Шырав

Шырав ĕçĕ:

алӑк сăмах пирĕн базăра пур.

алӑк (тĕпĕ: алӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Харсӑр хӗрачан хӑрах ури ҫеҫ пӳртре, пиччӗшӗ хӑвалама тытӑнсассӑнах алӑк хупса лартма питӗркӗччине ярса тытнӑ.
Нахальная девочка стояла уже одной ногой в хате, держась на всякий случай за щеколду, чтобы в любой момент захлопнуть дверь перед самым носом брата.

II сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Юриех, алӑк патӗнчен аяккалла кайса, хӑйне тытасшӑн пек ан ӑнлантӑр тесе, чӳрече янахӗ патӗнче темӗн шыранӑ пек турӗ.
Он даже нарочно отошел как можно подальше от двери и копался на подоконнике, чтобы усыпить всякие подозрения.

Кирлӗ япала шыранӑ пек туса, юриех Фрося ҫине пӑхмасӑр тӗпелтен алӑк патнелле каллӗ-маллӗ пӑхкаласа ҫӳрет.
Не обращая внимания на Фросю, он озабоченно прошелся по хате, как бы разыскивая какую-то нужную ему вещь.

Алӑк патӗнче пӗр пысӑк типшӗм хӗрарӑм тӑрать, ҫине вӑл килте тӗртсе тунӑ кӗпе тӑхӑннӑ.
На пороге стояла высокая костлявая женщина в домотканой спиднице и суровой рубахе, раскрытой на жилистой шее.

I сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Сасартӑк питӗркӗчӗ шалтӑртатрӗ, алӑк уҫӑлчӗ.
Вдруг брякнула щеколда, дверь открылась.

Ҫаврака йывӑр алӑк хуллен-хуллен ҫӗкленме тытӑнчӗ.
Медленно поднималась вверх тяжелая круглая дверь.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Сӑнчӑрӑн кашни сыпӑкех куҫкӗскиллӗ алӑк пек туйӑнать.
Каждое звено цепи напоминало зеркальную дверь.

— Ман шутпа, ку чӑннипех те ҫирӗплетсе паракан япала пулать! — ӗнентерсех калаҫма пуҫларӗ Рустамов, алӑк патӗнче Агаевпа пӗрле чарӑнса тӑрса.
— По-моему, это явное доказательство! — убежденно проговорил Рустамов, останавливаясь в дверях вместе с Агаевым.

Пӳлӗме пӗр сас-чӳсӗр Мариам кӗчӗ те алӑк патӗнче хытса тӑчӗ.
В каюту тихо вошла Мариам и застыла у порога.

Рустамов вӗсене алӑк патне ҫити ӑсатса ячӗ.
Рустамов проводил их до двери.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Паҫӑртанпах алӑк патӗнче тӑракан ачасене никам та асӑрхаман.
Никто не замечал ребят, которые все время стояли у двери.

Мариам, алӑк урлӑ пӑхса тӑракан ачасем еннелле кашни минутрах ҫаврӑна-ҫаврӑна пӑхса, хӑйсем шар тупни ҫинчен, халь пачах кирлӗ мара юлнӑ дневника туппи ҫинчен тата, часрах хулана ҫитесшӗн тӑрӑшса, хӑйӗн машинипе тӑваттӑн вӗҫтерсе килни ҫинчен пӑтраштарса, пӑлханса каласа пачӗ.
Поминутно оборачиваясь к двери, откуда выглядывали головы ребят, Мариам сбивчиво и взволнованно рассказала о том, как они нашли шар, нашли дневник и — уже совершенно ненужное — как они вчетвером мчались на ее машине, стараясь поскорее добраться до города.

Рустамов, хӑвӑрттӑн алӑк патне пырса, ӑна уҫса пӑрахрӗ те Мариампа тӗл пулчӗ.
Рустамов быстро подошел к двери, распахнул ее и столкнулся с Мариам.

Вӑл алӑк патне пычӗ те, ӑна кӑштах уҫса, приемнӑя пӑхрӗ.
Он подошел к двери и, приоткрыв ее, посмотрел в приемную.

— Ҫук, эпӗ уншӑнах тӑватӑп ӑна, — терӗ те хӗрача алӑк патнелле утрӗ.
— Нет, это для него, — упрямо сказала девушка и направилась к воротам.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Плащне хывса тата ӑна алӑк патне майласа ҫакса, офицер пулӑҫӑсем ҫине пӑхса илчӗ, унтан сивӗ пулнипе аллисене сӑтӑркаласа, ҫапла каласа хучӗ:
Сняв плащ и аккуратно повесив его у двери, офицер мельком взглянул на рыбаков и, потирая руки от холода, проговорил:

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Пуҫӗпе вӑл хупӑ алӑк еннелле сулса кӑтартрӗ.
Она кивком головы указала на дверь.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Хӑй витӗр нимӗн те яман алӑк таччӑн хупӑнса ларчӗ.
Плотно закрылась непроницаемая дверь.

Лешӗ алӑк патӗнче чӗркуҫҫи ҫине кукленсе ларнӑ та, урайне хунӑ шлепкипе минутсеренех ҫамкине шӑла-шӑла илет.
Тот сидел на корточках у двери и, положив шляпу на пол, поминутно вытирал лоб.

Керимов мотор патне кайма тӑчӗ, анчах мрамор шичӗ ҫинчи рубильнике тепӗр майлӑ пӑрса лартнине курсанах, чарӑнса тӑрса, алӑк патӗнче тӑракан Васильев ҫине темскер ыйтнӑ пек пӑхса илчӗ.
Керимов бросился к мотору, но, увидев выключенный рубильник на мраморном щите, остановился и вопросительно взглянул на Васильева, задержавшегося в дверях.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика