ҫине тӗллесе кӑтартрӗ.
— Дрянь у тебя вино, налей-ка мне вон из того кувшина! — и указал костью на кувшин, где сидел Буратино.

Хуҫи вӗсене стакансем ҫине эрех ярса парать.
Хозяин подливал вина в стаканы.

Буратино ӑна ҫуначӗсем айӗнчен ярса илчӗ, унӑн хӳрипе витӗнсе тӑрса, автан хыҫҫӑн кукленсе кухняна кӗрсе кайрӗ.
Буратино схватил его под крыльями за бока, прикрылся его хвостом и на корточках пробрался за петухом на кухню.

Хуть те мӗн пулсан та, Буратино Карабас Барабасран ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне ыйтса пӗлме шут тытать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӑл шывсӑр аптӑраса ан вилтӗр тесе, унӑн ҫӑварне чейникрен пӗрмаях шыв ярса тӑчӗҫ.
Чтобы он не задыхался, ему в рот лили из чайника воду.

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Хӗрача, хӑпарса лар йытӑ ҫине, эсӗ тата йытӑ хӳринчен ярса ил!
Девчонка, полезай на собаку, мальчишка, держись за хвост.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика